French
DeutschSarmīte Ēlerte – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Sarmīte Ēlerte (2010) | |
| Data i miejsce urodzenia | 8 kwietnia 1957 |
|---|---|
| Redaktor naczelny „Dieny” | |
| Okres | od 1992 |
| Poprzednik | Viktors Kalniņš |
| Następca | Anita Brauna |
| Minister kultury Łotwy | |
| Okres | od 3 listopada 2010 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Sarmīte Ēlerte (ur. 8 kwietnia 1957 w Rydze) – łotewska dziennikarka i polityk, w latach 1992–2008 redaktor naczelna dziennika „Diena”, w latach 2010–2011 minister kultury Republiki Łotewskiej, była radna Rygi.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Po uzyskaniu matury w szkole średniej nr 45 w Rydze studiowała dziennikarstwo na Uniwersytecie Łotwy w Rydze, które ukończyła w 1980. W latach 1983–1988 zaocznie studiowała krytykę filmową we Wszechzwiązkowym Państwowym Instytucie Kinematografii. Od 1978 do 1988 pracowała w piśmie kulturalnym „Literatūra un Māksla”, gdzie zajmowała się m.in. tematyką kina, telewizji i fotografii. W 1988 zaangażowała się w tworzenie komórki informacyjnej Łotewskiego Frontu Ludowego. Po zwycięstwie frontu w wyborach w 1990 została dyrektorem centrum informacyjnego Rady Najwyższej – funkcję pełniła do 1991. W 1990 objęła funkcję zastępcy redaktora naczelnego nowo utworzonego pisma „Diena”, zaś w dwa lata później stanęła na czele redakcji (do 2008). Kierowała strukturami Open Society Foundations (fundacji George’a Sorosa) na Łotwie (1997–2006). W 2007 została członkiem założycielem Europejskiej Rady Spraw Zagranicznych, w skład której weszli m.in. Mart Laar, Martti Ahtisaari, Joschka Fischer i George Soros[1]. Stanęła także na czele organizacji Baltic to Black Sea Alliance (BBSA)[2]. Była przewodniczącą krajowej rady kultury.
W 2007 wraz z Sandrą Kalniete była inicjatorką tzw. rewolucji parasolkowej (łot. lietussargu revolūcija) skierowanej przeciwko oligarchom i ugrupowaniom rządzącym. W 2009 zaangażowała się w proces konsolidacji sił łotewskiej centroprawicy. W marcu 2010 założyła towarzystwo na rzecz reform nazwane imieniem ZigfrīdsaAnny Meierovicsa[3]. W wyborach w 2010 otwierała listę wyborczą Jedności w Semigalii, uzyskując mandat posłanki na Sejm X kadencji[4] jako przedstawicielka Związku Obywatelskiego.
3 listopada 2010 została ministrem kultury w drugim rządzie Valdisa Dombrovskisa[5]. Funkcję pełniła do 25 października 2011. Nie weszła w skład Sejmu XI kadencji[6]. Została doradcą premiera Valdisa Dombrovskisa[7].
W listopadzie 2012 uzyskała nominację Jedności na kandydatkę na urząd burmistrza Rygi w wyborach w 2013[8]. Po wyborach została radną i przewodniczącą frakcji Jedności w radzie miejskiej[9]. Mandat radnej sprawowała do wiosny 2017.
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Jest córką Ansisa Ēlertsa, który w czasie II wojny światowej był redaktorem naczelnym gazety „Tautas balss”, której linia programowa była tak antysowiecka, jak i antynazistowska. Jej brat Ivars Ēlerts sprawował mandat deputowanego do Rady Najwyższej Łotewskiej SRR (1990–1993). Ma syna.
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
Odznaczona Orderem Świętego Olafa (1998) oraz Orderem Trzech Gwiazd III klasy (1999).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Sarmite Elerte steps down as editor in chief of latvian newspaper Diena. baltic-course.com, 6 czerwca 2008. [dostęp 2017-09-29]. (ang.).
- ↑ Serwis CVK – Wybory 2010. [dostęp 2017-09-29]. (łot.).
- ↑ Ēlerte dibina «Meierovica biedrību par progresīvām pārmaiņām. tvnet.lv, 21 marca 2010. [dostęp 2017-09-29]. (łot.).
- ↑ 10.Saeima: Sarmīte Ēlerte. saeima.lv. [dostęp 2017-09-29]. (łot.).
- ↑ Kultūras ministres Sarmītes Ēlertes prioritātes, uzsākot darbu Valda Dombrovska vadītajā Ministru kabinetā. km.gov.lv, 3 listopada 2010. [dostęp 2017-09-29]. (łot.).
- ↑ „Vienotības” saraksta līderi – Kristovskis, Štokenbergs un Ēlerte – cieš sakāvi. nra.lv, 18 września 2011. [dostęp 2017-09-29]. (łot.).
- ↑ Dālderis, Ēlerte un Viņķelis kļuvuši par Dombrovska padomniekiem. diena.lv, 21 listopada 2011. [dostęp 2017-09-29]. (łot.).
- ↑ «Vienotības» Rīgas mēra kandidāte būs Ēlerte. tvnet.lv, 26 listopada 2012. [dostęp 2017-09-29]. (łot.).
- ↑ Ēlerte: Rīgas satiksme ir Saskaņas centra un Gods kalpot Rīgai slepenā impērija. diena.lv, 27 września 2013. [dostęp 2017-09-29]. (łot.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Sarmīte Ēlerte. vienotiba.lv. [dostęp 2017-09-29]. (łot.).
- Nota biograficzna na stronie gramata21.lv. [dostęp 2017-09-29]. (łot.).
- Sarmīte Ēlerte. latfilma.lv. [dostęp 2017-09-29]. (łot.).