Sheldon Lee Glashow – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sheldon Lee Glashow
Ilustracja
Sheldon Glashow w Harvard University
Państwo działania

Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

5 grudnia 1932
Nowy Jork

profesor
Specjalność: fizyka teoretyczna
Uczelnia

Uniwersytet Stanforda,
Uniwersytet Kalifornijski w Berkeley,
Uniwersytet Harvarda

Nagrody

Nagroda Nobla w dziedzinie fizyki

Multimedia w Wikimedia Commons

Sheldon Lee Glashow (ur. 5 grudnia 1932 w Nowym Jorku[1]) – amerykański fizyk teoretyk, noblista, profesor uniwersytetów Stanforda, Berkeley i Harvarda.

Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki otrzymał w 1979 roku, wraz z Abdusem Salamem i Stevenem Weinbergiem – za prace nad jednolitą teorią wzajemnego słabego i elektromagnetycznego oddziaływania cząstek elementarnych[2][3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Glashow Sheldon Lee, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-07-30].
  2. ↑ Sheldon Glashow - Facts. [w:] The Nobel Prize in Physics 1979 > Sheldon Glashow, Abdus Salam, Steven Weinberg [on-line]. Nobel Media AB. [dostęp 2014-02-06]. (ang.)., Biographical, Nobel Lecture, December 8, 1979, Towards a Unified Theory – Threads in a Tapestry
  3. ↑ Nobel physicist named first Metcalf Professor of Science. [w:] B.U. Bridge Archive [on-line]. Boston University, Office of University Relations. [dostęp 2014-02-06]. (ang.).
Laureaci Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki
XX wiek
XXI wiek

Nobel

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Sheldon_Lee_Glashow&oldid=73429071”