Siedziba Siemianowickiego Centrum Kultury – Wikipedia, wolna encyklopedia

Siedziba Siemianowickiego Centrum Kultury
Budynek dawnej restauracji Geislera
Ilustracja
Gmach od strony północnej
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Miejscowość

Siemianowice Śląskie

Adres

ul. Niepodległości 45,
41-106 Siemianowice Śląskie

Typ budynku

dawny budynek gospody; obecnie siedziba Siemianowickiego Centrum Kultury

Styl architektoniczny

eklektyzm z elementami secesji

Ukończenie budowy

XIX wiek

Ważniejsze przebudowy

ok. 1903

Położenie na mapie Siemianowic Śląskich
Mapa konturowa Siemianowic Śląskich, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Siedziba Siemianowickiego Centrum Kultury”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Siedziba Siemianowickiego Centrum Kultury”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Siedziba Siemianowickiego Centrum Kultury”
Ziemia50°18′09,8″N 19°00′23,4″E/50,302722 19,006500

Siedziba Siemianowickiego Centrum Kultury – historyczny budynek dawnej gospody, a po przebudowie na początku XX wieku restauracji Adolfa Geislera, położony przy ulicy Niepodległości 45 w Siemianowicach Śląskich, w dzielnicy Bytków. Gmach zbudowany jest w stylu eklektycznym z elementami secesji i mieści w sobie m.in. salę widowiskową oraz salę baletową. Jest on także siedzibą kilku grup muzycznych i tanecznych, a także odbywa się w nim szereg zajęć dla dzieci i młodzieży.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Gmach od strony południowej

Pierwsza wzmianka o murowanej gospodzie sięga 1877 roku. Wówczas to ówczesny właściciel bytkowskiej gospody – Constantin Wutke – postawił przy karczmie drewnianą kręgielnię[1] (wg Janeczka najstarsza wzmianka pochodzi z 1876 roku, według której ówczesny właściciel nieruchomości Konstanty Wutke posiadał w miejsku obecnej siedziby SCK dom mieszkalny[2]). W latach 1891–1896 gospoda należał do Johanna Makoscha. Na jego zlecenie Franz Wawrzinek dobudował do gospody salę taneczną. W 1896 roku gospodę nabył Hugo Boese, a później gospodę przejął brat Hugona i jego żona, a w 1903 roku współwłaścicielką została żona Hugona – Martha[1].

Po śmierci Hugona Boese Martha wyszła za mąż za Adolfa Geislera, który stał się nowym właściciel karczmy[3]. W 1905 roku rozpoczęła się rozbudowa i modernizacja budynku gospody, przeobrażając ją w wielofunkcyjną restaurację. Sama zaś zmodernizowana bryła budynku w dużej mierze przetrwała w obecnym kształcie do dziś[1]. W 1958 roku budynek restauracji został znacjonalizowany. Na początku lat 70. XX wieku powołano w nim dom kultury „Kotłomontażu”. W 1989 roku gmach przejęło miasto, które po wykonaniu remontu ulokowało w nim w 1993 roku Siemianowickie Centrum Kultury[3] (wg Janeczka gmach miasto przejęło w 1992 roku[2]).

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Siedziba Siemianowickiego Centrum Kultury mieści się przy ulicy Niepodległości 45 w Siemianowicach Śląskich, na terenie dzielnicy Bytków. Gmach, przebudowany na początku XX wieku, zbudowany jest w stylu eklektycznym[1]. Południowa i zachodnia elewacja gmachu licowana jest białą glazurą i wzbogacona jest elementami dekoracyjnymi w stylu secesyjnym[3]. Posiada on wyremontowaną salę widowiskową[3] na 300 osób oraz salę baletową na 50 osób[4]. Budynek dawnej gospody jest wpisany do gminnej ewidencji zabytków miasta Siemianowice Śląskie[5].

Gmach jest siedzibą Siemianowickiego Centrum Kultury. Działają w nim liczne sekcje artystyczne dla dzieci i młodzieży, a także chóry, jak „Chopin” czy „Cantamus Sibi”. Swoją siedzibę w gmachu ma również Zespół Pieśni i Tańca „Siemianowice”[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Siemianowickie Centrum Kultury: Informacje o obiekcie. www.siemck.pl. [dostęp 2021-12-19]. (pol.).
  2. a b c Janeczek 2009 ↓, s. 63.
  3. a b c d Derus 2015 ↓, s. 30.
  4. Siemianowickie Centrum Kultury: Oferta wynajmu. www.siemck.pl. [dostęp 2021-12-19]. (pol.).
  5. Pędzińska 2019 ↓, s. 25.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]