STS-51-I – Wikipedia, wolna encyklopedia

STS-51-I
	Dane misji
Indeks COSPAR	1985-076A
Zaangażowani	NASA
Oznaczenie kodowe	STS-51-I
	Pojazd
Wahadłowiec	Discovery
	Załoga
	; Z przodu od lewej: Engle, Covey, w środku: Lounge, z tyłu od lewej: van Hoften, Fisher
Dowódca	Joe Engle
	Start
Miejsce startu	Stany Zjednoczone, KSC, LC39-A
Początek misji	27 sierpnia 1985 10:58:01 UTC
	Orbita okołoziemska
Apogeum	448 km
	Lądowanie
Miejsce lądowania	Edwards AFB, Pas startowy 23
Lądowanie	3 września 1985 13:15:43 UTC
Czas trwania misji	7 dni, 2 godz, 17 min, 42 s
Przebyta odległość	4 698 602 km
Liczba okrążeń Ziemi	112
	Program lotów wahadłowców
	Multimedia w Wikimedia Commons

STS-51-I (ang. Space Transportation System) – szósta misja wahadłowca kosmicznego Discovery i dwudziesta programu lotów wahadłowców^[2].

Załoga^[2][edytuj | edytuj kod]

Joe H. Engle (2)*, dowódca
Richard Covey (1), pilot
James van Hoften (2), specjalista misji 1
John Lounge (1), specjalista misji 2
William F. Fisher (1), specjalista misji 3

*(liczba w nawiasie oznacza liczbę lotów odbytych przez każdego z astronautów)

Cel misji^[2][edytuj | edytuj kod]

Umieszczenie na orbicie satelitów telekomunikacyjnych Aussat-1, ASC-1 oraz Leasat-4 (Syncom IV-4), naprawa (aktywacja) w otwartej przestrzeni satelity Leasat-3 (Syncom IV-3) umieszczonego na orbicie przez załogę Discovery STS-51-D. Satelita ten od kwietnia 1985 obiegał bezużytecznie naszą planetę, bez żadnej kontroli ze strony stacji naziemnych.

Przebieg misji[edytuj | edytuj kod]

Start miał miejsce 27 sierpnia 1985 roku i przebiegał normalnie. Nowego typu czujniki temperatury silników głównych działały bez zarzutu. Wstępną orbitę 352 x 63 km (o nachyleniu 28,5°) zmieniono pojedynczym manewrem OMS na orbitę kołową przebiegającą na wysokości 352 km.

Satelity Aussat i ASC powinny być po otwarciu pokrywy ładowni przetestowane i zakryte, do czasu wypuszczenia, osłonami termicznymi. Leasat takiej osłony nie wymagał. Okazało się, że osłona australijskiego satelity nie działa prawidłowo. Groziło to uszkodzeniem na skutek znacznych wahań temperatury. W związku z tym podjęto decyzję natychmiastowego wypuszczenia Aussat 1, a chwilę potem także ASC- 1. Po raz pierwszy wahadłowiec umieścił na orbicie dwa satelity jednego dnia i to w pierwszej dobie lotu. Wkrótce po uwolnieniu zadziałały człony PAM-D obu obiektów. W trzecim dniu nastąpił wyładunek Leasata-4 i załoga skoncentrowała się na przechwyceniu i naprawie Leasata-3. Ponieważ uszkodzeniu uległ serwomechanizm w jednym z przegubów manipulatora RMS, nie mógł on pracować w reżimie automatycznym i astronauta Lounge poruszał nim wydając polecenia krok po kroku. Wobec pracochłonności tej procedury astronauci odbyli dwa spacery (31 sierpnia i 1 września) zamiast planowanego jednego. Po uchwyceniu satelity stojący w ładowni Fisher zainstalował wtyki z kablami zwierającymi i bezpiecznikami, dzięki czemu wykluczono możliwość włączenia się potężnego silnika satelity. Posługując się dodatkowym zasilaczem Fisher odchylił antenę dookólną. Po nocnym odpoczynku astronauci założyli koszulkę termiczną na dysze silnika satelity, usunęli bezpieczniki i kable zwierające. Kolejną czynnością było zainicjowanie czynności aktywujących Leasata za pomocą zainstalowanych poprzedniego dnia układów. Wreszcie Van Hoffen mógł wyekspediować satelitę do samodzielnego lotu, równocześnie wprawiając go w ruch wirowy. Nie bez znaczenia przy tym były warunki fizyczne astronauty: wzrost 190 cm, waga 98 kg. Drugi spacer trwał 4,5 godziny. Oszacowano na podstawie wskazań ciśnieniomierza, że zamarzła jedna czwarta zapasów ciekłego materiału pędnego, choć nie stwierdzono pęknięć przewodów.

Siedmiodniowy udany lot Discovery, dwudziesta misja STS zakończyła się 3 września 1985 roku lądowaniem w Bazie Edwards w Kalifornii.

Parametry misji^[1][edytuj | edytuj kod]

Masa:
- startowa orbitera: 118 981 kg
- lądującego orbitera: 89 208 kg
- ładunku: 19 952 kg
Perygeum: 351 km
Apogeum: 352 km
Inklinacja: 28,5°
Okres orbitalny: 91,7 min

Spacery kosmiczne^[2][edytuj | edytuj kod]

W. Fisher i J. van Hoften – EVA 1
- Start EVA 1: 31 sierpnia 1985
- Koniec EVA 1: 31 sierpnia 1985
- Czas trwania: 7 godz. 20 min

W. Fisher i J. van Hoften – EVA 2
- Start EVA 2: 1 września 1985
- Koniec EVA 2: 1 września 1985
- Czas trwania: 4 godz. 31 min

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b Mark Wade: STS-51-I. Encyclopedia Astronautica. [dostęp 2017-07-23]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d Tomáš Přibyl: Dzień, w którym nie wróciła COLUMBIA. Bielsko-Biała: Wydawnictwo >DEBIT<, 2003, s. 161. ISBN 83-7167-224-1.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Jerzy Wierzbowski. „Astronautyka”. 144 (2), s. 21-22, 1986. ISSN 0004-623X.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

podsumowanie misji STS-51-I na stronie NASA (ang.)
Spaceflight mission report: STS-51I. [w:] Spacefacts [on-line]. [dostęp 2017-07-23]. (ang.).

[astronautica-1] Mark Wade: STS-51-I. Encyclopedia Astronautica. [dostęp 2017-07-23]. (ang.).

[tomas-2] Tomáš Přibyl: Dzień, w którym nie wróciła COLUMBIA. Bielsko-Biała: Wydawnictwo >DEBIT<, 2003, s. 161. ISBN 83-7167-224-1.

[1]

[2]

Loty	STS-41-D STS-51-A STS-51-C STS-51-D STS-51-G STS-51-I STS-26 STS-29 STS-33 STS-31 STS-41 STS-39 STS-48 STS-42 STS-53 STS-56 STS-51 STS-60 STS-64 STS-63 STS-70 STS-82 STS-85 STS-91 STS-95 STS-96 STS-103 STS-92 STS-102 STS-105 STS-114 STS-121 STS-116 STS-120 STS-124 STS-119 STS-128 STS-131 STS-133
Status	Eksploatacja zakończona