Robert Woodward – Wikipedia, wolna encyklopedia

Robert Woodward
Robert Burns Woodward
	; Robert Woodward (1965)
Państwo działania	Stany Zjednoczone
Data i miejsce urodzenia	10 kwietnia 1917 ; Boston
Data i miejsce śmierci	8 lipca 1979 ; Cambridge
	Specjalność: chemia
Alma Mater	Massachusetts Institute of Technology
	Nagrody
	Nagroda Nobla w dziedzinie chemii; Medal Copleya
	Multimedia w Wikimedia Commons

Robert Burns Woodward (wym. /b ɜ r n z ˈ w ʊ d w ə r d /^[2]; ur. 10 kwietnia 1917 w Bostonie, zm. 8 lipca 1979 w Cambridge^[1]) – amerykański chemik organik, laureat Nagrody Nobla.

Biografia[edytuj | edytuj kod]

Zajmował się chemią organiczną, m.in. syntezą totalną związków pochodzenia naturalnego. Prowadził także badania nad ustaleniem struktury produktów naturalnych m.in. penicyliny (1944), strychniny (1947), ferrocenu (1952). Opisał zależność spektroskopii UV i struktury ketonów (tzw. reguły Woodwarda). W 1953 opisał teoretycznie biogenezę cholesterolu. W 1964 opracował regułę oktantów. Współpracował blisko z Roaldem Hoffmanem nad teoretycznymi badaniami reakcji chemicznych (obaj określili tzw. reguły Woodwarda-Hoffmana). Wraz z współpracownikami opracował m.in. syntezę totalną chininy (1944), cholesterolu i kortyzonu (1951), lanosterolu (1954), rezerpiny (1956), chlorofilu (1960), tetracykliny (1962), cefalosporyny C (1965) i witaminy B12 (1976). W 1965 roku zdobył Nagrodę Nobla w dziedzinie chemii za osiągnięcia w dziedzinie syntezy organicznej. Studia chemiczne w MIT ukończył w 1936, a już rok później uzyskał stopień doktora.

Laureat Medalu Copleya.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Woodward słynął z zamiłowania do niebieskiego koloru (nosił niebieskie garnitury i krawaty, jeździł niebieskim samochodem), był też nałogowym palaczem (palił w laboratorium i podczas wykładów). Był dwukrotnie żonaty: z Irją Pullmann (1937–1946) i Eudoxią Muller (1946–1972), miał czworo dzieci.

Zmarł w 1979 roku w czasie snu z powodu ataku serca.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b Robert Burns Woodward, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2021-02-19] (ang.).
↑ Wymowa imienia i nazwiska. [w:] dictionary.com [on-line]. [dostęp 2021-02-19]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

O. T. Benfey,P. J. T. Morris, "Robert Burns Woodward. Architect and artist in the world of molecules", Chemical Heritage Foundation, Philadelphia 2001
M. E. Bowden, T. Benfey, "Robert Burns Woodward and the art of organic synthesis", The Beckman Center for the History of Chemistry, Philadelphia 1992

[Britannica-1] Robert Burns Woodward, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2021-02-19] (ang.).

[2] Wymowa imienia i nazwiska. [w:] dictionary.com [on-line]. [dostęp 2021-02-19]. (ang.).

[1]

[2]

1962	Theodore von Kármán
1963	Luis Walter Alvarez Vannevar Bush Cornelis Bernardus van Niel John R. Pierce Norbert Wiener
1964	Roger Adams Othmar Ammann Theodosius Dobzhansky Charles Stark Draper Solomon Lefschetz Neal Elgar Miller Harold Calvin Marston Morse Marshall Nirenberg Julian Schwinger Harold Urey Robert Woodward
1965	John Bardeen Peter Debye Hugh Latimer Dryden Clarence Johnson Leon Max Lederman Warren K. Lewis Francis Peyton Rous William Walden Rubey George Gaylord Simpson Donald D. Van Slyke Oscar Zariski
1966	Jacob Bjerknes Subrahmanyan Chandrasekhar Henry Eyring Edward F. Knipling Fritz Albert Lipmann John Willard Milnor William C. Rose Claude Elwood Shannon John H. van Vleck Sewall Wright Vladimir Zworykin
1967	Jesse Beams Albert Francis Birch Gregory Breit Paul Cohen Kenneth Stewart Cole Louis Plack Hammett Harry Harlow Michael Heidelberger George Bogdan Kistiakowsky Edwin Herbert Land Igor Iwanowitsch Sikorski Alfred Sturtevant
1968	Horace Albert Barker Paul D. Bartlett Bernard Brodie Detlev Bronk John Presper Eckert Herbert Friedman Jay Lush Nathan M. Newmark Jerzy Spława-Neyman Lars Onsager Burrhus Frederic Skinner Eugene Paul Wigner
1969	Herbert Charles Brown William Feller Robert J. Huebner Jack Kilby Ernst Mayr Wolfgang Panofsky