French
DeutschShqipnia (1919) – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Trałowce typu FM w służbie PMW | |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Wodowanie | 1919 |
Zamówiony dla  Kaiserliche Marine | |
 Albania | |
| Nazwa | Shqipnia |
| Wejście do służby | 1922 |
| Wycofanie ze służby | 1935 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność | standardowa: 170 ton |
| Długość | |
| Szerokość | 6 m |
| Zanurzenie | normalne: 1,4 m |
| Materiał kadłuba | stal |
| Napęd | |
| 2 maszyny parowe potrójnego rozprężania, 1 kocioł, moc 600 KM 2 śruby | |
| Prędkość | 14 węzłów |
| Zasięg | 650 Mm przy prędkości 14 węzłów |
| Uzbrojenie | |
| 1 działo kal. 88 mm L/30 C/08[1] | |
| Załoga | 35 |
Shqipnia – albańska kanonierka z okresu międzywojennego. Okręt zamówiony został dla Kaiserliche Marine jako szesnasty trałowiec typu FM pod nazwą SMS FM 16, jednak nie zdążył wejść do służby przed końcem I wojny światowej. Został zwodowany w 1919 roku w stoczni Schiffswerft Übigau w Dreźnie, po czym w marcu 1920 roku wstrzymano jego budowę. Jednostkę ukończono na zamówienie Albanii i weszła do służby w Marynarce Wojennej w 1922 roku. Okręt został skreślony z listy floty w 1935 roku.
Projekt i budowa[edytuj | edytuj kod]
SMS[a] FM 16 był jednym z kilkudziesięciu małych przybrzeżnych trałowców typu FM (niem. Flachgehende Minensuchboote), będących zmniejszoną wersją pełnomorskich trałowców typu M[2].
FM 16 budowany był w stoczni Schiffswerft Übigau w Dreźnie na zamówienie Kaiserliche Marine[3]. Został zwodowany w 1919 roku, już po zakończeniu działań wojennych[3]. W marcu 1920 roku wstrzymano prace wykończeniowe[3]. Roboty wznowiono po zakupie okrętu przez Albanię i ukończono je w 1922 roku[3].
Dane taktyczno-techniczne[edytuj | edytuj kod]
Okręt był małym, wykonanym ze stali przybrzeżnym trałowcem[2]. Długość całkowita wynosiła 43 metry (41,8 m na konstrukcyjnej linii wodnej), szerokość 6 metrów i zanurzenie 1,4 metra (maksymalne 1,68 metra)[3][4]. Wyporność standardowa wynosiła 170 ton, zaś pełna 193 tony[2][3]. Okręt napędzany był przez dwie maszyny parowe potrójnego rozprężania o mocy 600 koni mechanicznych (KM), do której parę dostarczał jeden kocioł typu Marine[2][3]. Dwuśrubowy układ napędowy pozwalał osiągnąć prędkość 14 węzłów[2][3]. Okręt zabierał zapas 32 ton węgla[3], co zapewniało zasięg wynoszący 650 Mm przy prędkości 14 węzłów[5].
Pierwotne uzbrojenie jednostki stanowiło jedno działo pokładowe kal. 88 mm L/30 C/08[2][3]. Wyposażenie uzupełniał trał[3]; okręt był też przystosowany do stawiania min[6][b]. Załoga okrętu składała się z 35 oficerów, podoficerów i marynarzy[2][3].
Służba[edytuj | edytuj kod]
Po zakupie okrętu przez Albanię (wraz z bliźniaczą jednostką „Skënderbeg”), w 1922 roku wcielono go do służby w Forca Detare Shqiptare pod nazwą „Shqipnia” (Albania w dialekcie gegijskim)[3][c]. Okręt był klasyfikowany jako kanonierka[5]. Jednostka została skreślona z listy floty w 1935 roku[1].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ SMS – Seiner Majestät Schiff – Okręt Jego Mości.
- ↑ Nic nie wiadomo o ewentualnych zmianach w uzbrojeniu jednostki podczas służby pod banderą albańską.
- ↑ Nazwa cytowana jest w literaturze jako „Shqipnía”[5], „Sqipnia” (Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921[2], J. Gozdawa-Gołębiowski i T. Wywerka Prekurat[4], Gröner, Jung i Maass 1983 ↓, s. 171), „Squipnia” (Conway’s All the World’s Fighting Ships 1922–1946[1]).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Robert Gardiner, Roger Chesneau: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1922–1946. London: 1980, s. 424.
- ↑ a b c d e f g h Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: 1985, s. 187.
- ↑ a b J. Gozdawa-Gołębiowski, T. Wywerka Prekurat: Pierwsza wojna światowa na morzu. Warszawa: 1994, s. 567.
- ↑ John Moore (red.): Jane’s Fighting Ships of World War I. London: 1990, s. 122.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
- Robert Gardiner, Roger Chesneau: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1922–1946. London: Conway Maritime Press, 1980. ISBN 0-85177-146-7. (ang.).
- Ivan Gogin: "FM" type coastal minesweepers (1918-1919). Navypedia. [dostęp 2017-02-13]. (ang.).
- Ivan Gogin: SHQIPNÍA gunboats (1918-1922/1925). Navypedia. [dostęp 2017-02-13]. (ang.).
- Jan Gozdawa-Gołębiowski, Tadeusz Wywerka Prekurat: Pierwsza wojna światowa na morzu. Warszawa: Lampart, 1994. ISBN 83-902554-2-1.
- Erich Gröner, Dieter Jung, Martin Maass: Die deutschen Kriegsschiffe 1815-1945. Band 2: Torpedoboote, Zerstörer, Schnellboote, Minensuchboote, Minenräumboote. Koblencja: Bernard & Graefe Verlag, 1983. ISBN 3-7637-4801-6. (niem.).
- John Moore (red.): Jane’s Fighting Ships of World War I. London: Studio Editions, 1990. ISBN 1-85170-378-0. (ang.).