Summanus – Wikipedia, wolna encyklopedia

Summanus
bóg nocnych błyskawic
Występowanie

mitologia rzymska

Teren kultu

starożytny Rzym

Summanus – w mitologii rzymskiej bóg nocnego nieba i nocnej pogody, zwłaszcza nocnych błyskawic[1].

Z biegiem czasu utożsamiony z Jowiszem, któremu przypisywano zjawisko błyskawic dziennych. Jego kult w Rzymie wraz z sabińskimi obrzędami miał wprowadzić Tytus Tacjusz[1][2][3].

W Rzymie posiadał swoje sanktuarium, znajdujące się w pobliżu Circus Maximus, poświęcone 20 lipca 278 p.n.e. Według legendy wzniesiono je po tym, gdy piorun uderzył w posąg Summanusa stojący wcześniej w świątyni Jowisza na Kapitolu. Oderwana głowa bóstwa potoczyła się do Tybru, co miało być widocznym znakiem, że bóg ten domaga się własnego miejsca kultu[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Bogowie, demony, herosi. Leksykon. Kraków: Wydawnictwo Znak, 1996, s. 353. ISBN 83-70-06597-X.
  2. a b Pierre Grimal: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Wrocław: Ossolineum, 2008, s. 284-285. ISBN 978-83-04-04673-3.
  3. Andrzej M. Kempiński: Encyklopedia mitologii ludów indoeuropejskich. Warszawa: Wydawnictwo Iskry, 2001, s. 402. ISBN 83-207-1629-2.