Roma Gąsiorowska – Wikipedia, wolna encyklopedia

Roma Gąsiorowska
Ilustracja
Roma Gąsiorowska (2019)
Imię i nazwisko

Roma Gąsiorowska-Żurawska

Data i miejsce urodzenia

18 listopada 1981[1][2]
Bydgoszcz

Zawód

aktorka, reżyserka, producentka, projektantka mody, menedżer kultury, coach

Współmałżonek

Michał Żurawski (od 2010)

Lata aktywności

od 2003

Zespół artystyczny
Teatr Rozmaitości w Warszawie

Roma Gąsiorowska-Żurawska (ur. 18 listopada 1981 w Bydgoszczy) – polska aktorka teatralna, filmowa i telewizyjna, reżyser, producent, projektantka mody, menedżer kultury i coach.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wykształcenie[edytuj | edytuj kod]

Podczas nauki w I Liceum Ogólnokształcącym w Bydgoszczy zainteresowała się aktorstwem i wraz ze znajomymi założyła amatorskie kółko teatralne. Jest absolwentką PWST w Krakowie (2005), do której dostała się za drugim podejściem. Jej dyplomowym przedstawieniem było Zimne dziecko (tekst Marius von Mayenburg, reż. Jan Peszek, 2005). Za rolę w tym spektaklu zdobyła nagrodę dla młodego aktora na XLV Kaliskich Spotkaniach Teatralnych. W czasie studiów rozpoczęła współpracę z teatrem TR Warszawa w ramach projektu „Teren Warszawa” (2003/2004). Z grupy aktorskiej była jedną w dwóch aktorek, którym teatr zaproponował stały etat. Z powodu zaangażowania w projekt „Teren Warszawa”, w krakowskiej PWST najpierw miała urlop dziekański, a potem indywidualny tok studiów. Już w trakcie studiów angaż zaproponował jej również Teatr Stary w Krakowie.

Kariera aktorska[edytuj | edytuj kod]

Gąsiorowska (2019)

W kinie zadebiutowała drugoplanową rolą w filmie Jerzego Stuhra Pogoda na jutro (2003). Szybko otrzymała kolejne propozycje filmowe, w tym także ról głównych; wystąpiła m.in. w filmach: Jana Komasy (Oda do radości, Sala samobójców), Andrzeja Wajdy (Tatarak), Xawerego Żuławskiego (Wojna polsko-ruska), Barbary Sass (W imieniu diabła), Agnieszki Smoczyńskiej (Córki dancingu) czy Kingi Dębskiej (Plan B). Za główną rolę w filmie Leszka Dawida Ki (2011) została nagrodzona Złotymi Lwami na 36. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni[3] oraz Złotą Kaczką przyznaną przez miesięcznik „Film[4]. W 2012 na Festiwalu Aktorstwa Filmowego im. Tadeusza Szymkowa we Wrocławiu została nagrodzona Złotym Szczeniakiem za drugoplanową rolę w Sali samobójców[5]. Za obie powyższe role była również nominowana do Polskiej Nagrody Filmowej „Orzeł”[6]. W 2019 została zaproszona na 72. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Cannes[7].

Na scenie teatralnej współpracowała z reżyserami, takimi jak Grzegorz Jarzyna, Przemysław Wojcieszek, René Pollesch, Kornél Mundruczó, Mikołaj Grabowski czy Michał Borczuch. W zespole teatralnym TR Warszawa przez 12 lat stworzyła ponad 20 ról. Za swoje role była wyróżniania na festiwalach teatralnych[8]. Współpracuje także z Teatrem Rozmaitości w Warszawie oraz z Teatrem Soho oraz produkuje niezależne spektakle.

Kariera reżyserska[edytuj | edytuj kod]

Była współreżyserką i współproducentką (razem z Pią Partum i Wojtkiem Urbańskim) spektaklu teatralno-muzycznego „Płyń” do tekstu i muzyki Piotra Roguckiego oraz z udziałem Agaty Kuleszy, Matyldy Damięckiej, Ireny Melcer i Tomasza Schuchardta. Współtworzyła również scenografię i kostiumy do tego spektaklu. Premiera spektaklu odbyła się w lutym 2017 roku[9].

Działalność edukacyjna i promocja kultury[edytuj | edytuj kod]

W 2012 założyła prywatną szkołę aktorską AktoRstudio[10]. Prowadzi w niej wspólnie z innymi aktorami kursy dla dorosłych, młodzieży i dzieci. Roma Gąsiorowska wraz z AktoRstudio przygotowała aktorsko odtwórczynie głównych ról w filmie „Córki dancingu”, w którym sama wystąpiła w drugoplanowej roli.

W ramach studia W-arte! Open Art Space organizuje liczne wydarzenia kulturalne (wystawy, pokazy filmowe, koncerty, targi czy projekty ART-Brandingowe). Przy ul. Łowickiej w Warszawie stworzyła showroom, w którym prezentuje prace i działania różnych artystów[11][12].

Pozostałe przedsięwzięcia[edytuj | edytuj kod]

Jest autorką modowych kolekcji: „Amor Amor”, „7 Grzechów”, „Stygmaty”[13][14]. W 2011 była nominowana do Róży Gali za „debiut w świecie mody i stworzenie sklepu internetowego dla własnej marki ubrań Natinaf”[15].

Jest współautorką (wspólnie z Sylwią Stano) książki „Całe szczęście jestem kobietą” (wyd. Agora, Warszawa 2019)[16]. W książce znalazły się rozmowy z 10 kobietami, które odniosły sukces w różnych dziedzinach życia (sztuce, mediach czy biznesie)[17].

