Rogowo (gmina w powiecie rypińskim) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Rogowo
gmina wiejska
Państwo

 Polska

Województwo

 kujawsko-pomorskie

Powiat

rypiński

TERC

0412032

Wójt

Zbigniew Zgórzyński (2018)

Powierzchnia

139,8 km²

Populacja (30.06.2016)
• liczba ludności


4795[1]

• gęstość

34,0 os./km²

Nr kierunkowy

54

Tablice rejestracyjne

CRY

Adres urzędu:
Rogowo 51
87-515 Rogowo
Szczegółowy podział administracyjny
Plan gminy Rogowo
Liczba sołectw

22

Położenie na mapie powiatu
Położenie na mapie powiatu
52°58′44,6″N 19°23′17,1″E/52,979056 19,388083
Strona internetowa
Biuletyn Informacji Publicznej

Rogowogmina wiejska w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie rypińskim. W latach 1975–1998 gmina administracyjnie należała do województwa włocławskiego.

Siedzibą gminy jest Rogowo.

W województwie kujawsko-pomorskim obecnie są dwie gminy o nazwie Rogowo – druga znajduje się w powiecie żnińskim.

Według danych z 31 grudnia 2013[2] gminę zamieszkiwało 4857 osób.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Gmina Rogowo powstała w 1867 roku w powiecie rypińskim w guberni płockiej. W okresie międzywojennym gmina Rogowo należała do powiatu rypińskiego w woj. warszawskim. Siedzibą gminy było Rogowo[3]. W 1933 roku gminę podzielono na 19 gromad[4]. 31 marca 1938 z gminy Szczutowo wyłączono gromady Blinno i Podlesie, włączając je do gminy Gójsk w powiecie sierpeckim w tymże województwie[5]. 1 kwietnia 1938 roku gminę Rogowo wraz z całym powiatem rypińskim przeniesiono do woj. pomorskiego[6].

Podczas II wojny światowej gminę włączono do nowej Rzeszy i nazwano Ragau[7][8][9].

Po wojnie, dekretem PKWN z 21 sierpnia 1944 o trybie powołania władz administracji ogólnej I-ej i II-ej instancji, uchylono wszelki zmiany w podziale administracyjnym państwa wprowadzone przez okupanta (Art. 11)[10]. Gmina Rogowo weszła w skład terytorialnie zmienionego woj. pomorskiego, przemianowanego 6 lipca 1950 na woj. bydgoskie[11]. Według stanu z 1 lipca 1952 roku gmina Rogowo składała się z 17 gromad[12]. Gmina została zniesiona 29 września 1954 roku wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[13].

Gminę Rogowo reaktywowano ponownie 1 stycznia 1973 (w powiecie rypińskim), w związku z kolejną reformą administracyjną[14].

Struktura powierzchni[edytuj | edytuj kod]

Według danych z roku 2002[15] gmina Rogowo ma obszar 139,8 km², w tym:

  • użytki rolne: 62%
  • użytki leśne: 26%

Gmina stanowi 23,81% powierzchni powiatu.

Demografia[edytuj | edytuj kod]

Dane z 31 grudnia 2013[2]:

Opis Ogółem Kobiety Mężczyźni
jednostka osób % osób % osób %
populacja 4857 100 2405 49,5 2452 50,5
gęstość zaludnienia
(mieszk./km²)
34,7 17,2 17,5
  • Piramida wieku mieszkańców gminy Rogowo w 2014 roku[1].


Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Pręczki, kaplica grobowa Dębińskich
Rogowo-Młynik, wiatrak

Wykaz zarejestrowanych zabytków nieruchomych na terenie gminy[16]:

  • kaplica grobowa rodziny Dębińskich, pod wezwaniem św. Erazma z 1895 roku w Pręczkach, nr A/418 z 20.06.1988 roku
  • kościół parafii pod wezwaniem św. Bartłomieja z 1878 roku w Rogowie, nr A/419 z 20.06.1988 roku
  • drewniany wiatrak koźlak z trzeciego ćwierćwiecza XIX w. w Rogowie, nr 258 z 14.12.1989 roku.

Miejscowości w gminie Rogowo[edytuj | edytuj kod]

Wsie
Borowo, Brzeszczki Duże, Brzeszczki Małe, Charszewo, Czumsk Duży, Czumsk Mały, Huta, Huta-Chojno, Karbowizna, Kosiory, Lasoty, Lisiny, Ławki, Nadróż, Narty, Nowy Kobrzyniec, Pinino, Pręczki, Reszki, Rogowo, Rogówko, Rojewo, Ruda, Rumunki Likieckie, Seperak, Sosnowo, Stary Kobrzyniec, Szczerby, Świeżawy, Wierzchowiska, Zamość, Zasadki
Kolonie
Nadróż
Osada leśna
Urszulewo

Sąsiednie gminy[edytuj | edytuj kod]

Brzuze, Chrostkowo, Rypin, Skępe, Skrwilno, Szczutowo

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Gmina Rogowo w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-03-14], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  2. a b Stan i struktura ludności oraz ruch naturalny w przekroju terytorialnym w 2013 r. (stan w dniu 31 XII). GUS. [dostęp 2014-10-05]. (pol.).
  3. Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej – podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
  4. Warszawski Dziennik Wojewódzki : dla obszaru Województwa Warszawskiego. 1933, nr 14, poz. 136
  5. Dz.U. z 1938 r. nr 19, poz. 157
  6. Dz.U. z 1938 r. nr 27, poz. 240
  7. Amtsbezirk Ragau
  8. Podział administracyjny Rzeczypospolitej Polskiej: Praca zespołowa pod redakcją prof. Stanisława Srokowskiego. Warszawa: Biblioteka Samorządowca Nr 77, 1948.
  9. Informator adresowy miast i gmin wiejskich Rzeczypospolitej Polskiej. Warszawa: Instytut Wydawniczy Kolumna, 1948.
  10. Dz.U. z 1944 r. nr 2, poz. 8
  11. Dz.U. z 1950 r. nr 28, poz. 255
  12. Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa
  13. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  14. Uchwała Nr XVIII/88/72 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy z dnia 6 grudnia 1972 w sprawie utworzenia gmin w województwie bydgoskim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy z dnia 9 grudnia 1972, Nr. 17, Poz. 200).
  15. Portal Regionalny i Samorządowy REGIOset. regioset.pl. [dostęp 2010-09-14]. (pol.).
  16. Rejestr zabytków nieruchomych na terenie województwa kujawsko-pomorskiego stan na dzień 31 grudnia 2011 roku, s. 68. [dostęp 2012-02-23].