Strofa Burnsa – Wikipedia, wolna encyklopedia

Strofa Burnsa – strofa sześciowersowa dwurymowa, składająca się z wersów jambicznych czterostopowych (wersy pierwszy, drugi, trzeci i piąty) i dwustopowych (wersy czwarty i szósty) rymowana aaabab[1]. Swoją nazwę zawdzięcza częstemu wykorzystywaniu przez największego poetę Szkocji Roberta Burnsa[2].

But Mousie, thou art no thy-lane,
In proving foresight may be vain:
The best laid schemes o’ Mice an’ Men
Gang aft agley,
An’ lea’e us nought but grief an’ pain,
For promis’d joy!
Robert Burns, „To a Mouse”


Schemat strofy występował już w średniowieczu w twórczości trubadurów prowansalskich[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. J.A. Cuddon, The Penguin Dictionary of Literary Terms and Lliterary theory, 3rd. edition, London 1992.
  2. Wiktor Jarosław Darasz, Mały przewodnik po wierszu polskim, Kraków 2003, s. 147-148.
  3. Wiktor Jarosław Darasz, Mały przewodnik po wierszu polskim, o.c., tamże.