Siegfried Knappe – Wikipedia, wolna encyklopedia

Siegfried Knappe
major major
Data i miejsce urodzenia

15 stycznia 1917
Brunsbüttel

Data śmierci

1 grudnia 2008

Przebieg służby
Lata służby

1936−1945

Siły zbrojne

Wehrmacht

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Żelazny (1939) I Klasy Krzyż Żelazny (1939) II Klasy Czarna odznaka za rany (III Rzesza) Medal za Kampanię Zimową na Wschodzie 1941/1942

Siegfried Knappe (ur. 15 stycznia 1917, zm. 1 grudnia 2008[1]) – oficer w armii niemieckiej w stopniu majora, podczas II wojny światowej członek sztabu LVI Korpusu Pancernego gen. Helmutha Weidlinga.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jako młody porucznik artylerii (Leutnant der Artillerie) w Grupi Kleista wziął udział w inwazji na Francję. Został odznaczony za działania w okolicy Paryża, które miały miejsce w nocy z 14 czerwca 1940 na południe od Tremblay-en-France, w kanale Ourcq. Ponieważ Grupy francuskich marynarzy nie zostały poinformowane o decyzji o uznania Paryża miastem otwartym.

W rezultacie doszło do bitwy o most z użyciem karabinów maszynowych. Niemieckiej piechocie, nie udało się usunąć broniących się Francuzów, przez co musieli użyć wsparcia artyleryjskiego.

Knappe został ranny w dłoń i nadgarstek. W dniu 19 czerwca 1940 r. został ewakuowany. Za męstwo Knappe otrzymał Krzyż Żelazny II klasy.

Knappe walczył także na froncie wschodnim i kampanii włoskiej. Za udział w kampanii włoskiej miał otrzymać Krzyż Żelazny I klasy w szczególności za prowadzone ataki artyleryjskie. Zakończył wojnę walki w Berlinie. 2 maja 1945 opuścił bunkier Hitlera i trafił do sowieckiej niewoli. Po zwolnieniu z niewoli wyemigrował z rodziną do Stanów Zjednoczonych. Napisał swoje wspomnienia, które zostały opublikowane w Soldat tytuł: Reflections of german solider, 1936-1949. Knappe pomagał przy kręceniu filmu Upadek. Zmarł półtora miesiąca przed 92 rocznicą urodzin.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]