Special Broadcasting Service – Wikipedia, wolna encyklopedia

Special Broadcasting Service
Ilustracja
Państwo

 Australia

Siedziba

Artarmon, Nowa Południowa Walia

Data założenia

1 stycznia 1978

Forma prawna

Spółka publiczna

Przewodniczący rady nadzorczej

George Savvides

Udziałowcy

Skarb Państwa Australii

brak współrzędnych
Strona internetowa

Special Broadcasting Service (SBS) – australijski publiczny nadawca radiowo-telewizyjny z siedzibą w Artarmon założony 1 stycznia 1978 roku. Około 80% finansowania firmy pochodzi od rządu australijskiego[1]. SBS posiada pięć kanałów telewizyjnych (SBS, SBS Viceland, SBS World Movies, SBS Food i NITV) oraz siedem sieci radiowych (SBS Radios 1, 2 i 3, Arabic24, SBS Chill, SBS PopDesi i SBS PopAsia).

Historia[edytuj | edytuj kod]

W wyniku dużej imigracji do Australii po II wojnie światowej, rząd federalny zaczął rozważać potrzebę „transmisji etnicznych” - programów skierowanych do mniejszości etnicznych i dostarczanych głównie w językach innych niż angielski. Do 1970 ustawa zabraniała stacjom radiowym nadawania w językach obcych przez ponad 2,5 godziny tygodniowo[2]. W październiku 1977 rząd ogłosił utworzenie SBS jako nowego niezależnego organu ustawowego dla transmisji etnicznych[3].

Formalnie SBS powstało 1 stycznia 1978. Firma była początkowo siecią radiową i nadzorowała tylko dwie istniejące etniczne stacje 2EA i 3EA[4]. System zawsze zamierzano rozszerzyć, lecz proces ten był kontrowersyjny, gdyż Federacja Australijskich Stacji Telewizji Komercyjnych chciała, aby funkcje telewizji były kontrolowane przez ABC[5].

W marcu 1979 australijski rząd powołał Ethnic Television Review Panel, który zalecił rozszerzenie działania SBS na telewizję. SBS TV rozpoczęła transmisje testowe w kwietniu 1979 roku, kiedy w niedzielne poranki pokazywała różne programy w językach obcych na ABV-2 Melbourne i ABN-2 Sydney. Pierwsza oficjalna transmisja odbyła się 24 października 1980 o godzinie 18:30 (Dzień Narodów Zjednoczonych), kanał powstał jako Channel 0/28.

Treść programowa SBS została początkowo zaimportowana z krajów pochodzenia głównych społeczności imigrantów w Australii, do której potem dodano angielskie napisy[6].

Ściana parkingu SBS w Artarmon, na której widnieje logo „Mercator” używane od 1993 do 2008 roku

W 1992 roku obiekty radiowe i telewizyjne SBS były stopniowo przenoszone do nowej siedziby w Artarmon w Nowej Południowej Walii z ich oryginalnych siedzib w Bondi Junction (radio) i Milsons Point (telewizja). Nowy budynek został oficjalnie otwarty 10 listopada 1993 przez premiera Paula Keatinga. Krajowa sieć radiowa została uruchomiona w styczniu 1994. Nowa usługa początkowo obejmowała Brisbane, Adelaide, Perth i Darwin, podczas gdy oryginalne stacje 2EA i 3EA zostały przemianowane odpowiednio na Radio Sydney i Radio Melbourne.

W kwietniu 2003 r. SBS Radio zrezygnowało z czterech języków i dodało cztery inne, jednocześnie zwiększając godziny nadawania w kantońskim, mandaryńskim i arabskim. SBS emitował Letnie Igrzyska Olimpijskie 2004 w Atenach we współpracy z Seven Network.

Budynek SBS na Federation Square (Melbourne)

W maju 2008 roku SBS zaprezentował nowe logo oraz nowy slogan: „Six Billion Stories and Counting”[7].

SBS wspiera małżeństwa jednopłciowe[8]. W czerwcu 2016 ogłoszono, iż w listopadzie tego roku SBS 2 zostanie przemianowana na SBS Viceland z treściami z amerykańsko-kanadyjskiego młodzieżowego Vice Media[9].

Usługi[edytuj | edytuj kod]

Telewizja[edytuj | edytuj kod]

LCN Kanał
3 SBS
30 SBS HD
31 SBS Viceland
32 SBS World Movies
33 SBS Food
34 NITV

1 czerwca 2006 dyrektor zarządzający SBS, Shaun Brown, ogłosił chęć korporacji do zainicjowania przerw reklamowych w programie, w taki sam sposób, jak komercyjne sieci telewizyjne. Powiedział, że posunięcie to przyniesie zysk 10 milionów dolarów w pierwszym roku. Stwierdził, iż „podczas tych przerw przeciętnie tracona jest ponad połowa widowni SBS - to o 30 procent więcej niż inni nadawcy”[10].

