Ross Barkley – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ross Barkley
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 grudnia 1993
Liverpool

Wzrost

189 cm

Pozycja

pomocnik

Informacje klubowe
Klub

Luton Town

Numer w klubie

6

Kariera juniorska
Lata Klub
2005–2011 Everton
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2011–2018 Everton 150 (21)
2012 Sheffield Wednesday (wyp.) 13 (4)
2013 Leeds United (wyp.) 4 (0)
2018–2022 Chelsea 58 (5)
2020–2021 Aston Villa (wyp.) 24 (3)
2022–2023 OGC Nice 27 (3)
2023– Luton Town 0 (0)
W sumie: 276 (36)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2008–2009  Anglia U-16 7 (2)
2009–2010  Anglia U-17 7 (2)
2010–2012  Anglia U-19 12 (0)
2013  Anglia U-20 3 (0)
2011–2013  Anglia U-21 5 (1)
2013–2019  Anglia 33 (6)
W sumie: 67 (11)
  1. Aktualne na: 14 sierpnia 2023. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Liga Narodów UEFA
brąz Portugalia 2018/2019
Mistrzostwa Europy U-17
złoto Liechtenstein 2010

Ross Barkley (ur. 5 grudnia 1993 w Liverpoolu) – angielski piłkarz występujący na pozycji pomocnika w angielskim klubie Luton Town. W latach 2013–2019 reprezentant Anglii. Wychowanek Evertonu.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Everton[edytuj | edytuj kod]

Barkley urodził się w Liverpoolu, w Merseyside. Dołączył do Evertonu w wieku 11 lat i grał w młodzieżowych sekcjach klubu. W sezonie 2011/12 zadebiutował w inauguracyjnym meczu sezonu, w którym Everton uległ Queens Park Rangers 1:0, ale sam Barkley został wybrany graczem meczu przez Radio City Sport[1]. Jego występ pochwalił również Martin Keown, który stwierdził, że Barkley będzie jednym z najlepszych piłkarzy w historii angielskiej piłki[2]. 14 września 2012 roku został wypożyczony do Sheffield Wednesday. W styczniu 2013 roku dołączył do Leeds United w ramach wypożyczenia. Zadebiutował w domowym meczu przeciwko Barnsley.

Chelsea[edytuj | edytuj kod]

5 stycznia 2018 podpisał pięcioipółletni kontrakt z Chelsea[3]. 7 października 2018 roku zdobył pierwszą bramkę dla The Blues w wygranym spotkaniu 3:0 z Southampton.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Barkley reprezentował Anglię w drużynach U-16, U-17, U-18 i U-21. Pierwszy raz został powołany do drużyny U-16 w wieku 14 lat[4]. W 2009 roku zagrał na turnieju w Montaigu. Był kapitanem i poprowadził zespół do zwycięstwa nad reprezentacją Niemiec w finale[5]. Został również Mistrzem Europy U-17, a w drodze do finału zdobył dwa gole. W sierpniu 2011 roku został powołany do reprezentacji U-21[6].

Statystyki kariery[edytuj | edytuj kod]

(aktualne na dzień 29 marca 2020)
Klub Sezon Liga Liga Puchar kraju[7] Puchar ligi Europa Suma
Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki
Everton 2011/12 Premier League 6 0 1 0 2 0 9 0
2012/13 7 0 1 0 1 0 9 0
Sheffield Wednesday (wyp.) 2012/13 Championship 13 4 0 0 0 0 13 4
Leeds United (wyp.) 2012/13 4 0 0 0 0 0 4 0
Everton 2013/14 Premier League 34 6 3 1 1 0 38 7
2014/15 29 2 2 0 0 0 5 0 36 2
2015/16 38 8 4 2 6 2 48 12
2016/17 36 5 1 0 2 1 39 6
2017/18 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0
Chelsea 2017/18 Premier League 2 0 1 0 1 0 0 0 4 0
2018/19 27 3 3 0 5 0 12 2 48[a] 5
2019/20 13 0 3 2 1 1 2 0 20[b] 3
Ogólnie w karierze 209 28 19 5 19 4 19 2 268 39

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Chelsea

Reprezentacyjne

Indywidualne

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Andy Lewis: Barkley Handed Debut. 2011-08-20. [dostęp 2011-10-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-25)]. (ang.).
  2. Barkley na celowniku Chelsea. Onet Sport, 2011-09-20. [dostęp 2011-10-30]. (pol.).
  3. chelseafc.com: Barkley joins the Blues. 2018-01-05. [dostęp 2018-01-05]. (ang.).
  4. Tim Johnson: Everton youngster Ross Barkley follows Jack Rodwell and Jose Baxter into England side. Liverpool Echo, 2008-09-30. [dostęp 2011-10-30]. (ang.).
  5. England retain Montaigu title. The FA, 2009-04-13. [dostęp 2011-10-30]. (ang.).
  6. Andy Lewis: Barkley gets U21 call. 2011-08-24. [dostęp 2011-10-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-30)]. (ang.).
  7. w tym Tarcza Wspólnoty

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]