Steve Davis – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sir Steve Davis
Zdjęcie. Starszy mężczyzna w białej koszuli, czarnej kamizelce i muszce kreduje kij do snookera.
Pseudonim

The Nugget, Interesting, Ginger Magician, Romford Slim

Data i miejsce urodzenia

22 sierpnia 1957
Londyn

Gra zawodowa

od 1978 do 2016

Najwyższy ranking

1 (7 sezonów od 1983/84)

Najwyższy break

147 (1 raz)

Zwycięstwa w turniejach
Rankingowe

28

Nierankingowe

53

Mistrz świata

1981, 1983, 1984, 1987-1989

UK Championship

1980, 1981, 1984-1987

Grand Prix

1985, 1988, 1989

Masters

1982, 1988, 1997

Scottish Masters

1982, 1983, 1984

Irish Masters

1983, 1984, 1997, 1988, 1990, 1991, 1993, 1994

Pot Black

1982, 1983, 1991, 1993

Odznaczenia
Oficer Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny)

Steve Davis (ur. 22 sierpnia 1957 w Londynie) – angielski snookerzysta. Sześciokrotny mistrz świata. Plasuje się na 24 miejscu pod względem zdobytych setek w profesjonalnych turniejach, ma ich łącznie 338[1].

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Od 1978 gracz zawodowy, wieloletni lider rankingu światowego (1984-1990). Do 2008 odniósł 81 zwycięstw (rekord), z czego 28 w turniejach rankingowych. Do końca sezonu 2015/2016 na swoim koncie zapisał 338 breaków stupunktowych (12. rezultat w historii).

Zdobył 6 tytułów mistrza świata (1981, 1983, 1984, 1987-1989). Zwycięstwo nad Johnem Parrottem w finale mistrzostw w 1989 (18:3), to najbardziej jednostronny rezultat w historii imprezy. Davis pamiętany jest również z porażki w finale tej imprezy w 1985 – uległ Dennisowi Taylorowi 17:18, w jednym z najbardziej znanych pojedynków w dziejach snookera.

W 1988 otrzymał tytuł „Sportowej Osobowości Roku” BBC oraz Order Imperium Brytyjskiego IV klasy (OBE).

Jednym z jego największych sukcesów było osiągnięcie maksymalnego breaka – 147 pkt podczas turnieju Lada Classic w 1982 roku. Wtedy to po raz pierwszy został sfilmowany przez kamery telewizyjne break maksymalny. Wydarzenie to miało miejsce w Queen Elizabeth Hall w Oldham 11 stycznia 1982 roku.

Steve Davis brał udział w Warsaw Snooker Tour, w którym udało mu się dojść do półfinału pokonując w pierwszej rundzie 4-2 Marcina Nitschke, w półfinale uległ mistrzowi świata Johnowi Higginsowi 5-3. Brał również udział w późniejszym World Series of Snooker 2008 w Warszawie, w którym pokonał Rafała Jewtucha 4-0, ale w następnej rundzie uległ Chińczykowi Ding Junhui 4-2.

W 2010 dotarł do ćwierćfinałów mistrzostw świata, pokonując w I rundzie Marka Kinga 10:9, a następnie eliminując w II obrońcę tytułu, Johna Higginsa 13:11. Trzeci mecz przegrał z późniejszym zwycięzcą całego turnieju – Neilem Robertsonem – wynikiem 5:13.

17 kwietnia 2016 podczas pierwszej rundy rozgrywanych w Sheffield snookerowych mistrzostw świata, ogłosił zakończenie zawodowej kariery.

Poza grą w snookera Davis odnosił także sukcesy w bilardzie dziewięciobilowym (zwycięstwo w Mosconi Cup z Europą – 1995, 2002) oraz w trikach snookerowych (3-krotne mistrzostwo świata – 1994, 1995, 1997).

Zwycięstwa w turniejach rankingowych
Turniej Rok

Mistrzostwa świata

1981, 1983, 1984, 1987-1989
UK Championship 1984-1987
International Open 1983-1984, 1987-1989
Classic 1984, 1987-1988, 1992
Rothmans Grand Prix 1985, 1988, 1989
British Open 1986, 1993
Thailand Masters 1992
European Open 1993
Regal Welsh Open 1994, 1995

Porównanie z innymi mistrzami świata[edytuj | edytuj kod]

 Główny artykuł: Mistrzowie świata w snookerze.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

  • Steve Davis – profil w serwisie 147.com.pl (pol.)
  • Steve Davis – profil na stronie www.snookerworld.pl (pol.)
  • Steve Davis – profil na stronach World Snooker Association (ang.)
  • Steve Davis. global-snooker.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-19)]. – profil na stronach Global Snooker (archiwum) (ang.)