Siergiej Mosiagin – Wikipedia, wolna encyklopedia

Siergiej Mosiagin
Сергей Мосягин
Pełne imię i nazwisko

Siergiej Michajłowicz Mosiagin

Data i miejsce urodzenia

29 grudnia 1937
Biełorieczje, obwód riazański, Rosyjska FSRR

Data i miejsce śmierci

25 listopada 2011
Moskwa

Pozycja

obrońca

Kariera juniorska
Lata Klub
Dinamo-2 Podolsk
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1956–1958 MWO klubowa Moskwa ? (?)
1959–1962 SKIF Moskwa ? (?)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1963–196? Znamia Truda (asystent)
1967–1970 ZSRR U-18 (asystent)
1971–1973 Zenit Iżewsk
1974–1975 ZSRR U-20 (asystent)
1975–1978 ZSRR U-18
1979 ZSRR (asystent)
1980 Paxtakor Taszkent
1981–1982 ZSRR U-18
1983 ZSRR (asystent)
1984–1985 ZSRR U-18
1986–1990 ZSRR (asystent)
1990–1992 ZEA (asystent)
1990–1992 ZEA U-17
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Siergiej Michajłowicz Mosiagin, ros. Сергей Михайлович Мосягин (ur. 29 grudnia 1937 we wsi Biełorieczje, w obwodzie riazańskim; zm. 25 listopada 2011 w Moskwie) – rosyjski piłkarz grający na pozycji obrońcy, trener piłkarski.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Zaczął grać w 1952 roku w Podolsku w zespole juniorskim, który zmagał się w mistrzostwach obwodu moskiewskiego. Potem występował w Dinamo-2 Podolsk w turniejach amatorskich. Podczas służby wojskowej w latach 1956-1958 grał w drużynie klubowej MWO Moskwa, był powoływany też do reprezentacji dywizji tamańskiej. Podczas studiów w Państwowym Centralnym Orderu Lenina Instytucie Kultury Fizycznej (ros. GCOLIFK) w Moskwie do 1962 bronił barw drużyny SKIF Moskwa w mistrzostwach studenckich. Dwukrotnie otrzymywał zaproszenia do głównych zespołów ligowych – w 1962 roku do drużyny rezerw Dinama Moskwa i w 1963 roku do Neftçi PFK. W obu przypadkach odmówił, tłumacząc swoją decyzję chęcią ukończenia studiów i rozpoczęcia pracy trenerskiej. Przedwcześnie zakończył karierę piłkarza przez kontuzję kolana.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarza rozpoczął pracę szkoleniowca. Najpierw od 1963 pomagał trenować Znamia Truda Oriechowo-Zujewo. W latach 1967-1970 pracował w juniorskiej reprezentacji ZSRR. W 1971 stał na czele klubu Zenit Iżewsk, którym kierował do lipca 1973. Od sierpnia 1973 pracował w Zarządzie Piłki Nożnej Komisji Sportowej ZSRR. Od 1974 do sierpnia 1975 pomagał Walentinowi Nikołajewu trenować narodową reprezentację ZSRR. W latach 1975 (od września)-1978, 1981-1982, 1984-1985 prowadził juniorską reprezentację ZSRR. W 1979, 1983 oraz od maja 1986 do czerwca 1990 pomagał trenować narodową reprezentację ZSRR. Na początku 1980 został mianowany na stanowisko starszego trenera Paxtakoru Taszkent, którym kierował do września 1980[1]. Potem wyjechał razem z Walerym Łobanowskim do Zjednoczonych Emiratów Arabskich, gdzie pracował jako asystent trenera pierwszej reprezentacji ZEA oraz jako główny trener olimpijskiej i juniorskiej reprezentacji ZEA, którymi kierował od października 1990 do września 1992. Po powrocie do ojczyzny pracował w Wydziale pracy z reprezentacjami Rosji, szkolił dzieci.

25 listopada 2011 zmarł w Moskwie w wieku 74 lat[2].

Sukcesy i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy trenerskie[edytuj | edytuj kod]

reprezentacja ZSRR U-18

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]