Stal do ulepszania cieplnego – Wikipedia, wolna encyklopedia

Stal do ulepszania cieplnegostal używana do obróbki cieplnej ulepszania cieplnego; Grupa wielu gatunków stali, które mogą być używane do produkcji elementów i podzespołów szczególnie narażonych na obciążenia, takich jak części maszyn[1] np. korpusy, wały, koła zębate, sworznie, pierścienie[2]. Do ulepszania stosuje się stale konstrukcyjne wyższej jakości, niskostopowe oraz stale stopowe o zawartości węgla 0,2 do 0,5%[3][4]. Parametry grupy reguluje szereg norm z grupy ISO o numerach rozpoczynających się od ISO-683[5] oraz polskich norm PN-EN 10083[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Józef Zawora, Podstawy technologii maszyn, wyd. 7, Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 2011, s. 74-77, ISBN 978-83-02-09889-5, OCLC 802024105 [dostęp 2022-04-18].
  2. Stal jakościowa – sprzedaż, obróbka i dystrybucja | MTM STAL [online], mtmstal.pl [dostęp 2022-04-18] (pol.).
  3. Stale niskostopowe do ulepszania cieplnego - E-spawalnik - portal spawalnictwa [online], www.e-spawalnik.pl [dostęp 2022-04-18].
  4. Aleksander Górecki, Technologia ogólna : podstawy technologii mechanicznych, wyd. 12, Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 2007, s. 116, ISBN 978-83-02-04233-1, OCLC 749447824 [dostęp 2022-04-18].
  5. ISO - 77.140.10 - Heat-treatable steels [online], www.iso.org [dostęp 2022-04-18].