Stasys Lozoraitis – Wikipedia, wolna encyklopedia

Stasys Lozoraitis
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 września 1898
Kowno, gubernia kowieńska, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

24 grudnia 1983
Rzym, Włochy

Minister Spraw Zagranicznych Republiki Litewskiej
Okres

od 1934
do 1938

Poprzednik

Dovas Zaunius

Następca

Juozas Urbšys

Odznaczenia
Order Krzyża Orła I Klasy (Estonia)

Stasys Lozoraitis (ur. 5 września 1898 w Kownie, zm. 24 grudnia 1983 w Rzymie) – litewski polityk i dyplomata, minister spraw zagranicznych Litwy w latach 1934–1938.

Na początku lat dwudziestych sprawował funkcję posła Republiki Litewskiej w Berlinie.

W 1934 roku zastąpił Dovasa Zauniusa w roli ministra spraw zagranicznych Litwy – miało to związek z przejściem państwa litewskiego na pozycje bardziej ugodowe wobec Polski.

Po okupacji Litwy przez Armię Czerwoną w czerwcu 1940 roku wyjechał na Zachód, zamieszkał w Rzymie, gdzie utworzył emigracyjny rząd litewski sprzeciwiający się aneksji Litwy przez ZSRR.

Jego żoną była siostra stryjeczna Józefa Mackiewicza, Vincenta Matulaitytė-Lozoraitienė. Ślub wzięli w 1922. Synami Stasysa i Vincenty byli Stasys Lozoraitis (junior) i Kazys Lozoraitis.

Został odznaczony m.in. estońskim Orderem Krzyża Orła I klasy (1934).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]