Susan Delfino – Wikipedia, wolna encyklopedia

Susan Bremmer
Susan Mayer
Susan Delfino
Postać z Gotowe na wszystko
Ilustracja
Teri Hatcher w 2009 roku
Pierwsze wystąpienie

1.01 „Pilot”
(3 października 2004)

Ostatnie wystąpienie

8.23 „Finishing the Hat”
(13 maja 2012)

Grany przez

Teri Hatcher

Liczba odcinków

180

Dane biograficzne
Rodzina

Pani Bremmer (babcia – nie żyje)[1]
Pan Bremmer (dziadek)[2]
Sophie Bremmer–Flickman (matka)
Addison Prudy (ojciec) Rodzeństwo Prudy[3]
Frank Bremmer (wujek)[4]
Regina (ciotka – nie żyje)[5]
Claire Bremmer (ciotka)
Karl Mayer (były mąż – nie żyje)
Mike Delfino (mąż – nie żyje)
Julie Mayer (córka)
Maynard James „M.J.” Delfino (syn)
Troje byłych ojczymów[6]
Ella (ciotka)[7]
Dwie kuzynki[8]
Morty Flickman (ojczym)
Tim Bremmer (kuzyn)
Carol Prudy (macocha)
Lynette Sophie Scavo (wnuczka od Julie i Portera)
Porter Scavo (ojciec Lynette Sophie)

Od strony Mike’a:

Zachary Young (były pasierb od Mike’a)
Nick Delfino (były teść)
Pani Delfino (była spowinowacona babcia)[7]
Adele Delfino (była teściowa)
Laura Delfino (była szwagierka)
James Delfino (były spowinowacony dziadek)[9]
James Delfino (były spowinowacony kuzyn)[9]
Maynard (były spowinowacony dziadek – nie żyje)[9]

Inne informacje
Wiek

22 (w momencie ślubu z Karlem)
23 (gdy urodziła Julie)
25 (gdy wprowadziła się na uliczkę)
36 (w trakcie rozwodu z Karlem)
37 – 38 (sezon 1)
38[10][11] – 39 (sezon 2)
40 (sezon 3)
40 – 41 (sezon 4)
46 – 47 (sezon 5)
47 – 48 (sezon 6)
48 – 49 (sezon 7)
49 – 50 (sezon 8)

Zajęcie

Gospodyni domowa
Była ilustratorka książek dla dzieci
Była asystentka nauczycielki sztuki w szkole podstawowej
Była współwłaścicielka klubu ze striptizem
Była „landlady”[12]
Była tancerka w serwisie erotycznym „Va Va Broom”
Była opiekunka do dzieci

Susan Bremmer[13][14] Mayer[15][16] Delfino[9][17][18][19][20] – postać fikcyjna, główna bohaterka serialu Gotowe na wszystko. Grała ją Teri Hatcher.

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

(...) Na Wisteria Lane wszyscy wiedzieli, że Susan prześladuje pech. Jej pech bywał pospolity, zabawny, czasem niezwykły. Machając na pożegnanie, [Alberta Fromme] bała się, że pech będzie trwał. Kot bał się również. (...)

Susan Mayer od dziecka strasznie pragnęła zostać mamą. I do pierwszego dnia, kiedy przyniosła Julie ze szpitala, była straszną matką. Pomimo wysiłków, by opiekować się córką jak najlepiej, Susan spotykały same porażki. Minęły lata zanim zrozumiała, że czasem nawet najlepsi rodzice popełniają błędy. Teraz, kiedy Julie była nastolatką, Susan wiedziała, że nie ma miejsca na błędy. (...) Tak. Susan wielokrotnie zawiodła jako matka. Dlatego skwapliwie przyjmowała każdą pochwałę.

Susan Mayer wierzyła, że kara musi być stosowna do zbrodni. Doszła do tego wniosku, kiedy odkryła, że mąż ją zdradza. Skoro Karl zniszczył ich miłość, postanowiła, że w odwecie, zniszczy to co on kochał, jedno po drugim. (...)

Nie znosisz, gdy ktoś Cię nie lubi.

Mike do Susan (s04e04)

Przeszłość[edytuj | edytuj kod]

Susan Bremmer urodziła się w 1967 roku[10]. Wychowywała ją matka, Sophie[13]. Pierwszego chłopaka zyskała w wieku 14 lat[21].

