Ryszard Częstochowski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ryszard Częstochowski

Portret Ryszarda Częstochowskiego autorstwa Zbigniewa Kresowatego
Data i miejsce urodzenia	12 września 1957 Bydgoszcz
Narodowość	polska
Język	polski
Dziedzina sztuki	literatura
Cytaty w Wikicytatach

Zobacz kolekcję cytatów Ryszarda Częstochowskiego w Wikicytatach

Ryszard Częstochowski (ur. 12 września 1957 w Bydgoszczy) – polski pisarz, dramaturg i certyfikowany terapeuta uzależnień^[1]. Od roku 1994 członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich (oddział warszawski).

Pisarz i dramaturg[edytuj | edytuj kod]

Pierwszym utworem, który napisał była sztuka teatralna Saprofity (1976)^[1]. Debiutował pod koniec lat 80. XX wieku w miesięczniku „Poezja”^[2]. Autor 13 tomów poezji, książki biograficznej i 11 sztuk teatralnych. Kilka dramatów zostało zrealizowanych na scenie lub w Polskim Radiu. Ostatnia premiera, Zabić nie Zabić, miała miejsce w Miejskim Centrum Kultury (MCK), w Bydgoszczy 28 grudnia 2013, gdzie w roli głównej zagrała Michalina Olszańska^[3]. Częstochowski wydał m.in.:

• Wybrane fragmenty świata, wyd. "Świadectwo", Bydgoszcz 1991^[1]
• Mnie już nie ma, wyd. "Świadectwo", Bydgoszcz 1993
• Inna wersja, Kujawsko-Pomorskie Towarzystwo Kulturalne, Bydgoszcz 1996^[1]
• Do początku, Kujawsko-Pomorskie Towarzystwo Kulturalne, Bydgoszcz 1998
• Liryki mordercze, wyd. "Kartki", Białystok 1999
• Z sufitu nocy, wyd. "Fraza", Rzeszów 2000
• Zmierzch w mieście B. (wybór dramatów), wyd. "Świadectwo", Bydgoszcz 2004^[1]
• Wszystko już będzie, wyd. "Margrafsen", Bydgoszcz 2006
• Kto nie upada…, wyd. "Tekst", Bydgoszcz 2007
• Gorące masy powietrza, wyd. "Mamiko", Nowa Ruda 2008^[1]
• Przebudzeniem jest śmierć – MaMiKo^[4]
• Młode i Stare^[5]
• Ulica Herberta, 2019^[6]

W roku 2015 wydano jego książkę wspomnieniową "Pamięć"^[7]. W roku 2016 wydawnictwo Mamiko z Nowej Rudy opublikowało tom "Martwa natura z łapką na osy"^[8]. Publikował w kilkudziesięciu periodykach literackich, m.in. w paryskiej „Kulturze”, „Kwartalniku Artystycznym”, „Tygodniku Powszechnym”, „Literaturze”, „Odrze”, „Toposie”^[2], „Więzi”, „Kartkach”, „Frazie”, „Tytule”, „Nowym Nurcie”, „Dekadzie Literackiej”, „Twórczości”, „Poezji”, „Undergruncie”, „Nowych Książkach”, "Podglądzie".

W latach 1993–1996 redagował „Kwartalnik Artystyczny”, najpierw jako zastępca redaktora naczelnego, później jako kierownik działu prozy. W roku 1998 był stypendystą Ministra Kultury. Od roku 2010 prowadził dział prozy w redakcji nieregularnika „Kwartalnik”^[9]. Współpracę z czasopismem zakończył w roku 2013.

Terapeuta uzależnień[edytuj | edytuj kod]

Zawodowo zajmuje się poradnictwem i terapią^[10] dla osób uzależnionych od substancji psychoaktywnych. W Monarze pracuje od 1985 r., w tym samym roku założył poradnię Monaru w Bydgoszczy^[10]. W 1993 r. zredagował pierwsze wydanie książki Sprzedałem się ludziom Marka Kotańskiego. Posiada certyfikat instruktora terapii uzależnień Ministerstwa Zdrowia. Koordynator poradni Monaru w Bydgoszczy. Laureat nagrody CREDO przyznawanej przez Polską Federację Społeczności Terapeutycznych polskim terapeutom. W roku 2006 i 2009 Prezydent Bydgoszczy przyznał mu tytuł Profilaktyk Roku. W roku 2013 otrzymał nagrodę im. Klemensa Janickiego i był nominowany do nagrody Jerzego Sulimy-Kamińskiego i Łuczniczki za książkę roku 2012 Młode i Stare. W roku 2015 wydał folder historyczny z okazji 30-lecia założenia Poradni Monar w Bydgoszczy i 25-lecia debiutu książkowego, za co otrzymał medal im. Jerzego Sulimy-Kamińskiego^{[potrzebny przypis]}. Marszałek województwa Kujawsko-Pomorskiego przyznał mu w roku 2015 najwyższy medal Unitas Durat Palatinatus Cuiaviano-Pomeraniensis.

Żonaty z Kamilą Buta-Częstochowską. Ma dwoje dzieci: Patrycję i Mikołaja^{[potrzebny przypis]}.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]