Sofroniusz III (arcybiskup Cypru) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sofroniusz

Arcybiskup Nowej Justyniany i całego Cypru
Kraj działania	Imperium Osmańskie (de facto Imperium brytyjskie)
Data i miejsce urodzenia	26 kwietnia 1826 Prodromos
Data śmierci	22 maja 1900
Arcybiskup Nowej Justyniany i całego Cypru
Okres sprawowania	1865–1900
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Kościół Cypru
Chirotonia biskupia	1865
Multimedia w Wikimedia Commons

Sofroniusz III (ur. 26 kwietnia 1826 w Prodromos, zm. 22 maja 1900) – zwierzchnik Cypryjskiego Kościoła Prawosławnego w latach 1865–1900.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Przed objęciem godności arcybiskupa Nowej Justyniany i całego Cypru był dyrektorem Szkoły Greckiej w Nikozji. Urząd zwierzchnika Kościoła Cypru objął trzy miesiące po śmierci arcybiskupa Makarego I w 1865^[1].

Kierował Kościołem Cypru przez 35 lat, w tym w okresie przekazania Cypru przez Turcję Wielkiej Brytanii w 1878. Działał na rzecz ograniczenia interwencji kolonialnych władz brytyjskich w wewnętrzne funkcjonowanie Kościoła, odnosząc w tym zakresie częściowe sukcesy. W 1889 odwiedził Londyn, by na czele delegacji Greków cypryjskich prosić o stabilizację sytuacji wewnętrznej na Cyprze^[1]. Utrzymywał poprawne stosunki z Kościołem Anglii, w 1889 spotkał się z arcybiskupem Canterbury i nie protestował przeciwko działalności anglikańskich duchownych na Cyprze, w tym próbach prozelityzmu^[2]

Po jego śmierci w 1900 przez dziewięć lat urząd arcybiskupa Cypru pozostawał nieobsadzony^[1] z powodu zażartej rywalizacji o sukcesję między metropolitami Kition i Kirenii Cyrylem (Papadopulosem) i Cyrylem (Wasileiou)^[2].

W 2010 jego grób w Nikozji stał się przedmiotem aktu wandalizmu^[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]