Roch III – Wikipedia, wolna encyklopedia
Ten artykuł od 2013-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Roch III, Pirzchała, Skała Łamana herb szlachecki, odmiana herbowa herbu Roch.
Opis herbu[edytuj | edytuj kod]
Opis zgodnie z klasycznymi regułami blazonowania:
W polu czerwonym lilia na trzech gradusach srebrna, w klejnocie takaż sama lilia.
Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]
1238 komes Rościsław Pierzchała z Gierałtów, hetman mazowiecki i starosta płocki, walczący na Litwie, w Jaćwieży i ziemi czerwieńskiej, wymieniony w kronikach historycznych pod datą 1238 (rok nadania książęcego herbu własnego Roch III). Ród Pierzchałów należał w średniowieczu do feudalnej arystokracji (komesów) i spokrewniony był z najznamienitszymi rodami tamtych czasów.
Rycerz herbu Ośmioróg-Gierałt spokrewniony z Pierzchałą, brał zwycięski udział w turniejach rycerskich na wielu dworach, w tym na dworze Filipa Luksemburskiego i Filipa Dobrego w Burgundii. Opiewano go w eposie rycerskim Antoine’a de Salle’a (1368–1464) /epos pochodzi z okresu około 1421–1426 / „Le petit Jean de Saintree”. Pisano o nim le Seigneur de Terg h Osmaróg" o krzyżu wyciętym w przeźrocze". Epos ten śpiewany był na dworze Jadwigi i Jagiełły w Krakowie. W tym czasie nadano mu herb Roch III Gierałtowski własny.
Herbowni[edytuj | edytuj kod]
Broliński, Gierałtowski, Karsza, Kirsz, Kirsza, Kościuszko, Łukomski, Niereski, Obuch, Oczko, Omelański, Omeliański, Piekucki, Pielaszkowski, Pietrzejowski, Pilaszkowski, Plewiński, Plewka, Pogroszewski, Przezdziecki, Przeździecki Pierzchała, Rossudowski, Rosudowski, Rzeźnicki, Siechnowicki, Suzin, Umiastowski, Walużyniec, Wiszowaty, Woszczatyński, Żołyński.
Znani posiadacze herbu[edytuj | edytuj kod]
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- J. Łyczkowski: Herby szlacheckie. Herby Roch II, Roch III i herbowni. (pol.)
- Marcin Michał Wiszowaty. Słoń bojowy a sprawa polska. „Verbum Nobile. Pismo środowiska szlacheckiego”, listopad 1997.