Służba informacji powietrznej – Wikipedia, wolna encyklopedia

Służba Informacji Powietrznej (Flight Information Service) – ma za zadanie zapewnienie załogom statków powietrznych wszelkich potrzebnych informacji oraz wskazówek dla sprawnego i bezpiecznego wykonania operacji lotniczej[1]. Do tego celu wykorzystywana jest dwukierunkowa łączność radiowa, a w określonych przypadkach zobrazowanie radarowe.

W polskiej przestrzeni powietrznej służbę informacji powietrznej zapewniają informatorzy FIS/RIS – w przestrzeni klasy G (niekontrolowana) w przedziale wysokości GND-FL095 (około 2900 m AMSL). Tam gdzie pozwala na to zasięg przy użyciu środków zobrazowania radarowego (Radar Information Service). Przestrzeń odpowiedzialności FIS została podzielona w Polsce na pięć sektorów[2]:

  • Warszawa (128,575 MHz – zachodnia część sektora, 119,450 MHz – wschodnia część sektora)
  • Poznań (126,300 MHz)
  • Gdańsk (127,150 MHz)
  • Kraków (119,275 MHz – zachodnia część sektora, 119,950 MHz – wschodnia część sektora)

Służba informacji powietrznej zapewnia następujące informacje[3]:

  1.  informacje SIGMET i AIRMET,
  2.  informacje dotyczące przederupcyjnej aktywności wulkanicznej, erupcji wulkanicznej i chmur popiołów wulkanicznych,
  3.  informacje dotyczące przedostania się do atmosfery materiałów radioaktywnych lub toksycznych chemikaliów,
  4.  informacje o zmianach dotyczących dostępności służby radionawigacji,
  5.  informacje o zmianach stanu lotnisk i ich urządzeń wraz z informacją o stanie pól ruchu naziemnego, gdy są one pokryte śniegiem, lodem lub znaczną warstwą wody,
  6.  informacje o balonach wolnych bezzałogowych,

oraz inne informacje mogące mieć wpływ na bezpieczeństwo.

W swojej przestrzeni odpowiedzialności Informatorzy FIS zapewniają także Służbę Alarmową.

  1. Kontrolerzy Ruchu Lotniczego – w przestrzeni klasy C (kontrolowana) w przedziale wysokości FL095-FL660 oraz w innych segmentach przestrzeni kontrolowanej (CTR, TMA).
  2. Informatorzy AFIS (Aerodrome Flight Information Service) – w Strefach Ruchu Lotniskowego (ATZ).

W przestrzeń klasy G piloci nie mają obowiązku nawiązywania łączności radiowej z FIS (wyjątek stanowi tu strefa RMZ lotniska Okęcie).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Jakie są zadania Służby Informacji Lotniczej? - Urząd Lotnictwa Cywilnego [online], www.ulc.gov.pl [dostęp 2017-01-03].
  2. ↑ Polska Agencja Żeglugi Powietrznej - Polish Air Navigation Services Agency [online], www.fis.pansa.pl [dostęp 2017-01-03].
  3. ↑ Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 923/2012 z dnia 26 września 2012 r. ustanawiające wspólne zasady w odniesieniu do przepisów lotniczych i operacyjnych dotyczących służb i procedur żeglugi powietrznej oraz zmieniające rozporządzenie wykonawcze (WE) nr 1035/2011 oraz rozporządzenia (WE) nr 1265/2007 [online], eur-lex.europa.eu [dostęp 2017-01-03].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Służba_informacji_powietrznej&oldid=70580848”