Stanisław Brykczyński – Wikipedia, wolna encyklopedia

Stanisław Brykczyński
Ilustracja
Stanisław Brykczyński ok. 1870
Herb
herb Gwiaździcz
Ojciec

Stanisław Brykczyński

Matka

Wanda z Zamoyskich

Żona

1) Idalia ze Śwętopełk-Czetwertyńskich 2) Maria z Russanowskich

Dzieci

1) Mieczysław Brykczyński 2) Stanisław Brykczyński

Rodzeństwo

Antoni Brykczyński Stefan Brykczyński

Stanisław Brykczyński
Ilustracja
Stanisław Brykczyński (przed 1906)
Data i miejsce urodzenia

5 grudnia 1841
Ossa

Data śmierci

2 stycznia 1912

poseł do Sejmu Krajowego Galicji
Okres

od 1885
do 1911

Multimedia w Wikimedia Commons

Stanisław Brykczyński, herbu Gwiaździcz (ur. 5 grudnia 1841 w Ossie, zm. 2 stycznia 1912 we Lwowie[1]) – ziemianin, powstaniec styczniowy, działacz gospodarczy i polityk, poseł na galicyjski Sejm Krajowy, prezes Galicyjskiego Towarzystwa Gospodarczego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek rosyjskiego korpusu kadetów w Petersburgu, służył jako oficer w wojsku rosyjskim[2]. Podczas powstania styczniowego porzucił służbę i wziął udział w walkach z Rosjanami, między innymi w bitwie pod Kobylanką. Po przejściu na teren Galicji został aresztowany we Lwowie i wydalony z granic cesarstwa austriackiego. Przez kilka lat przebywał na emigracji w Paryżu. Po powrocie do kraju jako ziemianin, gospodarował najpierw Czarnym Ostrowie, następnie w Dydiatyczach koło Sądowej Wiszni[2]. Ostatecznie osiadł w zakupionym majątku Pacyków (z Dębnikiem[3]) w pow. stanisławowskim.

Był prezesem rady kontrolującej Galicyjskiego Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego (1903-1912)[4] Członek i działacz Galicyjskiego Towarzystwa Gospodarskiego, członek jego Komitetu (23 czerwca 1889 - 13 czerwca 1893), jego wiceprezes (13 czerwca 1893 - 10 czerwca 1906) i jego prezes (10 czerwca 1906 – 10 czerwca 1909)[5]. Protektor Towarzystwa Kółek Rolniczych we Lwowie (1914)[6]. Członek honorowy C.K. Towarzystwa Rolniczego Krakowskiego[7]. Prowadził szeroką działalność na polu popierania hodowli bydła w powiatach stanisławowskim i nadwórniańskim[2].

Był prezesem stanisławowskiej Rady Powiatowej (1878-1898)[2]. Poseł do Sejmu Krajowego Galicji V, VI, VII, VIII i IX kadencji (1885-1912). Wybierany z kurii I (wielkiej własności) z okręgu wyborczego Stanisławów[8][9]. 29 października 1885 otrzymał 64 głosy z 95[10]). Funkcję tę sprawował do śmierci. W 1896 wybrany zastępcą członka Wydziału krajowego z kurii gmin wiejskich[11]. Członek klubu prawicy w Sejmowym Kole Polskim w 1908[12]. W sejmie występował jako referent komisji gospodarstwa i jako znawca kultury gospodarczej[13]. W latach 1889-1901 był zastępcą członka Wydziału Krajowego galicyjskiego[2].

Rodzina[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie ziemiańskiej, syn Stanisława i hr. Wandy z Zamoyskich, miał dwóch młodszych braci Antoniego i Stefana. Dwukrotnie żonaty: z pierwszą żoną Idalią Świętopełk Czetwertyńską syna Mieczysława; z drugą Marią Russanowską syna Stanisława. Pochowany we Lwowie[14][15][16].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Piotr Mańkowski, Pamiętniki, 2002
  2. ↑ a b c d e Zdzisław Próchnicki: Brykczyński Stanisław (1841-1912). Polski Słownik Biograficzny. t. 3. Kraków 1937, s. 28–29.
  3. ↑ Jerzy Sewer Dunin Borkowski: Rocznik Szlachty Polskiej. T. 1. Lwów: Nakładem księgarni K. Łukaszewicza, 1881, s. 448.
  4. ↑ Galicyjskie Tow. kredytowe ziemskie. „Nowości Illustrowane”. Nr 10, s. 2-3, 9 marca 1907. 
  5. ↑ Szematyzm Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1889, s. 636; 1890, s. 636; 1891, s. 636; 1892, s. 637; 1893, s. 637; 1894, s. 637; 1895, s. 637; 1896, s. 638; 1897, s. 638; 1898, s. 735; 1899, s. 735; 1900, s. 735; 1901,s. 737; 1902, s. 822; 1903,s. 822; 1904, s. 822; 1905, s. 822; 1906, s. 869; 1907, s. 869; 1908, s. 869; 1909, s. 927.  
  6. ↑ Szematyzm Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1914, Lwów 1914, s. 1026
  7. ↑ "Tygodnik Rolniczy", 1912, nr 1, s. 14.
  8. ↑ Stanisław Grodziski, Sejm Krajowy Galicyjski 1861-1914, Warszawa 1993, ISBN 83-7059-052-7
  9. ↑ Wykaz Członków i Posłów Sejmu Krajowego Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na VI. peryod w roku 1892. Lwów, 1892.
  10. ↑ Telegramy „Kurjera Lwowskiego”. „Kurjer Lwowski”. 300, s. 5, 30 października 1885.
  11. ↑ † Stanisław Brykczyński. „Kurjer Stanisławowski”. 1374, s. 2, 7 stycznia 1912.
  12. ↑ Sprawy Sejmowe, "Kurier Lwowski" nr 517 z 5 listopada 1908, s. 3, Austriacka Biblioteka Narodowa - wersja elektroniczna
  13. ↑ Zgon zasłużonego obywatela, "Nowości ilustrowane" nr 2 z 13 stycznia 1912, s. 16 Biblioteka Jagiellońska - wersja cyfrowa
  14. ↑ Jerzy Sewer Dunin Borkowski: Rocznik Szlachty Polskiej. T. 1. Lwów: Nakładem księgarni K. Łukaszewicza, 1881, s. 448–449.
  15. ↑ Nekrologia Stanisław Brykczyński. „Czas”. nr 5 (1912), s. 3.
  16. ↑ Stanisław Brykczyński h. Gwiaździcz - M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego - online [28.01.2020]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Stanisław_Brykczyński&oldid=72874087”