Rudolf Krajewski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Rudolf Krajewski
porucznik piechoty porucznik piechoty
Data urodzenia

16 września 1899

Data i miejsce śmierci

4 listopada 1972
Kraków

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie II RP

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Srebrny Krzyż Zasługi

Rudolf Ryszard Krajewski (ur. 16 września 1899, zm. 4 listopada 1972 w Krakowie) – polski doktor inżynier, porucznik piechoty Wojska Polskiego II RP, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 16 września 1899[1]. Uczestniczył w I wojnie światowej[2]. Uzyskał tytuł inżyniera oraz stopień doktora[1][2]. Pracował jako technik w cukrowni Chodorów[3] (w tym czasie w 1928 był wybrany delegatem do rady Kasy Chorych w Bóbrce.

W Wojsku Polskim II RP został awansowany na stopień porucznika ze starszeństwem z dniem 2 stycznia 1932[4]. Otrzymał Order Virtuti Militari i jako kawaler tego odznaczenia w połowie 1932 wystosował list otwarty do wszystkich odznaczonych Virtuti Militari, aby zrezygnowali z pensji przyznawanej odznaczonym VM i przekazali je do dyspozycji Prezydenta RP na cel ewentualnej budowy samolotu „Virtuti Militari”, informując jednocześnie, że sam zrezygnował z tego uposażenia za rok 1933[5]. W 1934 był oficerem rezerwy 20 pułku piechoty w Krakowie i pozostawał wówczas w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Kraków Miasto[6].

Brał udział w II wojnie światowej[2]. Wszedł w skład pierwszej po II wojnie światowej dyrekcji zjednoczeń przemysłu cukrowniczego w okręgu krakowskim[7]. Był dyrektorem oddziałów Narodowego Banku Polskiego w Głuchołazach, Tarnowskich Górach i w Olsztynie[2].

Zmarł 4 listopada 1972 w Krakowie[2][8]. Został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie 8 listopada 1972[2][8]. Był żonaty z Marią z domu Skrzyszowską (1899-1975), miał córkę[9].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Rocznik Oficerski 1939 ↓, s. 30, 449.
  2. a b c d e f Dr Rudolf Krajewski. Nekrolog. „Dziennik Polski”. Nr 266, s. 5, 8 listopada 1972. 
  3. Ogłoszenie. „Gazeta Lwowska”. Nr 276, s. 8, 30 listopada 1928. 
  4. Rocznik Oficerski 1939 ↓, s. 30.
  5. Apel do kawalerów orderu „Virtuti Militari”. „Gazeta Lwowska”. Nr 150, s. 5, 5 lipca 1932. 
  6. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 449.
  7. Stanisław Wykrętowicz: Najnowsze dzieje cukrownictwa w Polsce (1944-1989). Poznań: Muzeum Narodowe Rolnictwa i Przemysłu Rolno-Spożywczego w Szreniawie, 1997, s. 61. ISBN 83-85337-33-4. [dostęp 2020-07-21].
  8. a b Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Rudolf Krajewski. rakowice.eu. [dostęp 2020-02-27].
  9. Maria ze Skrzyszowskich Krajewska. Nekrolog. „Dziennik Polski”. Nr 209, s. 2, 23 września 1975. 
  10. M.P. z 1931 r. nr 64, poz. 104 „za zasługi na polu wychowania fizycznego i przysposobienia wojskowego”.