Stanisław Żukowski (1873–1944) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | 1873 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 1944 |
Dziedzina sztuki | malarstwo |
Stanisław Żukowski (ur. 1873 w Jędrychowcach[1] koło Wołkowyska, zm. 1944 w Pruszkowie) – polski malarz, pejzażysta, portrecista.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Pochodził z rodziny szlacheckiej, pozbawionej majątku za udział w powstaniu styczniowym 1863. W roku 1892 wbrew woli ojca rozpoczął w Moskwie naukę malarstwa u Isaaka Lewitana. Ukończył moskiewską Szkołę Malarstwa, Rzeźby i Budownictwa. Od roku 1895 uczestniczył w wystawach grupy Pieredwiżników. W roku 1899 jego obraz Noc księżycowa został zakupiony do zbiorów Galerii Trietiakowskiej. Uczestniczył też w wystawach grupy „Świat Sztuki”.
W roku 1923 Żukowski wyjechał do Polski. Założył w Warszawie prywatną szkołę malarstwa. Po upadku powstania warszawskiego został wywieziony do obozu w Pruszkowie, gdzie zmarł.
Galeria[edytuj | edytuj kod]
- W starym domu
- Jesień. Droga
- Jesień. Weranda
- Jesienny wieczór, 1905
- Początek zimy
- W starej alei
- Stary dwór, 1910
- Puszcza - Zachód słońca zimą.jpg, 1923
- Przed maskaradą, 1923
- Ścieżka w zaśnieżonym lesie, 1928
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jędrychowce, wś i fol. pow. wołkowyski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 21 .