Sterolotki – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sterolotki (elewony) – powierzchnie sterowe samolotu, stosowane w niektórych konstrukcjach. Łączą w sobie funkcje sterów wysokości oraz lotek. Mogą być wychylane w tym samym kierunku i wtedy pełnią rolę sterów wysokości, zaś przy wychyleniu w przeciwnych kierunkach pełnią rolę lotek.

Stosowane głównie w samolotach bez usterzenia poziomego, w układach latającego skrzydła oraz w samolotach z układem klasycznym o małym wydłużeniu skrzydeł a także w samolotach o zmiennej geometrii skrzydeł.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Edmund Cichosz: Sterolotki. W: Encyklopedia techniki wojskowej. Wydawnictwo MON, 1978, s. 678.