Stocznia Remontowa Nauta – Wikipedia, wolna encyklopedia

Stocznia Remontowa Nauta SA
Ilustracja
Typ stoczni

stocznia remontowo-budowlana

Data powstania

7 października 1926[1]

Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Miasto

Gdynia

Dawne nazwy

Nauta sp. z o.o., Gdyńska Stocznia Remontowa

Suche doki

1

Doki pływające

4 (w tym podnośnik pneumatyczny)

Pochylnie

2

Strona internetowa

Stocznia Remontowa Nauta SA – stocznia remontowo-produkcyjna w Gdyni, znajdująca się na obszarze gdyńskiego portu. Jest najstarszą działającą stocznią w Polsce. Kolebką stoczni były założone w 1922 warsztaty budowy kutrów i łodzi rybackich Franciszka Ledke. SR Nauta specjalizuje się w skomplikowanych przebudowach, remontach różnego rodzaju statków i budowach jednostek cywilnych i wojskowych. Od 2010 r. stocznia jest częścią grupy MARS Shipyards & Offshore. W 2018 zatrudniała ok. 500 pracowników.

Lokalizacja[edytuj | edytuj kod]

Główny zakład zlokalizowany jest w rejonie Portu Gdynia przy ulicy Czechosłowackiej 3. Do połowy 2019 funkcjonował też Zakład Nowych Budów, zlokalizowany na 10-ha działce w Gdańsku na terenie pochylni przy ul. Doki 1, przy historycznej hali z napisem „Stocznia Gdańsk” i charakterystycznych żurawiach Kone. Działka ta wraz z infrastrukturą należy do spółki Synergia 99. Do połowy 2012 r. Stocznia Nauta prowadziła także działalność produkcyjną na terenie przy ul. Waszyngtona w Gdyni, jednak ze względu na plany rozwoju Miasta Gdyni, stocznia przeniosła się na ul. Czechosłowacką.

Kalendarium[edytuj | edytuj kod]

  • 1922 – W rejonie ul. Waszyngtona w Gdyni Franciszek Ledke otwiera pierwszy warsztat zajmujący się budową kutrów i łodzi rybackich.
  • 1926 – 7 października Rada Miejska w Gdyni podjęła uchwałę o budowie przemysłu stoczniowego (7 października 1926 uznaje się za oficjalną datę powstania Stoczni Remontowej Nauta).
  • 1938 – Przejęcie zakładu przez Morski Instytut Rybacki i przekształcenie w spółkę Stocznia Rybacka z o.o., która to zatrudniała 120 osób i zajmowała się m.in. remontem okrętów Polskiej Marynarki Wojennej.
  • 1976 – Powrót do starej nazwy Stocznia NAUTA. Wprowadzenie nowoczesnych technologii przy jednoczesnej rozbudowie infrastruktury i zaplecza naukowego.
  • 1996 – 2003 – Wyodrębnienie ze struktury macierzystej Stoczni trzynastu samodzielnych podmiotów gospodarczych, które obecnie są kooperantami przy realizacji przedsięwzięć podejmowanych przez Stocznię.
  • 1999 – Komercjalizacja przedsiębiorstwa, przekształcenie Stoczni w spółkę akcyjną Stocznia Remontowa Nauta SA.
  • 2002 – Stocznia Remontowa Nauta została zakwalifikowana przez Radę Ministrów do grona przedsiębiorstw o szczególnym znaczeniu gospodarczo-obronnym.
  • 2009, 28 października – Zakup 93,15% akcji od Skarbu Państwa przez Agencję Rozwoju Przemysłu[2].
  • 2010, 25 października – Objęcie większościowego pakietu większościowego akcji Stoczni od ARP przez fundusz inwestycyjny MARS FIZ[2], Stocznia Remontowa Nauta stała się częścią grupy MARS Shipyards & Offshore.
  • 2012 – Zakup terenu przy ul. Czechosłowackiej 3, rozbudowa potencjału produkcyjnego.
  • 2013 – Uruchomienie Zakładu Nowych Budów w Gdańsku z ok. 100 pracownikami, powrót do budowy nowych statków, głównie rybackich, na obszarze 10 ha położonych na terenie historycznej Stoczni Gdańskiej.
  • 2014 – Stocznia Remontowa Nauta wchodzi wraz z MS TFI w skład Polskiej Grupy Zbrojeniowej[2].
  • 27 kwietnia 2017 – W wyniku wypadku remontowany dla norweskiego armatora chemikaliowiec Hordafor V wpadł do wody razem z przechylonym dokiem; koszt usunięcia wypadku wyniósł 9,5 mln zł[3].
  • 2019 – Likwidacja zakładu w Gdańsku z końcem czerwca 2019[4][5].

