French
DeutschRewolucja kwietniowa – Wikipedia, wolna encyklopedia
| zimna wojna | |||
.jpg) Pałac prezydencki w Kabulu dzień po zdobyciu przez rewolucjonistów | |||
| Czas | 27–28 kwietnia 1978 | ||
|---|---|---|---|
| Miejsce | |||
| Terytorium | |||
| Wynik | zwycięstwo komunistów, | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
Położenie na mapie świata  | |||
| 34°31′31″N 69°10′42″E/34,525278 69,178333 | |||
Rewolucja kwietniowa (inaczej Rewolucja Saurska, Rewolucja Sauryjska) – przewrót wojskowy dokonany przez radykalnych oficerów w afgańskiej stolicy (Kabul) 27 kwietnia 1978 roku.
Rewolucja Kwietniowa zwana jest również Rewolucją Saurską lub Rewolucją Sauryjską (właściwe nazwy własne tego wydarzenia) od miesiąca w którym wybuchła (Saur).
Geneza[edytuj | edytuj kod]
W 1973 roku doszło do udanego zamachu stanu przeprowadzonego przez byłego premiera Mohammada Daud Chana, Ludowo-Demokratyczną Partię Afganistanu (a konkretnie jej umiarkowanej frakcji „Parczam”) i grupę radykalnych oficerów armii. Daud Chan po przewrocie ogłosił koniec istnienia skompromitowanej monarchii i proklamował Republikę Afganistanu. Daud Chan utworzył rząd koalicyjny z przedstawicielami „Parczam”, którzy otrzymali 7 stanowisk ministerialnych w republikańskim rządzie[1]. W początkowym okresie rządów Daud Chan prowadził politykę współpracy z ZSRR, co nie spodobało się Stanom Zjednoczonym, które oskarżyły go o chęć wprowadzenia w kraju rządu według wzorca radzieckiego[2]. Do 1975 roku umocnił swoją władzę na tyle, że mógł odstąpić od tej polityki i przejść na stronę zachodnią. Jednocześnie doprowadził do coraz większej autokracji. W 1977 roku zatwierdził nową konstytucję, wprowadzającą prezydencką formę rządów i system jednopartyjny, z Partią Rewolucji Narodowej (założoną w 1974 roku) jako jedyną legalną partią. Jednocześnie zdelegalizowano wszystkie partie polityczne oraz wykluczono z rządu przedstawicieli „Parczamu”[1]. Do więzień masowo trafiali również byli sojusznicy Dauda z LDPA, w tym Hafizullah Amin, Babrak Karmal i Nur Mohammad Taraki[3]. Doszło też do zabójstw politycznych, a ofiarą jednego z nich był Mir Akbar Chajbar, którego śmierć była bezpośrednią przyczyną obalenia Dauda[4].
Przebieg[edytuj | edytuj kod]
Główną rolę w puczu odegrały wojska pancerne i lotnictwo atakujące pałac prezydencki w centrum miasta (Arg). Bilans ofiar tego zdarzenia szacowany jest nieoficjalnie na około 1000 osób, chociaż oficjalne źródła mówią jedynie o 72 ofiarach śmiertelnych. W wyniku rewolucji kwietniowej obalono dotychczasowego prezydenta oraz uwolniono aresztowanych wcześniej przywódców Ludowo-Demokratycznej Partii Afganistanu (LDPA). Pucz zyskał poparcie szeregu wojskowych, w tym ministra obrony Ghulama Hajdara Rasulego i dowódcy wojsk lądowych, Aslama Watanjara oraz szefa sztabu Sił Powietrznych Afganistanu Abdula Kadira Dagarwala[5].
Skutkiem Rewolucji kwietniowej było przejęcie władzy w Afganistanie przez LDPA i proklamowanie 30 kwietnia 1978 Demokratycznej Republiki Afganistanu.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- Sztorm-333 – operacja „Sztorm-333" (ros. Шторм-333)
- radziecka interwencja w Afganistanie
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Beverley Male (1982). Revolutionary Afghanistan: A Reappraisal. Taylor & Francis. ISBN 978-0-7099-1716-8.
- Peter Tomsen, The Wars of Afghanistan: Messianic Terrorism, Tribal Conflicts, and the Failures of Great Powers, wyd. 1st ed, New York: PublicAffairs, 2011, ISBN 978-1-58648-763-8, OCLC 663445525.