Sławomira – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sławomira – staropolskie imię żeńskie, złożone z członów Sławo- („sława”) i -mira („pokój, spokój, dobro”). Mogło oznaczać „sławiąca pokój”. Notowane w źródłach od 1386 roku[1], występujące także w wariantach Sławomirz (fem.) i Sławomirza. Przykładowe dawne możliwe zdrobnienia: Sławna, Sławka, Sławnica, Sławocha[2].

Sławomira imieniny obchodzi 23 grudnia.

Znane osoby noszące imię Sławomira:

Zobacz też:

Męskie odpowiedniki: Sławomir i Sławomiar.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jan Grzenia, Słownik imion, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 2002, ISBN 83-01-13741-X, OCLC 830306364.
  2. A.Cieślikowa (red.), Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych t.1, Kraków 2000, ISBN 83-87623-23-7