French
DeutschStefan Edberg – Wikipedia, wolna encyklopedia
 | |||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 19 stycznia 1966 | ||||||||||||
| Wzrost | 187 cm | ||||||||||||
| Gra | praworęczna, jednoręczny backhand | ||||||||||||
| Status profesjonalny | 1983 | ||||||||||||
| Zakończenie kariery | 1996 | ||||||||||||
| Gra pojedyncza | |||||||||||||
| Wygrane turnieje | 41 | ||||||||||||
| Najwyżej w rankingu | 1 (13 sierpnia 1990) | ||||||||||||
| Australian Open | W (1985, 1987) | ||||||||||||
| Roland Garros | F (1989) | ||||||||||||
| Wimbledon | W (1988, 1990) | ||||||||||||
| US Open | W (1991, 1992) | ||||||||||||
| Gra podwójna | |||||||||||||
| Wygrane turnieje | 18 | ||||||||||||
| Najwyżej w rankingu | 1 (9 czerwca 1986) | ||||||||||||
| Australian Open | W (1987, 1996) | ||||||||||||
| Roland Garros | F (1986) | ||||||||||||
| Wimbledon | SF (1987) | ||||||||||||
| US Open | W (1987) | ||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||
| |||||||||||||
Stefan Edberg (ur. 19 stycznia 1966 w Västervik) – szwedzki tenisista, zwycięzca 9 turniejów wielkoszlemowych, lider rankingu singlowego i deblowego, zdobywca Pucharu Davisa, brązowy medalista igrzysk olimpijskich w Seulu (1988) w grze pojedynczej i podwójnej.
Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]
Jeden z wybitnych woleistów, szukający rozwiązania niemal każdej akcji – zarówno w odbiorze, jak i przy własnym podaniu – przy siatce[1]. Wysoko oceniano obok umiejętności wolejowych jego klasyczny, jednoręczny backhand.
Występując w gronie juniorów został pierwszym tenisistą w historii, który zdobył kalendarzowy wielki szlem w grze pojedynczej chłopców[2]. Sztuki tej dokonał w 1983. Rok 1983 zakończył jako lider klasyfikacji singlowej juniorów.
Jako zawodowy tenisista startował w latach 1983−1996. W listopadzie 1996 porażką w I rundzie turnieju w Sztokholmie z rodakiem Nicklasem Kultim zakończył karierę[3].
Wygrał w karierze 41 turniejów w grze pojedynczej oraz 18 turniejów deblowych o randze ATP World Tour. 6 razy wygrywał w singlu turnieje wielkoszlemowe – Australian Open z 1985 i 1987 roku (po raz ostatni rozgrywane na nawierzchni trawiastej); Wimbledon z 1988 i 1990; US Open z 1991 i 1992. Ma w swoim dorobku także 3 tytuły wielkoszlemowe w deblu; w 1987 wygrywał Australian Open i US Open w parze z Andersem Järrydem, a w 1996 Australian Open z Petrem Kordą.
13 sierpnia 1990 po raz pierwszy awansował na 1. pozycję rankingu światowego, zastępując Ivana Lendla[4]. Łącznie był liderem rankingu ATP singlistów przez 72 tygodnie. Również jako lider listy ATP deblistów kończył sezony 1990 i 1991. Miejsce w pierwszej dziesiątce zajmował w latach 1985−1994 (do 1993 roku w czołowej piątce). W 1987, wspólnie z Järrydem, został deblowym mistrzem świata (tytuł nadawany przez ATP).
W latach 1984−1996 Edberg reprezentował Szwecję w Pucharze Davisa; czterokrotnie miał udział w końcowym sukcesie (1984, 1985, 1987 i 1994). W 1984 wygrał rywalizację pokazową na igrzyskach olimpijskich w Los Angeles w grze pojedynczej. Cztery lata później, podczas igrzysk olimpijskich w Seulu, zdobył brąz zarówno w singlu, jak i w deblu.
Edberg i Boris Becker stworzyli jedną z najbardziej interesujących rywalizacji w tenisie. Zagrali ze sobą 35 razy w latach 1984–1996, z czego 25–krotnie zwycięsko kończył mecz Niemiec. Zmierzyli się w 3 wielkoszlemowych finałach, które Edberg 2–krotnie wygrał[5].