Zajmuje się coachingiem. Promuje przy tym stworzoną przez siebie pod hasłem „Slowfastlife” filozofię życia, która opiera się na „balansie między wielkomiejskim pędem a satysfakcją płynącą z korzystania z życia”. Wspólnie z Sylwią Stano opracowała warsztaty pt. „Jestem kobietą” wspierające rozwój zawodowy kobiet[18].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

10 kwietnia 2010 poślubiła aktora Michała Żurawskiego[19]. W 2016 roku zajęli pierwsze miejsce w 23. edycji plebiscytu Srebrne Jabłko, w którym czytelnicy miesięcznika „Pani” wybierają swoje ulubione pary z show-biznesu[20]. Mają syna Klemensa (ur. 2012) oraz córkę Jadwigę (ur. 2014). Jest wegetarianką.

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Filmy fabularne[edytuj | edytuj kod]

Seriale[edytuj | edytuj kod]

Dubbing[edytuj | edytuj kod]

Etiudy[edytuj | edytuj kod]

  • 2004: 3 Love – Magda
  • 2004: Powiedz coś – córka
  • 2007: Zwierciadło

Teatr[edytuj | edytuj kod]

Role teatralne[edytuj | edytuj kod]

Teatr Telewizji[edytuj | edytuj kod]

  • 2004: Klucz jako Lala
  • 2004: Sceny z powstania… jako łączniczka
  • 2006: I. znaczy inna jako Nina
  • 2006: Zorka jako Iza
  • 2007: Doktor Halina jako Zosia

Nagrody filmowe[edytuj | edytuj kod]

  • 2011: Nagroda Złotego Lwa 2011 w kategorii „Najlepsza pierwszoplanowa rola kobieca” za kreację w filmie Ki
  • 2011: Laureatka Złotych Kaczek w kategorii „Najlepszej aktorki” w filmie Ki
  • 2012: Nominacja do Polskiej Nagrody Filmowej „Orzeł” w kategorii „Najlepsza główna rola kobieca” w filmie Ki
  • 2012: Nominacja do Polskiej Nagrody Filmowej „Orzeł” w kategorii „Najlepsza drugoplanowa rola kobieca” w filmie Sala samobójców

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. https://rejestr.io/osoby/855859/roma-gasiorowska-zurawska
  2. https://twojstyl.pl/artykul/roma-gasiorowska-robie-zawsze-kilka-rzeczy-jednoczesnie,aid,2170
  3. Znamy zwycięzców 36. Festiwalu Filmów Fabularnych w Gdyni MKiDN – 2011 [online], Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego [dostęp 2019-07-27] (pol.).
  4. ZŁOTE KACZKI 2011 – KTO WYGRAŁ: Sala samobójców – ZDJĘCIA! [online], se.pl [dostęp 2019-07-27].
  5. LAUREACI [online], 8.FAF [dostęp 2019-07-27] (pol.).
  6. Orły 2012: ogłoszono nominacje [online], Onet Kultura, 7 lutego 2012 [dostęp 2019-07-27] (pol.).
  7. Ulubiony hotel gwiazd, czerwony dywan i kilka bezcennych niespodzianek [online], Viva.pl [dostęp 2019-07-28] (pol.).
  8. Roma Gąsiorowska [online], TRWarszawa [dostęp 2019-07-27] [zarchiwizowane z adresu 2019-07-28] (pol.).
  9. W-ARTE, W-arte! [online], W-arte! [dostęp 2019-07-27] (pol.).
  10. Roma Gąsiorowska z każdego zrobi aktora! [online], tvnstyle.pl [dostęp 2019-07-28] (pol.).
  11. W-Arte! Open Art Space, czyli autorski projekt Romy Gąsiorowskiej [online], label-magazine.com [dostęp 2019-07-28] (pol.).
  12. Roma Gąsiorowska: „Chcę pracować z artystami na całym świecie” [online], Viva.pl [dostęp 2019-07-28] (pol.).
  13. Roma Gąsiorowska projektuje ubrania!, moda.wieszjak.pl.
  14. Roma Gąsiorowska. Jak ona gra, jak projektuje..., polskatimes.pl.
  15. Małysz, Janda, Gessler, “Voice of Poland” nominowani do “Róż Gali” [online], wirtualnemedia.pl [dostęp 2019-07-28] (pol.).
  16. „Całe szczęście jestem kobietą” już w sprzedaży! [online], Wydawnictwo Agora, 6 marca 2019 [dostęp 2019-05-29] (pol.).
  17. Kulisy Kultury. Roma Gąsiorowska i Sylwia Stano o kobiecych sposobach na życie. Polskie Radio 2019-03-08. [dostęp 2019-07-28].
  18. Jestem kobietą [online], Jestem kobietą [dostęp 2019-07-27] [zarchiwizowane z adresu 2019-07-28] (pol.).
  19. Aktorzy wzięli ślub w dniu katastrofy. fakt.pl. [dostęp 2011-12-11]. (pol.).
  20. „Bodo”: Roma Gąsiorowska i Michał Żurawski dostali nagrodę za... miłość! [online], swiatseriali.interia.pl [dostęp 2019-07-28] (pol.).
  21. https://www.wirtualnemedia.pl/artykul/belfer-ostatnia-lekcja-fabula-obsada-canal-kiedy-premiera-gdzie-ogladac

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]