Shelley Rudman – Wikipedia, wolna encyklopedia

Shelley Rudman
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

23 marca 1981
Swindon

Klub

TeamBath

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Wielka Brytania
Igrzyska olimpijskie
srebro Turyn 2006 Kobiety
Mistrzostwa świata
złoto Sankt Moritz 2013 Kobiety
Puchar Świata
Kryształowa Kula
2011/2012
srebro 2. miejsce
2008/2009
srebro 2. miejsce
2009/2010
srebro 2. miejsce
2010/2011
brąz 3. miejsce
2013/2014
Strona internetowa

Shelley-Marie Rudman (ur. 23 marca 1981 w Swindon) – brytyjska skeletonistka, wicemistrzyni olimpijska i mistrzyni świata.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy sukces w karierze osiągnęła w styczniu 2006 roku, kiedy zdobyła srebrny medal podczas mistrzostw Europy w Sankt Moritz. Uplasowała się tam między dwoma Szwajcarkami: Mayą Pedersen i Tanją Morel. Miesiąc później Brytyjka zdobyła też srebrny medal na igrzyskach olimpijskich w Turynie, rozdzielając na podium Pedersen oraz Kanadyjkę Mellisę Hollingsworth-Richards.

W zawodach Pucharu Świata pierwsze podium wywalczyła 13 grudnia 2008 roku w Igls, gdzie zwyciężyła, pokonując Niemkę Kerstin Szymkowiak i Rosjankę Swietłanę Trunową. W kolejnych startach jeszcze dwukrotnie plasowała się w najlepszej trójce, w efekcie zajmując drugie miejsce w klasyfikacji generalnej sezonu 2008/2009, za Niemką Marion Trott. W styczniu 2009 roku zdobyła złoty medal na mistrzostwach Europy w Sankt Moritz, pokonując Marion Trott i Mayę Pedersen.

Sezon 2009/2010 również ukończyła na drugim miejscu w klasyfikacji generalnej PŚ. Na podium stawała czterokrotnie, odnosząc przy tym dwa zwycięstwa. Ostatecznie lepsza była tylko Mellisa Hollingsworth, a trzecie miejsce zajęła Kerstin Szymkowiak. Na mistrzostwach Europy w Igls była trzecia za Anją Huber i Szymkowiak. Z igrzysk olimpijskich w Vancouver wróciła jednak bez medalu, zajmując tam szóstą pozycję. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata w Königssee była czwarta, przegrywając walkę o podium z Hollingsworth o 0,31 sekundy. Zdobyła za to złoty medal podczas mistrzostw Europy w Winterbergu, a w klasyfikacji generalnej sezonu 2010/2011 ponownie była druga.

Najlepsze wyniki w zawodach pucharowych osiągnęła w sezonie 2011/2012, kiedy pięciokrotnie stawała na podium. W efekcie zdobyła Puchar Świata, wyprzedzając Marion Thees i Anję Huber. Na mistrzostwach świata w Lake Placid w 2012 roku nie zdobyła jednak medalu. Rywalizację ukończyła na czwartej pozycji, przegrywając walkę o podium ze swą rodaczką Elizabeth Yarnold o 0,44 sekundy. Zajęła za to trzecie miejsce podczas mistrzostw Europy w Altenbergu.

Jeden z największych sukcesów osiągnęła na mistrzostwach świata w Sankt Moritz w 2013 roku, gdzie zdobyła złoty medal. W zawodach tych wyprzedziła Noelle Pikus-Pace z USA i Kanadyjkę Sarę Reid. Był to pierwszy w historii złoty medal mistrzostw świata w skeletonie wywalczony przez zawodniczkę z Wielkiej Brytanii. Ostatni medal zdobyła podczas mistrzostw Europy w Königssee, gdzie była druga, ulegają tylko Austriaczce Janine Flock. W tym samym roku wystąpiła też na igrzyskach olimpijskich w Soczi, zajmując szesnastą pozycję. Ponadto w klasyfikacji sezonu 2013/2014 zajęła trzecie miejsce, za Elizabeth Yarnold i Noelle Pikus-Pace.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Mistrzostwa Europy[edytuj | edytuj kod]

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]