Najciekawsze realizacje[edytuj | edytuj kod]

RV Oceanograf – katamaran badawczy Uniwersytetu Gdańskiego
Strażak 14, wyprodukowany w 1977 r. w Gdyni – Stocznia Remontowa NAUTA
Budowy
  • Budowa częściowo wyposażonego PSV SIEM Symphony
  • Budowa częściowo wyposażonego trawlera MV Haugagut
  • Budowa częściowo wyposażonego trawlera MV Torbas
  • Budowa częściowo wyposażonego trawlera MV Kvannoy
  • Budowa statku naukowo-badawczego RV Oceanograf
  • Budowa statku pożarniczego „Strażak 14"
Przebudowy
  • Przebudowa szybkiego promu Stena Superfast
  • Przebudowa promu pasażersko-samochodowego MV Virak
  • Konwersja na statek sejsmiczny MV BOS Atlantic
  • Konversja Ro-Ro na samochodowiec MV Transgard
Remonty
  • Remont promu MF Polonia
  • Montaż skruberów na 6 jednostkach typu Ro-Ro Finnlines
  • Remont zbiornikowca MT Minerva Emily
  • Remont zbiornikowca wahadłowego MT Grena
  • Remont zbiornikowca Sophie Schulte

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze przedsiębiorstwo o nazwie „Nauta” zostało zawiązane w dniu 9 maja 1927 roku jako spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Majątek spółki na skutek bankructwa został przejęty 31 grudnia 1927 roku przez ówczesną „Stocznię Gdyńską S.A.”. Kolejnym właścicielem spółki stała się w 1928 roku Stocznia Gdańska (zarządzana z obszaru Wolnego Miasta Gdańsk przez międzynarodowe towarzystwo „The International Shipbuilding and Engineering Co., Ltd.”), która to w 1936 roku podjęła decyzję o likwidacji zakładu. Miasto Gdynia przy współudziale instytucji państwowych wykupiło większość akcji postawionej w stan likwidacji spółki, uchylając tym samym decyzję o likwidacji zakładu.

Warsztaty Ledkego zostały natomiast przejęte przez Morski Instytut Rybacki, który to przekształcił je w 1938 roku w „Stocznię Rybacką spółkę z o.o.”. Stocznia Rybacka zatrudniała w sektorze budowniczo-remontowym 120 osób i do wybuchu II wojny światowej wybudowała około 30 kutrów rybackich, przeprowadzając również remonty okrętów Marynarki Wojennej.

Podczas okupacji niemieckiej była wykorzystywana jako baza remontowo-warsztatowa niemieckiej Kriegsmarine. Infrastruktura Stoczni uległa zniszczeniu w zakresie 95%.

Po II wojnie światowej „Stocznia Rybacka” i zakład „Remontowej Obsługi Statków” G-A-L-u utworzyły w dniu 2 grudnia 1952 roku przedsiębiorstwo państwowe o nazwie „Gdyńska Stocznia Remontowa”. Nową stocznię wyposażono w dok pływający i pochylnię. W późniejszych latach zakupiono jeszcze dwa doki pływające i zaadaptowano dla celów stoczniowych „Nabrzeże Śląskie” z dodatkową infrastrukturą dźwigową. Stocznia rozpoczęła produkcję małych jednostek rybackich, holowników, pogłębiarki, statków pożarniczych, statków ratowniczych i rzecznych lodołamaczy. Od roku 1976 zakład nosi ponownie nazwę „Nauta”. W latach 90 XX w. Stocznia została poddana restrukturyzacji. Od dnia 1 stycznia 1986 roku zakład posiada status przedsiębiorstwa przemysłu obronnego. Dla potrzeb Marynarki Wojennej i Straży Granicznej przedsiębiorstwo dokonało licznych remontów jednostek pływających również dla WMF SSSR.

W 1976 roku Gdyńska Stocznia Remontowa została odznaczona Orderem Sztandaru Pracy I. klasy[6].

Od 2014 r. Nauta wchodzi w skład Polskiej Grupy Zbrojeniowej SA. Rozszerzenie działalności spowodowało wzrost przychodów (z poziomu 100 mln zł do ponad 400 mln w latach 2014-15), lecz inwestycje i brak doświadczenia na rynku nowych budów spowodowały znaczące straty, a zawierane kontrakty okazywały się nierentowne[2]. Z opóźnieniem pięcioletnim ukończono w 2020 roku statek badawczy „Skagerak” dla Uniwersytetu w Göteborgu, który sprawiał problemy techniczne[2]. Stocznia Nauta nie była już w stanie ukończyć okrętu rozpoznawczego „Artemis” projektu B-104 budowanego dla Szwedzkiej Marynarki Wojennej (podwykonawcą kadłuba była Stocznia Wojenna), który został oddany w stanie nieukończonym w lutym 2021 roku[2]. W 2015 stocznia poniosła ponad 4 mln zł strat, w 2017 prawie 14 mln[2].

