Stanisław Nędza-Kubiniec – Wikipedia, wolna encyklopedia

Stanisław Nędza-Kubiniec
Data i miejsce urodzenia

2 kwietnia 1897
Kościelisko k. Zakopanego

Data i miejsce śmierci

7 listopada 1976
Zakopane

Poseł II kadencji Sejmu PRL
Okres

od 20 lutego 1957
do 20 lutego 1961

Przynależność polityczna

Zjednoczone Stronnictwo Ludowe

Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy II klasy Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi
Nagrobek Stanisława Nędzy-Kubińca na Pęksowym Brzyzku w Zakopanem

Stanisław Nędza-Kubiniec (ur. 2 kwietnia 1897 w Kościelisku k. Zakopanego, zm. 7 listopada[1] 1976 w Zakopanem) – polski rolnik, cieśla, poeta i prozaik.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Stanisława i Zofii[2]. Po matce prawnuk Sabały. Ukończył szkołę ludową. Debiutował jako poeta w 1912 roku na łamach czasopisma „Cepy”.

Po wybuchu I wojny światowej ochotniczo zgłosił się do Legionów Polskich (nieprzyjęty z powodu młodego wieku i złego stanu zdrowia). Służąc od 1915 w armii austriackiej dostał się do niewoli rosyjskiej. Jako jeniec pracował na Ukrainie i Syberii. W latach 1917–1918 walczył w rewolucji bolszewickiej w polskich czerwonych oddziałach, za co (po nielegalnym powrocie do Polski) był skazany na pół roku twierdzy wojskowej w Przemyślu.

W latach 1918–1920 służył w Wojsku Polskim. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej, w 2 pułku strzelców podhalańskich, dostał się pod Kijowem do radzieckiej niewoli, w której przebywał do 1922.

Od 1923 działał w PSL „Piast”, następnie Stronnictwie Ludowym oraz ZMW RP „Wici” w powiecie Nowy Targ. Był wieloletnim radnym, a w latach 1930–1935 dwukrotnie wybrany wójtem gminy Kościelisko.

W okresie okupacji niemieckiej działał w ZWZ następnie w BCh.

Po 1945 sekretarz Powiatowego Zarządu SL w Nowym Targu, od 1957 prezes Rady Nadzorczej Okręgowej Spółdzielni Mleczarskiej w Zakopanem.

Był działaczem Związku Podhalan, a także redaktorem „Gazety Podhalańskiej” (1946–1947). W 1957 otrzymał nagrodę literacką Zakopanego. W latach 1957–1959 był redaktorem dodatku (działu) „Wieści z Gór” tygodnika „Wieści”.

W latach 1957–1961 z ramienia Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego sprawował mandat posła na Sejm PRL II kadencji.

Był mężem Zofii z Krzeptowskich (1901–1988), ojcem Jana (1942–1976)[3][4].

Pochowany na Cmentarzu Zasłużonych na Pęksowym Brzyzku w Zakopanem (kwatera P-II-22, 23 i 24)[4].

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

  • 1957 – nagroda miasta Zakopanego
  • 1972 – nagroda Wojewódzkiej Rady Narodowej w Krakowie

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

  • Na nową pérć[5]
  • Janosik
  • Na Czorsztyńskim Zamku
  • Sabałowe czasy
  • Posiady na Groniku
  • Mity halne
  • Uroczysko
  • Poezje wybrane

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Datę: 27 listopada - podaje Bartelski.
  2. ↑ Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej [online], katalog.bip.ipn.gov.pl [dostęp 2023-06-21].
  3. ↑ Posiady na Nędzówce [online], Nie tylko Zakopane, 9 listopada 2016 [dostęp 2023-06-21].
  4. ↑ a b śp. Stanisław Nędza-Kubiniec
  5. ↑ Stanisław Nędza-Kubiniec, Na nową perć, Związek Podhalan, 1936 [dostęp 2022-10-30] (pol.).
  6. ↑ M.P. z 1946 r. nr 140, poz. 260 „za zasługi położone w walce z okupantem i udział w pracach konspiracyjnych w okresie okupacji”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Stanisław_Nędza-Kubiniec&oldid=70704365”