Cieszył się uznaniem jednego z największych dżentelmenów kortów; 5–krotnie otrzymywał wyróżnienie ATP za postawę godną sportowca; w 1996 został patronem tej nagrody[6].
W 2004 znalazł się w gronie członków Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy[7].
Finały w turniejach ATP World Tour[edytuj | edytuj kod]
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (41–36)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 19 marca 1984 | Mediolan | Dywanowa (hala) |  Mats Wilander | 6:4, 6:2 |
| Zwycięzca | 2. | 3 lutego 1985 | Memphis | Dywanowa (hala) |  Yannick Noah | 6:1, 6:0 |
| Finalista | 1. | 21 lipca 1985 | Båstad | Ceglana | Mats Wilander | 1:6, 0:6 |
| Finalista | 2. | 22 września 1985 | Los Angeles | Twarda |  Paul Annacone | 6:7, 7:6, 6:7 |
| Zwycięzca | 3. | 29 września 1985 | San Francisco | Dywanowa (hala) | Johan Kriek | 6:4, 6:2 |
| Zwycięzca | 4. | 20 października 1985 | Bazylea | Twarda (hala) | Yannick Noah | 6:7, 6:4, 7:6, 6:1 |
| Zwycięzca | 5. | 8 grudnia 1985 | Australian Open, Melbourne | Trawiasta | Mats Wilander | 6:4, 6:3, 6:3 |
| Finalista | 3. | 9 lutego 1986 | Memphis | Dywanowa (hala) | Brad Gilbert | 5:7, 6:7 |
| Zwycięzca | 6. | 13 lipca 1986 | Gstaad | Ceglana |  Roland Stadler | 7:5, 4:6, 6:1, 4:6, 6:2 |
| Finalista | 4. | 17 sierpnia 1986 | Toronto | Twarda |  Boris Becker | 4:6, 6:3, 3:6 |
| Finalista | 5. | 21 września 1986 | Los Angeles | Twarda | John McEnroe | 2:6, 3:6 |
| Zwycięzca | 7. | 19 października 1986 | Bazylea | Twarda (hala) | Yannick Noah | 7:6, 6:2, 6:7, 7:6 |
| Finalista | 6. | 26 października 1986 | Tokio | Dywanowa (hala) | Boris Becker | 6:7, 1:6 |
| Zwycięzca | 8. | 9 listopada 1986 | Sztokholm | Twarda (hala) | Mats Wilander | 6:2, 6:1, 6:1 |
| Zwycięzca | 9. | 25 stycznia 1987 | Australian Open, Melbourne | Trawiasta |  Pat Cash | 6:3, 6:4, 3:6, 5:7, 6:3 |
| Zwycięzca | 10. | 15 lutego 1987 | Memphis | Twarda (hala) | Jimmy Connors | 6:3, 2:1 krecz |
| Finalista | 7. | 22 lutego 1987 | Indian Wells | Twarda | Boris Becker | 4:6, 4:6, 5:7 |
| Zwycięzca | 11. | 22 marca 1987 | Rotterdam | Dywanowa (hala) | John McEnroe | 3:6, 6:3, 6:1 |
| Zwycięzca | 12. | 19 kwietnia 1987 | Tokio | Twarda | David Pate | 7:6, 6:4 |
| Finalista | 8. | 2 sierpnia 1987 | Båstad | Ceglana | Joakim Nyström | 6:4, 0:6, 3:6 |
| Finalista | 9. | 16 sierpnia 1987 | Montreal | Twarda |  Ivan Lendl | 4:6, 6:7 |
| Zwycięzca | 13. | 23 sierpnia 1987 | Cincinnati | Twarda | Boris Becker | 6:4, 6:1 |
| Finalista | 10. | 27 września 1987 | Los Angeles | Twarda | David Pate | 4:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 14. | 25 października 1987 | Tokio | Dywanowa (hala) | Ivan Lendl | 6:7, 6:4, 6:4 |
| Zwycięzca | 15. | 8 listopada 1987 | Sztokholm | Twarda (hala) | Jonas Svensson | 7:5, 6:2, 4:6, 6:4 |
| Zwycięzca | 16. | 14 lutego 1988 | Rotterdam | Dywanowa (hala) | Miloslav Mečíř | 7:6, 6:2 |
