Saturn I (człon) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Producent | |
---|---|
Człon rakiet | Saturn I, Saturn I Block 2, Saturn A-1, Saturn C-1, Saturn C-2 |
Materiały napędowe | |
Koszt jednostkowy | 43,5 mln USD |
Osiągi | |
Siła ciągu przy starcie | 7582,10 (w próżni) kN |
Impuls właściwy w próżni | 289 s |
Impuls właściwy na poz. morza | 255 s |
Maks. czas działania | 150 s |
Wymiary | |
Długość | 24,48 m |
Średnica | 6,52 m |
Masa pustego | 45 267 kg |
Masa maksymalna | 432 681 kg |
Silniki | |
Silnik 1. |
Saturn I – amerykański człon rakiet nośnych. Używany w rakietach nośnych Saturn.
Napędzany ośmioma silnikami H-1. Zbudowany w oparciu o zbiornik rakiety Jupiter (oś centralna), otoczony ośmioma zbiornikami z rakiet Redstone (cztery na tlen, białe, i cztery na naftę, czarne). Cztery zewnętrzne silniki były zawieszone na montażach umożliwiających im sterowanie lotem członu.
Ze względu na znaczne wymiary przewóz członu koleją z wytwórni Michoud w Nowym Orleanie do Ośrodka Kosmicznego im. J.K. Kennedy’ego na Florydzie nie był możliwy. Dlatego S-I przewożono szosami, na specjalnych łożach, wyposażonych w koła i ciągniętych przez potężne pojazdy samochodowe[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Olgierd Wołczek: Astronautyka służy ludziom na Ziemi. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1972, s. 60-61, seria: Omega.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Encyclopedia Astronautica (ang.)