Przerwy reklamowe SBS nie przekraczały ustawowego limitu pięciu minut na godzinę, w przeciwieństwie do piętnastu minut na godzinę dozwolonych na w pełni komercyjnych stacjach Australii. Indywidualna przerwa trwała od jednej do dwóch minut. Powiązaną zmianą było uruchomienie jednogodzinnego wydania World News o 18:30, zastępującego 30-minutowe programy World News Australia i World Sport.

Dawne usługi telewizyjne SBS to SBS Essential (wydarzenia sportowe i inne projekty, wyłącznie cyfrowe) oraz SBS World News Channel (międzynarodowy serwis informacyjny).

Radio[edytuj | edytuj kod]

SBS Radio nadaje w 74 językach we wszystkich stanach Australii, produkując około 13 500 godzin australijskich programów na swoich dwóch częstotliwościach w Sydney i Melbourne, a także w sieci krajowej. Podobnie jak SBS TV, SBS Radio otrzymuje fundusze z różnych dotacji rządowych, płatnych rządowych kampanii informacyjnych i reklam komercyjnych[11]. SBS Radio transmitowało Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2008.

Zarząd[edytuj | edytuj kod]

Przewodniczący
  • Grisha Sklovsky (1978–1981)[12]
  • Sir Nicholas Shehadie (1981–1999)
  • Carla Zampatti (1999–2009)
  • Joseph Skrzynski (2009–2014)[13]
  • Nihal Gupta (2014–2016)[14]
  • Bulent Hass Dellal (2017–2020)[15]
  • George Savvides (od 2020)[16]
Dyrektorzy zarządzający
  • Ron Fowell (1978–1985)
  • Ron Brown (1985–1987)[17]
  • Brian Johns (1987-1992)[17]
  • Malcolm Long (1993-1997)[18]
  • Nigel Milan (1997–2005)[19]
  • Shaun Brown (2005–2011)
  • Michael Ebeid (2011–2018)[20]
  • James Taylor (od 2018)[21]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Canberra Parliament House, Operations and funding [online], www.aph.gov.au [dostęp 2021-05-11] (ang.).
  2. Board of Studies NSW, Making multicultural Australia | Timeline Commentary: The Special Broadcasting Service [online], www.multiculturalaustralia.edu.au [dostęp 2021-05-11] (ang.).
  3. Ethnic radio body plan, „Canberra Times (ACT : 1926 - 1995)”, ACT, 14 października 1977, s. 9 [dostęp 2021-05-11].
  4. Wayback Machine [online], web.archive.org, 24 kwietnia 2018 [dostęp 2021-05-11] [zarchiwizowane z adresu 2018-04-24].
  5. Call to postpone ethnic service, „Canberra Times (ACT : 1926 - 1995)”, ACT, 18 października 1978, s. 3 [dostęp 2021-05-11].
  6. Wayback Machine [online], web.archive.org, 13 stycznia 2016 [dostęp 2021-05-11] [zarchiwizowane z adresu 2016-01-13].
  7. SBS Corporation [online], web.archive.org, 19 lipca 2008 [dostęp 2021-05-11] [zarchiwizowane z adresu 2008-07-19].
  8. Matthew Knott, Senators accuse SBS of campaigning against Australian law by supporting same-sex marriage [online], The Age, 20 października 2015 [dostęp 2021-05-11] (ang.).
  9. David Knox, Viceland to replace SBS 2 | TV Tonight [online], tvtonight.com.au [dostęp 2021-05-11] (ang.).
  10. Lisa Murray, SBS caves in over ad breaks [online], The Sydney Morning Herald, 2 czerwca 2006 [dostęp 2021-05-11] (ang.).
  11. About SBS Radio [online].
  12. The University of Melbourne eScholarship Research Centre, Sklovsky, Grigorij Abramovitch - Biographical entry - Encyclopedia of Australian Science [online], www.eoas.info [dostęp 2021-05-11] (ang.).
  13. SBS Corporate [online], SBS Corporate [dostęp 2021-05-11] (ang.).
  14. Nihal Gupta named new SBS chairman [online], SBS News [dostęp 2021-05-11] (ang.).
  15. Government announces new SBS board chairman [online], SBS News [dostęp 2021-05-11] (ang.).
  16. Hannah Blackiston, George Savvides announced as new SBS chair [online], Mumbrella, 9 lipca 2020 [dostęp 2021-05-11] (ang.).
  17. a b Wayback Machine [online], web.archive.org, 24 marca 2012 [dostęp 2021-05-11] [zarchiwizowane z adresu 2012-03-24].
  18. Directors - Broadcast Australia [online], web.archive.org, 26 stycznia 2014 [dostęp 2021-05-11] [zarchiwizowane z adresu 2014-01-26].
  19. SBS chief resigns - Business - Business - theage.com.au [online], web.archive.org, 11 stycznia 2007 [dostęp 2021-05-11] [zarchiwizowane z adresu 2007-01-11].
  20. Can This Man Save SBS? | newmatilda.com [online], web.archive.org, 16 stycznia 2013 [dostęp 2021-05-11] [zarchiwizowane z adresu 2013-01-16].
  21. SBS appoints James Taylor as new managing director [online], SBS News [dostęp 2021-05-11] (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]