Rumen Petkow – Wikipedia, wolna encyklopedia

Rumen Petkow
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

23 czerwca 1961
Plewen

Minister spraw wewnętrznych Bułgarii
Okres

od 16 sierpnia 2005
do 24 kwietnia 2008

Przynależność polityczna

Bułgarska Partia Socjalistyczna

Poprzednik

Georgi Petkanow

Następca

Michaił Mikow

Rumen Jordanow Petkow, bułg. Румен Йорданов Петков (ur. 23 czerwca 1961 w Plewenie[1]) – bułgarski polityk, burmistrz Plewenu (1995–1999), deputowany do Zgromadzenia Narodowego 39., 40. i 41. kadencji, w latach 2005–2008 minister spraw wewnętrznych.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwent matematyki na Uniwersytecie w Płowdiwie, kształcił się też w instytucie ekonomicznym w Swisztowie. Krótko pracował jako nauczyciel matematyki, w drugiej połowie lat 80. był etatowym aktywistą komunistycznej młodzieżówki DKMS. Od początku lat 90. związany z postkomunistyczną Bułgarską Partią Socjalistyczną. Pełnił różne funkcje w jej strukturach, w 1999 został sekretarzem do spraw polityki koalicyjnej, a w 2001 wiceprzewodniczącym ugrupowania. Od 1995 do 1999 zajmował stanowisko burmistrza Plewenu[1]. W wyborach parlamentarnych w 2001 został wybrany do Zgromadzenia Narodowego. W 2005 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję[1].

W sierpniu 2005 został ministrem spraw wewnętrznych w gabinecie Sergeja Staniszewa[2]. Przeciwnicy polityczni od początku kadencji zarzucali mu bezradność wobec zorganizowanej przestępczości. Zarzut ten powrócił w kwietniu 2008 po serii zamachów w Sofii (zginął wówczas m.in. pisarz Georgi Stoew[3]). W tym samym czasie bułgarskie media ujawniły, że wysocy funkcjonariusze resortu powiązani byli z najważniejszymi przestępcami, a kontakty z kryminalistami miał utrzymywać też sam minister[4][5]. Ujawniono też praktykę zakładania przez funkcjonariuszy resortu nielegalnych podsłuchów[6]. Informacje te wywołały ostrą reakcję przewodniczącego Komisji Europejskiej José Manuela Barroso[6] oraz koalicyjnego Narodowego Ruchu na rzecz Stabilności i Postępu. Rumen Petkow złożył wówczas dymisję[6] i zakończył urzędowanie 24 kwietnia 2008[2].

W 2009 po raz trzeci z rzędu został wybrany do parlamentu[1], mandat poselski wykonywał do 2013. Związał się później z ugrupowaniem Alternatywa na rzecz Bułgarskiego Odrodzenia[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Румен Петков. omda.bg. [dostęp 2018-06-29]. (bułg.).
  2. a b Rulers: Bulgaria: Ministries, etc.. rulers.org. [dostęp 2018-06-29]. (ang.).
  3. Bułgarski pisarz Georgi Stojew ofiarą zamachu. zw.com.pl, 7 kwietnia 2008. [dostęp 2018-06-29].
  4. Dymisja szefa bułgarskiego MSW zapoczątkuje rekonstrukcję rządu. osw.waw.pl, 16 kwietnia 2008. [dostęp 2018-06-29].
  5. Rząd oskarżony o powiązania z mafią. tvn24.pl, 4 kwietnia 2008. [dostęp 2018-06-29].
  6. a b c Szef Bułgarskiego MSW podał się do dymisji. rp.pl, 13 kwietnia 2008. [dostęp 2018-06-29].
  7. Проверката, по която бе разпитван Румен Петков, е прекратена. mediapool.bg, 20 maja 2014. [dostęp 2018-06-29]. (bułg.).