Stanisław Tarnowski (1514–1568) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Stanisław Tarnowski
Ilustracja
Nagrobek Stanisława Tarnowskiego w kościele w Chrobrzu
Herb
Leliwa
Rodzina

Tarnowscy herbu Leliwa

Data urodzenia

październik 1514

Data i miejsce śmierci

6 kwietnia 1568
Chroberz

Ojciec

Jan Spytko Tarnowski

Matka

Barbara Szydłowiecka

Żona

Barbara Drzewicka

Dzieci

Stanisław, Barbara Wolska, Katarzyna, Krystyna, Anna, Beata Elżbieta, Elżbieta (Zofia)

Stanisław Tarnowski, Stanisław Spytek Tarnowski (ur. w październiku 1514, zm. 6 kwietnia 1568) – syn podskarbiego wielkiego koronnego i wojewody sieradzkiego Spytka.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W latach 30. XVI wieku przedsięwziął, być może wspólnie z ojcem, pielgrzymkę do Ziemi Świętej, podczas której odwiedził też wiele państw europejskich, w tym Niemcy i Włochy. W 1537 mianowany miecznikiem koronnym, starosta sieradzki (po cesji dokonanej przez ojca) i kasztelan zawichojski od 1547. Został podskarbim wielkim koronnym w 1555, którym pozostał aż do 1561, kiedy to postąpił na urząd wojewody sandomierskiego. Oprócz sieradzkiego, był również starostą piotrkowskim, bolesławskim, ostrzeszowskim i krzeszowskim. W okresie egzekucji dóbr pozostawał raczej przeciwny poselskim postulatom. Dysponował majątkiem obejmującym ponad 40 wsi dziedzicznych[1].

Przed 1538 poślubił młodszą od siebie (urodzoną po 1518) Barbarę Drzewicką, zmarłą po śmierci Stanisława po 1569. Z małżeństwa tego pochodziło siedmioro znanych dzieci:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]