French
DeutschStowarzyszenie Filmowców Polskich – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Kamienica przy ul. Pańskiej 85 w Warszawie, siedziba stowarzyszenia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Rodzaj stowarzyszenia | stowarzyszenie |
| Prezes | |
| Nr KRS | |
| Data rejestracji | 2001 |
| Strona internetowa | |
Stowarzyszenie Filmowców Polskich – stowarzyszenie utworzone w 1966, skupiające filmowców polskich i ludzi kina (reżyserów, scenarzystów, animatorów, krytyków filmowych).
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Podstawowym celem Stowarzyszenia jest scalenie i ochrona interesów środowiska filmowego. Od roku 1995 ze Stowarzyszeniem działa jednostka organizacyjna – Związek Autorów i Producentów Audiowizualnych (ZAPA). Największym sukcesem SFP jest staranie o uchwalenie ustawy o kinematografii, na mocy której zwiększono środki na produkcję filmową i powołano do życia PISF. Stowarzyszenie szkoli i doskonali młodych twórców taki akcjami jak Stypendia naukowe czy Program 30 minut. Co cztery lata zwoływany jest Zjazd Walny Sprawozdawczo-Wyborczy Stowarzyszenia Filmowców Polskich podczas którego wybierany jest Prezes i Zarząd Stowarzyszenia. Siedziba Stowarzyszenia mieści się w Warszawie przy ulicy Krakowskie Przedmieście 7.
Decyzją Ministra Kultury 29 maja 1995 wydano stowarzyszeniu zezwolenie na zbiorowe zarządzanie prawami autorskimi do utworów audiowizualnych na następujących polach eksploatacji[1]:
- utrwalanie,
- zwielokrotnianie określoną techniką, w tym techniką zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową,
- wprowadzenie do obrotu,
- wprowadzenie do pamięci komputera,
- publiczne odtwarzanie,
- wyświetlanie,
- najem,
- użyczenie,
- nadawanie za pomocą wizji lub fonii przewodowej albo bezprzewodowej przez stację naziemną oraz nadawanie za pośrednictwem satelity,
- reemitowanie,
- publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym.
Stowarzyszenie uzyskało również zezwolenie na zarządzanie prawami pokrewnymi przysługującymi producentom utworów audiowizualnych do wideogramów na następujących polach eksploatacji:
- zwielokrotnianie określoną techniką,
- wprowadzenie do obrotu,
- najem,
- użyczenie,
- odtwarzanie,
- nadawanie za pomocą wizji lub fonii przewodowej albo bezprzewodowej przez stację naziemną oraz nadawanie za pośrednictwem satelity,
- reemitowanie,
- publiczne udostępnianie wideogramu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym.
Prezesi[edytuj | edytuj kod]
- 1966-1978: Jerzy Kawalerowicz – współzałożyciel i pierwszy prezes SFP
- 1978-1981: Andrzej Wajda
- 1983-1990: Janusz Majewski
- 1990-1994: Jan Kidawa-Błoński
- 1994-1996: Jerzy Domaradzki
- od 1996: Jacek Bromski[2]
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Obwieszczenie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 26 marca 2009 r. w sprawie ogłoszenia decyzji Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego o udzieleniu i o cofnięciu zezwolenia na podjęcie działalności organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi (M.P. z 2009 r. nr 21, poz. 270).
- ↑ Jacek Bromski nadal prezesem SFP.