W 2019 biegły rewident odrzucił roczne sprawozdanie finansowe stoczni za rok 2018, kwestionując wiarygodność danych finansowych. Z badania biegłego wynika ponadto, że stocznia nie jest w stanie kontynuować swojej działalności[7]. Strata na działalności stoczni w 2018 wyniosła 51 mln zł[8][9], a wynik finansowy netto -57,9 mln zł[10]. W 2020 strata wzrosła do 75,47 mln zł, a wartość zobowiązań przekroczyła 400 mln zł[11]. 15 kwietnia 2020 roku stocznia otworzyła przyspieszone postępowanie układowe[2].

Infrastruktura[edytuj | edytuj kod]

Doki pływające[edytuj | edytuj kod]

Obiekt Długość całkowita Długość podporowa Zanurzenie maks. statku Nośność Udźwigowienie
Dok nr 2 120 m 100 m 5,7 m 3500 t 2 × 6,3 t
Dok nr 3 135 m 115 m 6 m 4500 t 2 × 8 t
Dok nr 4 190 m 180 m 7,3 m 12000 t 2 × 12 t
Suchy Dok I 240 m 240 m 8 m – 2 × 50 t,1 × 500 t

Nabrzeża[edytuj | edytuj kod]

Numer Długość [m] Udźwigowienie Zasięg [m]
1 122 – –
2 40 – –
3 120 2 × 8 t 32
4 132 2 × 8 t 32
5 57 – –
6 165 11,5 t 26
7 165 11,5 t 26
8 95 3 t 15
8a 50 – –
9 40 – –
9a 50 – –
10 260 20 t i 11,5 t 32 i 26
11 260 20 t i 11,5 t 32 i 26
12 183 20 t i 11,5 t 32 i 26
13 183 20 t i 11,5 t 32 i 26

Inne[edytuj | edytuj kod]

  • place montażowe z żurawiami 20 t i 11,5 t
  • dźwigi samochodowe 50 t, 40 t i 13 t
  • pneumatyczne przenośniki statków 600 t i 150 t do transportu kadłubów i bloków

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ https://nauta.pl/pl/o-firmie/
  2. ↑ a b c d e f g h Przemysław Gurgulewicz. Fiasko Artemisa. „Raport – Wojsko Technika Obronność”. Nr 03/2021, s. 30-33. Agencja Lotnicza Altair. ISSN 1429-270x. 
  3. ↑ Wywrócenie doku w państwowej stoczni kosztowało 9,5 mln zł i pogłębiło kłopoty Nauty
  4. ↑ Paweł Wojciechowski: Państwowa stocznia Nauta likwiduje zakład w Gdańsku. Rezygnuje z budowy nowych statków. 2019-02-12. [dostęp 2019-02-12].
  5. ↑ Państwowa stocznia zamknęła zakład w Gdańsku. Teren na sprzedaż. 2019-07-03. [dostęp 2019-07-03].
  6. ↑ Dziennik Polski, r. XXXII, nr 165 (10040), s. 1.
  7. ↑ Paweł Wojciechowski: Odrzucono sprawozdanie finansowe państwowej stoczni Nauta. „Nie jest w stanie prowadzić działalności”. 2019-07-17. [dostęp 2019-07-17].
  8. ↑ Gdyńska Nauta i Marynarka Wojenna na minusie. „Odbudowa stoczni w wydaniu PiS to ideologia”.
  9. ↑ Stocznia Gdańska. Ratowanie symbolu pochłonęło już grube miliony.
  10. ↑ Państwowe stocznie już przed epidemią koronawirusa były w kryzysie. „Rząd kompletnie zmarnował ostatnie lata”.
  11. ↑ Stocznia Nauta tonie. Straciła ponad 75 mln zł. Zobowiązania przekroczyły 400 mln zł
Stocznie w Polsce
Stocznie produkcyjne
Istniejące
Zlikwidowane
Stocznie remontowe
Istniejące
Zlikwidowane
Stocznie rzeczne
Istniejące
Zlikwidowane

Stocznia Gdańska

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Stocznia_Remontowa_Nauta&oldid=73393398”