Ryan Harrison – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ryan Harrison
Ilustracja
Państwo

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

7 maja 1992
Shreveport

Wzrost

185 cm

Gra

praworęczny, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

2007

Zakończenie kariery

aktywny

Trener

Grant Doyle

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

1

Najwyżej w rankingu

40 (17 lipca 2017)

Australian Open

3R (2018)

Roland Garros

2R (2013)

Wimbledon

2R (2011, 2012, 2017, 2018)

US Open

3R (2016)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

4

Najwyżej w rankingu

16 (20 listopada 2017)

Australian Open

SF (2019)

Roland Garros

W (2017)

Wimbledon

QF (2017)

US Open

QF (2012)

Strona internetowa

Ryan Harrison (ur. 7 maja 1992 w Shreveport) – amerykański tenisista, zwycięzca French Open 2017 w grze podwójnej, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Londynu (2012).

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

Od roku 2007 jest tenisistą zawodowym.

W grze pojedynczej Harrison wygrał 1 turniej rangi ATP Tour, w lutym 2017 w Memphis na podłożu twardym w hali, a także przegrał 3 finały.

Występując w rozgrywkach deblowych Amerykanin jest zwycięzcą 4 turniejów rangi ATP Tour i finalistą 3 zawodów tego cyklu. W czerwcu 2017 został mistrzem French Open, partnerując Michaelowi Venusowi. W finale pokonali 7:6(5), 6:7(4), 6:3 Santiago Gonzáleza i Donalda Younga[1].

W 2012 roku zagrał na igrzyskach olimpijskich w Londynie w konkurencji gry pojedynczej. Odpadł z rywalizacji w 1. rundzie pokonany przez Santiago Giralda[2].

W 2012 zadebiutował w reprezentacji Stanów Zjednoczonych w Pucharze Davisa.

Najwyższą pozycją Harrisona wśród singlistów w rankingu ATP jest 40. miejsce (17 lipca 2017), a deblistów 16. pozycja (20 listopada 2017).

Finały w turniejach ATP Tour[edytuj | edytuj kod]

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra pojedyncza (1–3)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Zwycięzca 1. 19 lutego 2017 Memphis Twarda (hala) Gruzja Nikoloz Basilaszwili 6:1, 6:4
Finalista 1. 30 lipca 2017 Atlanta Twarda Stany Zjednoczone John Isner 6:7(6), 6:7(7)
Finalista 2. 7 stycznia 2018 Brisbane Twarda Australia Nick Kyrgios 4:6, 2:6
Finalista 3. 29 lipca 2018 Atlanta Twarda Stany Zjednoczone John Isner 7:5, 3:6, 4:6

Gra podwójna (4–3)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 10 lipca 2011 Newport Trawiasta Australia Matthew Ebden Szwecja Johan Brunström
Kanada Adil Shamasdin
4:6, 6:3, 10–5
Zwycięzca 2. 22 lipca 2012 Atlanta Twarda Australia Matthew Ebden Belgia Xavier Malisse
Stany Zjednoczone Michael Russell
6:3, 3:6, 10–6
Finalista 1. 19 lutego 2017 Memphis Twarda (hala) Stany Zjednoczone Steve Johnson Stany Zjednoczone Brian Baker
Chorwacja Nikola Mektić
3:6, 4:6
Zwycięzca 3. 7 maja 2017 Estoril Ceglana Nowa Zelandia Michael Venus Hiszpania David Marrero
Hiszpania Tommy Robredo
7:5, 6:2
Zwycięzca 4. 10 czerwca 2017 French Open, Paryż Ceglana Nowa Zelandia Michael Venus Meksyk Santiago González
Stany Zjednoczone Donald Young
7:6(5), 6:7(4), 6:3
Finalista 2. 29 lipca 2018 Atlanta Twarda Stany Zjednoczone Rajeev Ram Stany Zjednoczone Nicholas Monroe
Australia John-Patrick Smith
6:3, 6:7(5), 8–10
Finalista 3. 13 stycznia 2021 Delray Beach Twarda Stany Zjednoczone Christian Harrison Urugwaj Ariel Behar
Ekwador Gonzalo Escobar
7:6(5), 6:7(4), 4–10

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Karolina Konstańczak: Roland Garros: Michael Venus pisze historię Nowej Zelandii. Wspólnie z Ryanem Harrisonem zdobył tytuł w Paryżu. Sportowe Fakty, 2017-06-10. [dostęp 2021-01-13]. (pol.).
  2. Ryan Harrison. Olympedia. [dostęp 2021-01-13].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]