French
DeutschStefan Wyganowski – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Stefan Wyganowski w 1935 roku | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Poseł na Sejm IV kadencji (II RP) | |
| Okres | |
| Odznaczenia | |
 | |
Stefan Wyganowski (ur. 14 stycznia 1894 w Kaznowie, zm. 19 lutego 1960 w Józefowie) – polski ziemianin, rolnik, przedsiębiorca, polityk, poseł na Sejm w II RP.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Był z zawodu rolnikiem, studiował na SGGW w Warszawie.
Od 1908 roku należał do Związku Walki Czynnej. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej jako ochotnik w 203. Pułku Ułanów, za co został odznaczony Krzyżem Walecznych[1].
Po odejściu z wojska po I wojnie światowej pracował w swoim majątku. Był prezesem Związku Ziemian w Łęczycy, członkiem zarządu wojewódzkiego tego związku i prezesem Kółka Rolniczego. W okresie międzywojennym mieszkał w Pokrzywnicy[2].
W 1935 roku został posłem IV kadencji (1935–1938) wybranym z listy państwowej 25 424 głosami z okręgu nr 18 (powiaty: łódzki i łęczycki)[2][3].
II wojna światowa i po wojnie[edytuj | edytuj kod]
Po wysiedleniu z Pokrzywnicy przez Niemców w 1939 roku zamieszkał wraz z rodziną w Łowiczu, gdzie założył palarnię kawy i suszarnię cykorii pod nazwą „Turek” (istniejącą do dzisiaj).
Po wojnie próbował kontynuować pracę w firmie jako prywatny przedsiębiorca, jednak fabrykę upaństwowiono, a Wyganowskiemu początkowo powierzono funkcję dyrektora, jednak wkrótce (w 1947 roku) został aresztowany i więziony przez władze PRL-u w więzieniu w Michalinie pod Włocławkiem. Spędził w więzieniu 2 lata. Zachorował tam na gruźlicę, która później stała się bezpośrednią przyczyną jego śmierci.
Po wyjściu z więzienia przeniósł się do Józefowa. W latach 50. pracował w Centrali Nasiennej i w firmie „Buczyński” na stanowisku kierownika działu rolnego[1].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Pochodził z rodziny szlacheckiej herbu Łodzia ze Zbylczyc. Był 4. dzieckiem Stanisława (1865–1900) i Anny z Orzechowskich (1868–1953). Ożenił się z Marią Karnkowską (1894–1970), która wniosła w wianie folwark Ligota, później sprzedany. Odziedziczył folwark Pokrzywnica, w którym mieszkał i pracował do wybuchu II wojny światowej. Miał 2 dzieci: Stanisława (1919–2017) i Zofię (1921–2006).
Po śmierci został pochowany na cmentarzu w Józefowie[1].
Szwagrem Wyganowskiego (mężem siostry Zofii) był Leonard Witold Maringe, bratem ciotecznym (synem siostry ojca, Jadwigi) – Piotr Potworowski, a teściem brata (Jana) był Edward Natanson[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c sylwetka Stefana Wyganowskiego na stronie Borettich. [dostęp 2012-06-02].
- ↑ a b Scriptor (opr.): Sejm i Senat 1935–1940 IV kadencja. Warszawa: nakładem Księgarni F. Hoesicka, 1936, s. 127.
- ↑ Nota biograficzna Stefana Wyganowskiego na stronie Biblioteki Sejmowej. [dostęp 2012-06-02].
- ↑ Stefan Wyganowski w Wielkiej genealogii Minakowskiego. [dostęp 2012-06-02].