| Finalista | 11. | 10 kwietnia 1988 | Dallas WTC | Dywanowa (hala) | Boris Becker | 4:6, 6:1, 5:7, 2:6 |
| Finalista | 12. | 17 kwietnia 1988 | Tokio | Twarda | John McEnroe | 2:6, 2:6 |
| Finalista | 13. | 12 czerwca 1988 | Londyn | Trawiasta | Boris Becker | 1:6, 6:3, 3:6 |
| Zwycięzca | 17. | 4 lipca 1988 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Boris Becker | 4:6, 7:6(2), 6:4, 6:2 |
| Finalista | 14. | 21 sierpnia 1988 | Cincinnati | Twarda | Mats Wilander | 6:3, 6:7, 6:7 |
| Zwycięzca | 18. | 9 października 1988 | Bazylea | Twarda (hala) | Jakob Hlasek | 7:5, 6:3, 3:6, 6:2 |
| Finalista | 15. | 12 marca 1989 | Scottsdale | Twarda | Ivan Lendl | 2:6, 3:6 |
| Zwycięzca | 19. | 23 kwietnia 1989 | Tokio | Twarda | Ivan Lendl | 6:3, 2:6, 6:4 |
| Finalista | 16. | 11 czerwca 1989 | French Open, Paryż | Ceglana | Michael Chang | 1:6, 6:3, 6:4, 4:6, 2:6 |
| Finalista | 17. | 9 lipca 1989 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Boris Becker | 0:6, 6:7(1), 4:6 |
| Finalista | 18. | 20 sierpnia 1989 | Cincinnati | Twarda | Brad Gilbert | 4:6, 6:2, 6:7 |
| Finalista | 19. | 8 października 1989 | Bazylea | Twarda (hala) | Jim Courier | 6:7, 6:3, 6:2, 0:6, 5:7 |
| Finalista | 20. | 5 listopada 1989 | Paryż | Twarda (hala) | Boris Becker | 4:6, 3:6, 3:6 |
| Zwycięzca | 20. | 3 grudnia 1989 | Nowy Jork | Dywanowa (hala) | Boris Becker | 4:6, 7:6, 6:3, 6:1 |
| Finalista | 21. | 28 stycznia 1990 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Ivan Lendl | 6:4, 6:7(3), 2:5 krecz |
| Zwycięzca | 21. | 11 marca 1990 | Indian Wells | Twarda | Andre Agassi | 6:4, 5:7, 7:6, 7:6 |
| Finalista | 22. | 25 marca 1990 | Miami | Twarda | Andre Agassi | 1:6, 4:6, 6:0, 2:6 |
| Zwycięzca | 22. | 15 kwietnia 1990 | Tokio | Twarda | Aaron Krickstein | 6:4, 7:5 |
| Zwycięzca | 23. | 4 lipca 1990 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Boris Becker | 6:2, 6:2, 3:6, 3:6, 6:4 |
| Zwycięzca | 24. | 5 sierpnia 1990 | Los Angeles | Twarda | Michael Chang | 7:6, 2:6, 7:6 |
| Zwycięzca | 25. | 12 sierpnia 1990 | Cincinnati | Twarda | Brad Gilbert | 6:1, 6:1 |
| Zwycięzca | 26. | 26 sierpnia 1990 | Long Island | Twarda |  Goran Ivanišević | 7:6, 6:3 |
| Finalista | 23. | 7 października 1990 | Sydney | Twarda (hala) | Boris Becker | 6:7, 4:6, 4:6 |
| Finalista | 24. | 28 października 1990 | Sztokholm | Dywanowa (hala) | Boris Becker | 4:6, 0:6, 3:6 |
| Zwycięzca | 27. | 4 listopada 1990 | Paryż | Twarda (hala) | Boris Becker | 3:3 krecz |
| Finalista | 25. | 18 listopada 1990 | Frankfurt | Dywanowa (hala) | Andre Agassi | 7:5, 6:7, 5:7, 2:6 |
| Zwycięzca | 28. | 24 lutego 1991 | Stuttgart | Dywanowa (hala) | Jonas Svensson | 6:2, 3:6, 7:5, 6:2 |
| Zwycięzca | 29. | 14 kwietnia 1991 | Tokio | Twarda | Ivan Lendl | 6:1, 7:5, 6:0 |
