French
DeutschStanisław von Kowalski – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Tablica nagrobna generała | |
 generał major | |
| Data i miejsce urodzenia | 4 listopada 1837 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 30 września 1908 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1855–1891 |
| Siły zbrojne | |
| Stanowiska | Dowódca 12 Pułku Huzarów Koszyckich |
| Główne wojny i bitwy | |
.png){kind=small}
Stanisław Ritter von Kowalski (ur. 4 listopada 1837[1] w Birczy, zm. 30 września 1908 tamże) – polski wojskowy, generał armii austro-węgierskiej.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Był synem właściciela ziemskiego Adama Anzelma Wojciecha Kowalskiego z Birczy. Wiosną 1855 ukończył gimnazjum w Przemyślu i 24 maja tego roku rozpoczął służbę wojskową w 12 pułku ułanów, ucząc się w pułkowej szkole kadetów. W 1857 został nominowany do stopnia porucznika II klasy, w 1859, po kampanii włoskiej, awansował na porucznika I klasy i nadporucznika.
Po kampanii przeszedł też do nowo powstałego 13 pułku ułanów. W latach 1861-1862 uczył się w brygadowej szkole oficerskiej na terenie Dolnej Austrii, Karyntii oraz w Udine i Weronie.
W 1866 uczestniczył w kampanii włoskiej "wojny siedmiotygodniowej", w tym jako dowódca szwadronu w bitwie pod Custozzą. W tym samym roku awansował na rotmistrza II i I klasy. Po wojnie przeszedł do 7 pułku ułanów. Służył w Preszburgu, Wiedniu i Brzeżanach. W 1876 był nauczycielem jazdy konnej w brygadowej szkole oficerskiej, a 1877 ukończył centralny kurs dla oficerów kawalerii, awansował na stopień majora, i otrzymał dowodzenie dywizjonem 7 pułku ułanów.
W 1881 został awansowany na stopień podpułkownika i został przeniesiony do 6 pułku ułanów w Neuhäusel na Słowacji. W tym czasie był kilkakrotnie odkomenderowywany do pracy w 3 Komisji Asenterunku Koni.
1 maja 1885 został awansowany na stopień pułkownika i na kilka miesięcy objął dowództwo 6 pułku ułanów, następnie został kierownikiem 3 Komisji Asenterunku Koni we Lwowie[2]. W 1887 przeszedł do 12 pułku huzarów w Koszycach i w 1889 objął jego dowództwo. Jednostką tą dowodził do 17 maja 1891, kiedy przeszedł w stan spoczynku i otrzymał godność tytularnego generała-majora. Godność tę z nieznanych przyczyn złożył w 1894.
Był kawalerem, zmarł bezpotomnie[3], został pochowany w rodzinnej krypcie na Starym Cmentarzu w Birczy.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Data urodzin z książki Jana Rydla, tablica nagrobna w rodzinnej kaplicy podaje datę urodzin 15 czerwca 1840
- ↑ Kronika. Wiadomości osobiste. „Echo z nad Sanu”, s. 2, Nr 25 z 18 października 1885.
- ↑ Adoptował on syna swojego lokaja Mykoły Kaciuby – Stanisława. W związku z tym przeniesiono metrykę chłopca z cerkwi do kościoła i zorganizowano temu wydarzeniu bardzo uroczystą oprawę. Miejscowe podanie głosi, że Stanisław to w rzeczywistości syn Kowalskiego z nieprawego łoża
Literatura[edytuj | edytuj kod]
- Jan Rydel, W służbie cesarza i króla, Kraków 2001, ISBN 83-7188-235-1