Stefan Kołomłocki – Wikipedia, wolna encyklopedia

Stefan Kołomłocki (ur. 25 listopada 1884 w Wadowicach, zm. 26 kwietnia 1931 w Poznaniu) – polski malarz, ilustrator, pisarz i działacz harcerski.

Studiował na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowni Jacka Malczewskiego, a następnie służył w Legionach Polskich. Początkowo w Departamencie Wojskowym Naczelnego Komitetu Narodowego, a następnie w 1916 w szpitalu Komendy Grupy w Kozienicach. Z tego okresu pochodzą studia portretowe i pejzaże. Od 1920 przez trzy lata był nauczycielem rysunku w gimnazjum państwowym w Brzesku, w 1923 został przeniesiony do Czarnkowa, a następnie do Kościana i Środy Wielkopolskiej. Był inicjatorem tworzenia drużyn harcerskich w szkołach gdzie uczył. Współpracował z Kazimierzem Rosinkiewiczem, był ilustratorem jego twórczości, sam również pisał opowiadania związane z harcerstwem. Planował stworzyć muzeum młodzieży polskiej opowiadające o życiu uczniów w różnych epokach. Zmarł nagle podczas wypadku w czasie wycieczki z młodzieżą. Pochowany na poznańskim cmentarzu Górczyńskim^[1].

Bratem Stefana Kołomłockiego był Władysław Kołomłocki.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Wacława Milewska, Maria Zientara "Sztuka Legionów Polskich i jej twórcy, 1914-1918" Wydawnictwo Arkady 1999 ISBN 83-7188-350-1

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• Grażyna i Przemysław Witekowie "Artyści w strzeleckim zbrojnym ruchu niepodległościowym I wojny światowej", Oleandry nr. 16 (maj 2005). jozwa22.republika.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-11-25)].
• Łan” Organ młodzieży gimnazjalnej w Gostyniu nr. 1 (5)/1932. s. 13