| Zwycięzca | 30. | 16 czerwca 1991 | Londyn | Trawiasta | David Wheaton | 6:2, 6:3 |
| Finalista | 26. | 25 sierpnia 1990 | Long Island | Twarda | Ivan Lendl | 3:6, 2:6 |
| Zwycięzca | 31. | 8 września 1991 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Jim Courier | 6:2, 6:4, 6:0 |
| Zwycięzca | 32. | 6 października 1991 | Sydney | Twarda (hala) | Brad Gilbert | 6:2, 6:2, 6:2 |
| Zwycięzca | 33. | 13 października 1991 | Tokio | Dywanowa (hala) | Derrick Rostagno | 6:3, 1:6, 6:2 |
| Finalista | 27. | 27 października 1991 | Sztokholm | Dywanowa (hala) | Boris Becker | 6:3, 4:6, 6:1, 2:6, 2:6 |
| Finalista | 28. | 26 stycznia 1992 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Jim Courier | 3:6, 6:3, 4:6, 2:6 |
| Finalista | 29. | 23 lutego 1992 | Stuttgart | Dywanowa (hala) |  Goran Ivanišević | 7:6(5), 3:6, 4:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 34. | 10 maja 1992 | Hamburg | Ceglana | Michael Stich | 5:7, 6:4, 6:1 |
| Zwycięzca | 35. | 23 sierpnia 1992 | New Haven | Twarda | MaliVai Washington | 7:6(4), 6:1 |
| Zwycięzca | 36. | 13 września 1992 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Pete Sampras | 3:6, 6:4, 7:6(5), 6:2 |
| Finalista | 30. | 11 października 1992 | Sydney | Twarda (hala) | Goran Ivanišević | 4:6, 2:6, 4:6 |
| Finalista | 31. | 31 stycznia 1993 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Jim Courier | 2:6, 1:6, 6:2, 5:7 |
| Zwycięzca | 37. | 2 maja 1993 | Madryt | Ceglana |  Sergi Bruguera | 6:3, 6:3, 6:2 |
| Finalista | 32. | 15 sierpnia 1993 | Cincinnati | Twarda | Michael Chang | 5:7, 6:0, 4:6 |
| Finalista | 33. | 3 października 1993 | Bazylea | Twarda (hala) | Michael Stich | 4:6, 7:6(5), 3:6, 2:6 |
| Zwycięzca | 38. | 9 stycznia 1994 | Doha | Twarda |  Paul Haarhuis | 6:3, 6:2 |
| Zwycięzca | 39. | 20 lutego 1994 | Stuttgart | Dywanowa (hala) | Goran Ivanišević | 4:6, 6:4, 6:2, 6:2 |
| Zwycięzca | 40. | 24 lipca 1994 | Waszyngton | Twarda | Jason Stoltenberg | 6:4, 6:2 |
| Finalista | 34. | 14 sierpnia 1994 | Cincinnati | Twarda | Michael Chang | 2:6, 5:7 |
| Zwycięzca | 41. | 8 stycznia 1995 | Doha | Twarda | Magnus Larsson | 7:6(4), 6:1 |
| Finalista | 35. | 23 lipca 1995 | Waszyngton | Twarda | Andre Agassi | 4:6, 6:2, 5:7 |
| Finalista | 36. | 16 czerwca 1996 | Londyn | Trawiasta | Boris Becker | 4:6, 6:7(3) |
Gra podwójna (18–11)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 30 października 1983 | Bazylea | Twarda (hala) |  Florin Segărceanu | Pavel Složil Tomáš Šmíd | 1:6, 6:3, 6:7 |
| Zwycięzca | 1. | 10 czerwca 1984 | Hamburg | Ceglana | Anders Järryd | Heinz Günthardt Balázs Taróczy | 6:3, 6:1 |
| Finalista | 2. | 8 września 1984 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Anders Järryd | John Fitzgerald Tomáš Šmíd | 6:7(5), 3:6, 3:6 |
| Finalista | 3. | 14 października 1984 | Bazylea | Twarda (hala) | Tim Wilkison | Pavel Složil Tomáš Šmíd | 6:7, 2:6 |
