Siarczek rtęci(II) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Siarczek rtęci(II)
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

HgS

Masa molowa

232,66 g/mol

Wygląd

czerwony lub czarny

Minerały

cynober, metacynober

Identyfikacja
Numer CAS

1344-48-5

PubChem

62402

Podobne związki
Inne aniony

HgO, HgSe, HgTe

Inne kationy

ZnS, CdS

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Siarczek rtęci(II), HgS – nieorganiczny związek chemiczny z grupy siarczków, sól kwasu siarkowodorowego i rtęci na II stopniu utlenienia.

Występuje w przyrodzie jako odmiana czerwona (cynober), rzadziej jako czarna (metacynober). W wyniku wprowadzenia siarkowodoru do roztworu soli rtęci(II) otrzymuje się odmianę czarną, którą przez działanie roztworami wielosiarczków można przeprowadzić w odmianę czerwoną. W wyniku bezpośredniej syntezy z pierwiastków otrzymuje się odmianę czerwoną.

Właściwości fizyczne[edytuj | edytuj kod]

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Stosowany jako katalizator. Duże jego ilości używa się w technice pomiarowej i regulacyjnej.

W lecznictwie jako surowiec farmaceutyczny pod nazwą Hydrargyrum sulfuratum rubrum lub Cinnabaris (czerwony siarczek rtęciowy; cynober)[4][5] stosowany jest w dermatologii w niektórych chorobach skóry (m.in. figówka brody, nużenica) w postaci preparatów sporządzanych w zakresie receptury aptecznej (maści, pasty, papki) w stężeniach zwykle 0,5–1% (dla past do 2%)[6][7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Mercury(II) sulfide, [w:] GESTIS-Stoffdatenbank, Institut für Arbeitsschutz der Deutschen Gesetzlichen Unfallversicherung, ZVG: 4600 [dostęp 2010-05-13] (niem. • ang.).
  2. Siarczek rtęci(II) (nr 243566) w katalogu produktów Sigma-Aldrich (Merck). Dawniej klasyfikowany jako trujący (R23/24/25, R33, R36, R50/53, S26, S28, S36/37/39, S45, S60, S61 – według katalogu Aldrich Advancing Science 2007-2008 Polska).
  3. Siarczek rtęci(II) (nr 243566) (ang.) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Stanów Zjednoczonych.
  4. Hydrargyrum sulfuratum rubrum – Czerwony siarczek rtęciowy. W: Farmakopea Polska II. 1937, s. 491.
  5. Wykaz dopuszczonych do obrotu surowców farmaceutycznych. Stan na 01.02.2015.. Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2015. s. 8. [dostęp 2015-10-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-08)].
  6. Poradnik Terapeutyczny. Piotr Kubikowski (red.). Wyd. 3. Warszawa: PZWL, 1975, s. 418–419.
  7. Pharma-Cosmetic: Czerwony siarczek rtęciowy. [dostęp 2015-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-30)].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]