Stanisław Burzyński (komunista) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Stanisław Burzyński
Ilustracja
po aresztowaniu przez NKWD 1937
Data i miejsce urodzenia

13 listopada 1892
Warszawa, Królestwo Polskie

Data i miejsce śmierci

20 września 1937
Moskwa, Rosyjska FSRR, ZSRR

Poseł na Sejm RP III kadencji (II RP)
Okres

od 16 listopada 1930
do 18 marca 1932

Przynależność polityczna

Komunistyczna Partia Polski (Komunistyczna Frakcja Poselska)

Multimedia w Wikimedia Commons

Stanisław Burzyński, pseud. Beczka, Bur, Gruszka, Kamiński, Sokół (ur. 13 listopada 1892 w Warszawie, zm. 20 września 1937 w Moskwie) – polski polityk komunistyczny, członek Komitetu Centralnego i Biura Politycznego KC Komunistycznej Partii Polski (KPP).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn rzemieślnika Wincentego. Działacz Związku Zawodowego Kapeluszników w Polsce. W 1921 wstąpił do KPRP (od 1925: KPP). Od ok. 1924 członek Komitetu Warszawskiego KPRP i sekretarz egzekutywy Wydziału Zawodowego przy tym komitecie. Delegat na IV Konferencję KPP w listopadzie-grudniu 1925 w Moskwie. Latem 1927 na IV Zjeździe KPP pod Moskwą został zaocznie wybrany na zastępcę członka Komitetu Centralnego (KC) KPP. Brał udział w IV i V Kongresie Czerwonej Międzynarodówki Związków Zawodowych (Profinternu) (marzec-kwiecień 1928 i sierpień 1930 w Moskwie). Uczestnik polsko-niemieckiej konferencji antywojennej w Zabrzu w 1930. Wziął udział w VI Plenum KC KPP w czerwcu 1929 w Berlinie i w V Zjeździe KPP w sierpniu 1930 w Peterhofie, na którym został wybrany do KC KPP. W latach 1930–1932 pełnił mandat posła na Sejm III kadencji; członek Komunistycznej Frakcji Poselskiej. Od września 1931 był I zastępcą kierownika Wydziału Organizacyjnego Profinternu.

18 marca 1932 Sejm pozbawił go mandatu poselskiego z powodu działalności komunistycznej i wydał władzom sądowym. Zagrożony aresztowaniem wyemigrował i działał odtąd we władzach KPP w Kopenhadze i Berlinie. Uczestnik VI Zjazdu KPP w październiku 1932 pod Mohylewem i I Plenum KC, na którym został członkiem Biura Politycznego KC KPP. Od marca 1934 sekretarz Profinternu i kierownik jej sekcji polsko-nadbałtyckiej. W lipcu-sierpniu 1935 brał udział w VII Kongresie Kominternu. Na IV Plenum KC KPP w lutym 1936 został usunięty z BP i KC.

W czasie „wielkiej czystki” 23 lipca 1937 aresztowany przez NKWD w Moskwie. 20 września 1937 skazany przez Kolegium Wojskowe Sądu Najwyższego ZSRR z zarzutu o udział w terrorystycznej organizacji dywersyjnej, stracony tego samego dnia. Ciało skremowano w krematorium na Cmentarzu Dońskim, prochy pochowano anonimowo.

Zrehabilitowany 31 grudnia 1955 postanowieniem Kolegium Wojskowego SN ZSRR.

Bibliografia, linki[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Stanisław_Burzyński_(komunista)&oldid=65849167”