| Zwycięzca | 2. | 17 marca 1985 | Bruksela | Dywanowa (hala) | Anders Järryd | Kevin Curren Wojciech Fibak | 6:3, 7:6 |
| Zwycięzca | 3. | 21 lipca 1985 | Båstad | Ceglana | Anders Järryd | Sergio Casal Emilio Sánchez | 6:0, 7:6 |
| Finalista | 4. | 18 sierpnia 1985 | Montreal | Twarda | Anders Järryd | Ken Flach Robert Seguso | 7:5, 6:7, 3:6 |
| Zwycięzca | 4. | 25 sierpnia 1985 | Cincinnati | Twarda | Anders Järryd | Joakim Nyström Mats Wilander | 4:6, 6:2, 6:3 |
| Zwycięzca | 5. | 19 stycznia 1986 | Nowy Jork | Dywanowa (hala) | Anders Järryd | Joakim Nyström Mats Wilander | 6:1, 7:6 |
| Finalista | 5. | 2 lutego 1986 | Filadelfia | Dywanowa (hala) | Anders Järryd | Scott Davis David Pate | 6:7, 6:3, 3:6, 5:7 |
| Finalista | 6. | 23 lutego 1986 | Boca West | Twarda | Anders Järryd | Brad Gilbert Vincent Van Patten | walkower |
| Zwycięzca | 6. | 30 marca 1986 | Rotterdam | Dywanowa (hala) | Slobodan Živojinović | Wojciech Fibak Matt Mitchell | 2:6, 6:3, 6:2 |
| Finalista | 7. | 7 czerwca 1986 | French Open, Paryż | Ceglana | Anders Järryd | John Fitzgerald Tomáš Šmíd | 6:3, 4:6, 6:3, 6:7(4), 12:14 |
| Finalista | 8. | 13 lipca 1986 | Gstaad | Ceglana | Joakim Nyström | Sergio Casal Emilio Sánchez | 3:6, 6:3, 3:6 |
| Zwycięzca | 7. | 21 września 1986 | Los Angeles | Twarda | Anders Järryd | Peter Fleming John McEnroe | 3:6, 7:5, 7:6 |
| Zwycięzca | 8. | 28 grudnia 1986 | Londyn | Dywanowa (hala) | Anders Järryd | Guy Forget Yannick Noah | 6:3, 7:6, 6:3 |
| Zwycięzca | 9. | 24 stycznia 1987 | Australian Open, Melbourne | Trawiasta | Anders Järryd | Peter Doohan Laurie Warder | 6:4, 6:4, 7:6(3) |
| Zwycięzca | 10. | 22 marca 1987 | Rotterdam | Dywanowa (hala) | Anders Järryd | Chip Hooper Mike Leach | 3:6, 6:3, 6:3 |
| Zwycięzca | 11. | 2 sierpnia 1987 | Båstad | Ceglana | Anders Järryd | Emilio Sánchez Javier Sánchez | 7:6, 6:3 |
| Zwycięzca | 12. | 14 sierpnia 1987 | Montreal | Twarda | Pat Cash | Peter Doohan Laurie Warder | 6:7, 6:3, 6:4 |
| Zwycięzca | 13. | 13 września 1987 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Anders Järryd | Ken Flach Robert Seguso | 7:6(1), 6:2, 4:6, 5:7, 7:6(2) |
| Zwycięzca | 14. | 8 listopada 1987 | Sztokholm | Twarda (hala) | Anders Järryd | Jim Grabb Jim Pugh | 6:3, 6:4 |
| Finalista | 9. | 17 lipca 1988 | Båstad | Ceglana | Nicklas Kroon | Patrick Baur Udo Riglewski | 7:6, 3:6, 6:7 |
| Finalista | 10. | 7 października 1990 | Sydney | Twarda (hala) | Ivan Lendl | Broderick Dyke Peter Lundgren | 2:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 15. | 14 kwietnia 1991 | Tokio | Twarda | Todd Woodbridge | John Fitzgerald Anders Järryd | 6:4, 5:7, 6:4 |
| Zwycięzca | 16. | 25 kwietnia 1993 | Monte Carlo | Ceglana | Petr Korda | Paul Haarhuis Mark Koevermans | 3:6, 6:2, 7:6 |
