Satyryk – Wikipedia, wolna encyklopedia

Występ kabaretowy wyśmiewający popularny program telewizyjny – jako jedna z form, którą posługują się satyrycy

Satyryk – dawniej autor satyr.

Obecnie pod tym pojęciem kryje się artysta kabaretowy, humorysta, kabareciarz czy komik.

Typowy satyryk koncentruje się jednak nie na samym rozrywkowym czy komediowym aspekcie humoru, a na wyszydzaniu i ośmieszaniu indywidualnych lub społecznych wad i przywar oraz ukazaniu ich samym zainteresowanym.

Satyryk to artysta (ogólniej twórca), który zajmuje się wyśmiewaniem rzeczywistości lub prześmiewczym jej komentowaniem. Głównymi środkami przekazu satyryków są:

  • wiersze lub felietony satyryczne;
  • monologi lub skecze kabaretowe;
  • piosenki;
  • rysunki satyryczne;
  • inne.

Etymologia słowa[edytuj | edytuj kod]

Słowo satyryk pochodzi od satyra, czyli łacińskiej satiry – utworu literackiego, różnorodnego w treści i formie. Te zaś pochodzi od lanx satura – misy pełnej rozmaitych owoców; przenośnie jest to synonim rozmaitości, mieszanki, melanżu[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Władysław Kopaliński: satyra; satyryk. [w:] Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych [on-line]. slownik-online.pl. [dostęp 2008-12-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-02)].