Rogowiec bałtycki – Wikipedia, wolna encyklopedia

Rogowiec bałtycki
Macoma balthica[1]
(Linnaeus, 1758)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

bezkręgowce

Podtyp

muszlowce

Gromada

małże

Podgromada

Heterodonta

Rząd

Veneroida

Rodzina

rogowcowate

Rodzaj

Macoma

Gatunek

rogowiec bałtycki

Synonimy
  • Tellina balthica Linnaeus, 1758

Rogowiec bałtycki (Limecola balthica[2], Macoma balthica L.) – gatunek małża z rodziny rogowcowatych (Tellinidae).

Żyje głównie w strefie brzegowej, w miękkim podłożu, w powierzchniowej warstwie dna, na głębokości do 40 m. Skorupka gładka, jedynie z delikatnymi, współśrodkowymi pierścieniami przyrostu. Łatwo traci beżową warstwę konchiolinową i wtedy pod spodem ukazuje się warstwa wapienna, zwłaszcza w starszej części, zabarwiona na wiśniowy lub żółty kolor. Połączenie połówek muszli czarne. Skorupka z jednej strony owalna z drugiej bardziej zaostrzona (górny brzeg jest stromo pochylony). Długość 15–25 mm, szerokość do 16 mm, grubość ok. 10 mm.

Małż żyje stosunkowo blisko brzegu, stąd jego muszle często wyrzucane są na brzeg. W Bałtyku żyje do 12 lat. Stanowi ważny składnik pożywienia płastug.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Macoma balthica, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Katarzyna Smolarz: 2017/26/M/NZ8/00478. projekty.ncn.gov.pl, 2017. [dostęp 2020-12-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-12-28)].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Urbański J. Krajowe ślimaki i małże, Warszawa 1957.
  • Rafał Wąsowski, Aleksander Penkowski, Ślimaki i małże Polski, Warszawa: „Multico”, 2003, ISBN 83-7073-347-6, OCLC 749195338.
  • Ludwik Żmudziński: Świat zwierzęcy Bałtyku : atlas makrofauny. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1990. ISBN 83-02-02374-4.