| Finalista | 11. | 15 sierpnia 1993 | Cincinnati | Twarda | Henrik Holm | Andre Agassi Petr Korda | 6:7, 4:6 |
| Zwycięzca | 17. | 8 stycznia 1995 | Doha | Twarda | Magnus Larsson |  Andriej Olchowski Jan Siemerink | 7:6, 6:2 |
| Zwycięzca | 18. | 27 stycznia 1996 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Petr Korda |  Sébastien Lareau Alex O’Brien | 7:5, 7:5, 4:6, 6:1 |
Starty wielkoszlemowe (gra pojedyncza)[edytuj | edytuj kod]
| Turniej | 1983 | 1984 | 1985 | 1986 | 1987 | 1988 | 1989 | 1990 | 1991 | 1992 | 1993 | 1994 | 1995 | 1996 | Wygrane turnieje | Bilans w turnieju |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | 2R | QF | W | – | W | SF | QF | F | SF | F | F | SF | 4R | 2R | 2 / 13 | 56–10 |
| French Open | – | 2R | QF | 2R | 2R | 4R | F | 1R | QF | 3R | QF | 1R | 2R | 4R | 0 / 13 | 30–13 |
| Wimbledon | 2R | 2R | 4R | 3R | SF | W | F | W | SF | QF | SF | 2R | 2R | 2R | 2 / 14 | 49–12 |
| US Open | 1R | 2R | 4R | SF | SF | 4R | 4R | 1R | W | W | 2R | 3R | 3R | QF | 2 / 14 | 43–12 |
| Bilans spotkań | 1–3 | 6–4 | 16–3 | 8–3 | 17–3 | 18–3 | 19–3 | 13–3 | 21–3 | 19–3 | 16–4 | 8–4 | 7–4 | 9–4 | N/A | 178–47 |
Legenda
W, wygrał turniej
F, przegrał w finale
SF, przegrał w półfinale
QF, przegrał w ćwierćfinale
4R, 3R, 2R, 1R przegrał w IV, III, II, I rundzie
–, nie startował w turnieju głównym
Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]
Edberg pracował w latach 2014 i 2015 jako trener Rogera Federera[8]. W tym czasie Szwajcar wygrał 11 tytułów singlowych, w tym 3 rangi ATP World Tour Masters 1000, Puchar Davisa 2014, uczestniczył w finałach Wimbledonu 2014 i 2015 i US Open 2015.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jaideep Vaidya: Stefan Edberg and the 15 Best Serve-and-Volleyers of the Open Era. bleacherreport.com, 30 lipca 2011. [dostęp 2017-01-05]. (ang.).
- ↑ Paul McElhinney: Stefan Edberg – The Only Tennis Player to Complete a Junior Grand Slam. stevegtennis.com, 7 października 2013. [dostęp 2017-01-05]. (ang.).
- ↑ Jack Thompson: Edberg Loses In Atp Farewell. chicagotribune.com, 6 listopada 1996. [dostęp 2017-01-05]. (ang.).
- ↑ Murray Becomes 26th Player In History To Hold No. 1 In Emirates ATP Rankings. [w:] Press Release [on-line]. atpworldtour.com, 5 listopada 2016. [dostęp 2017-01-05]. (ang.).
- ↑ Ten great tennis rivalries. independent.ie, 8 lipca 2008. [dostęp 2017-01-05]. (ang.).
- ↑ Stefan Edberg. tennisfame.com. [dostęp 2017-01-05]. (ang.).
- ↑ Graf, Edberg and Cheney enshrined into tennis hall of fame. [w:] The Associated Press [on-line]. usatoday.com, 11 lipca 2004. [dostęp 2017-01-05]. (ang.).
- ↑ Roger Federer splits with coach, 'childhood idol' Stefan Edberg. espn.com, 9 grudnia 2015. [dostęp 2017-01-05]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-09-29] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-09-29] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-09-29] (ang.).