Roman Sawaryn – Wikipedia, wolna encyklopedia

Roman Sawaryn

Data i miejsce urodzenia	4 sierpnia 1905 Lwów
Data i miejsce śmierci	7 grudnia 1948 Łańcut
Dorobek medalowy
Mistrzostwa Polski złoto Warszawa 1926 bieg na 5000 m złoto Warszawa 1926 bieg na 10 000 m złoto Poznań 1929 bieg na 5000 m srebro Warszawa 1926 bieg przełajowy srebro Warszawa 1927 bieg na 5000 m srebro Warszawa 1932 bieg na 5000 m brąz Kraków 1925 bieg na 5000 m brąz Kraków 1925 bieg na 10 000 m brąz Warszawa 1927 bieg na 10 000 m Halowe mistrzostwa Polski złoto Przemyśl 1933 bieg na 3000 m
Odznaczenia

Roman Sawaryn (ur. 4 sierpnia 1905 we Lwowie, zm. 7 grudnia 1948 w Łańcucie^[1]) – polski lekkoatleta długodystansowiec, mistrz i rekordzista Polski.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył Szkołę Handlową we Lwowie w 1921. Był mistrzem Polski w biegu na 5000 metrów w 1926 i 1929 oraz w biegu na 10 000 metrów w 1926, wicemistrzem w biegu przełajowym w 1926 oraz w biegu na 5000 m w 1927 i 1932, a także brązowym medalistą na 5000 m w 1925 i 1927 oraz na 10 000 m w 1925^[2]. Zdobył również złoty medal halowych mistrzostw Polski w 1933 w biegu na 3000 metrów^[3].

Był rekordzistą Polski w biegu na 5000 m z czasem 16:04,0 (13 sierpnia 1926 w Warszawie podczas mistrzostw Polski^[4].

W latach 1926–1929 startował w ośmiu meczach reprezentacji Polski (dziesięć startów) w biegach na 5000 m i 10 000 m, odnosząc 1 zwycięstwo indywidualne^[5].

Rekordy życiowe^[1]:

• bieg na 800 metrów – 2:03,2 (30 czerwca 1929, Przemyśl)
• bieg na 1000 metrów – 2:43,7 (5 września 1926, Lwów)
• bieg na 1500 metrów – 4:10,2 (25 czerwca 1933, Lwów)
• bieg na 2000 metrów – 5:59,4 (4 sierpnia 1926, Lwów)
• bieg na 3000 metrów – 9:04,6 (21 maja 1932, Katowice)
• bieg na 5000 metrów – 15:56,2 (7 sierpnia 1929, Poznań)
• bieg na 10 000 metrów – 33:30,6 (14 lipca 1929, Lwów)

Był zawodnikiem Pogoni Lwów (1924–1934). W latach 1938–1939 był piłkarskim sędzią ligowym w okręgu lwowskim^[6].

Po wojnie był założycielem i członkiem zarządu klubu Czuwaj Łańcut. Zmarł w Łańcucie. Pochowany na Cmentarzu Komunalnym (sektor B2-15-11)^[7].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

• Srebrny Krzyż Zasługi (19 marca 1931)^[8]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Marian Rynkowski: Od Adamczaka do Zasłony - Leksykon lekkoatletów polskich okresu międzywojennego - mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2004, s. 191. ISBN 83-9136-63-9-1.
• Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920–2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008. ISBN 978-83-61233-20-6.brak strony w książce
• Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Osiągnięcia Polskiej Lekkiej Atletyki w 40-leciu PRL. Mecze Międzypaństwowe I Reprezentacji Polski seniorów – mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1984.brak strony w książce