Sten Heckscher – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sten Heckscher
Data i miejsce urodzenia

29 lipca 1942
Sztokholm

Zawód, zajęcie

polityk, prawnik

Alma Mater

Uniwersytet w Uppsali

Sten Heckscher (ur. 29 lipca 1942 w Sztokholmie[1]) – szwedzki polityk, prawnik i urzędnik państwowy, w latach 1994–1996 minister, komendant główny policji (1996–2004), prezes Najwyższego Sądu Administracyjnego (2007–2010).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn naukowca, polityka i dyplomaty Gunnara Heckschera, wnuk ekonomisty Eliego Heckschera. Z wykształcenia prawnik, absolwent Uniwersytetu w Uppsali z 1968[1]. Działacz Szwedzkiej Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej. Pracował w sądownictwie i w resorcie sprawiedliwości na stanowiskach urzędniczych i eksperckich. W latach 1982–1994 był sekretarzem państwowej komisji do spraw przeciwdziałania narkomanii. Później pełnił dyrektorskie funkcje w ministerstwie sprawiedliwości i zatrudnienia. Od 1987 do 1991 był sekretarzem stanu w pierwszym z tych resortów. W latach 1991–1994 kierował szwedzkim urzędem patentowym (Patent- och registreringsverket)[2].

W 1994 objął stanowisko ministra przemysłu w trzecim rządzie Ingvara Carlssona[3]. Ustąpił w 1996 w związku z powołaniem na komendanta głównego policji (Polismyndigheten), funkcję tę pełnił do 2004. Następnie do 2007 był prezesem administracyjnego sądu apelacyjnego w Sztokholmie, po czym objął urząd prezesa Najwyższego Sądu Administracyjnego[2], który sprawował do 2010.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Heckscher, Sten, [w:] Vem är det: Svensk biografisk handbok: 1997, Jill Salander Mortensen (red.), Sztokholm: Norstedts, 1996, s. 454, ISBN 978-91-1-960852-9 [dostęp 2021-07-11] (szw.).
  2. a b Heckscher, Sten, född 1942, domstol.se [zarchiwizowane 2009-01-16] (szw.).
  3. Members of the Swedish Government 1946–, sweden.gov.se [zarchiwizowane 2012-06-16] (ang.).