Gdy Susan miała osiem lat, ciotka Claire nauczyła ją robić podstawowe drinki[22].

W szkole była gwiazdą cheerleaderek[23], w trzeciej klasie[24]. Studiowała historię sztuki w państwowym college’u[25].

W roku 1989 wyszła za mąż za adwokata Karla Mayera. Urodziła im się córka Julie, w 1990 roku. W 1992 roku Mayerowie sprowadzili się do Fairview, 4353 Wisteria Lane. Tam też poznała Mary Alice Young. Potem kolejno do grona jej przyjaciółek doszły Bree Van De Kamp w 1994 roku[26] i Katherine Davis w tym samym czasie, ale rok później musiała wyjechać z uliczki[27][28], Lynette Scavo w 1998 roku[26] i Gabrielle Solis w 2003 roku[26][29].

W 2003 roku na uliczkę sprowadziła się Edie Britt. Mimo początkowych starań, panie nie załapały do siebie przyjaźnią, głównie z powodu rozwiązłego stylu życia Edie. Ta ostrzegła Susan przed spotkaniami Karla z Brandi[30]. Karl zaczął zdradzać Susan z sekretarką Brandi, po czym z nią odszedł od rodziny[15]. Od Eli Scruggs dowiedziała się też o innych kochankach Karla[29]. W sądzie, Susan – z pomocą brata Edwina Mullins – walczyła o opiekę nad córką i wygrała[31].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Sezon 1[edytuj | edytuj kod]

Rok po rozwodzie z Karlem, Susan zaczęła się interesować się przystojnym hydraulikiem na stypie po jej przyjaciółce, Mary Alice Young. Michael „Mike” Delfino wprowadził się naprzeciwko jej, jako najemca do domu przy 4356 Wisteria Lane. W końcu zdobyła przewagę nad Edie Britt, z którą rywalizowała o mężczyznę. Zaczęli się spotykać, skonsumowali swój związek i wyznali sobie miłość.

W międzyczasie, niespodziewane samobójstwo jej przyjaciółki zrodziło podejrzenia wobec jej owdowiałego męża Paula Younga i syna Zacha. Jej obawy potwierdził liścik z wypisanym szantażem, sugerujący, że Mary Alice miała sekret. Później odkryła, że Paul przewiózł Zacha do szpitala psychiatrycznego dla młodzieży. Julie, bez wiedzy matki, zaczęła z nim korespondować. W tajemnicy przed wszystkimi, pozwoliła mu zostać w swoim pokoju, gdy uciekł z tej instytucji. Gdy Susan odkryła obecność Zacha w swym domu, oddała go Paulowi. Jednakże Zach i Julie kontynuowali spotykanie się ze sobą. Paul tymczasem sfabrykował dowody, utrudniając dojście Susan do prawdy o ich sekrecie.

W związku z rozwojem swego związku z Mikiem, Susan stała się podejrzliwa wobec jego tajemniczej przeszłości. Obawy spotęgowały się po odkryciu w jego szafie broni i dużej ilości pieniędzy. Ponadto, na powierzchnię wypłynęły dowody łączące go z morderstwem wspólnej sąsiadki, Marthy Huber. Susan poświadczyła detektywowi Copeland, że Mike nie mógł zabić Marthy bo był tej nocy z nią. Na komisariacie dowiedziała się jednak, że jej ukochany był w więzieniu przez 5 i pół roku za handel narkotykami oraz nieumyślne spowodowanie śmierci.

Tak zakończyła ten związek. W międzyczasie przyjechała do niej jej matka, Sophie Bremmer. Po jej wyjeździe, Susan wynajęła prywatnego detektywa, Shawa by zbadał przeszłość Paula i jej ukochanego. Dowiedziała się, że Mike zabił, ale Kendra Taylor wyjawiła, że była to obrona własna.

Szczęśliwa Susan odnowiła swój związek z Mikiem i zgodziła się, by wprowadził się do niej. Gdy Mike był poza domem, Susan przyszła nakarmić psa Mike’a i odkryła obecność Zacha Younga uzbrojonego w rewolwer. Myślał, że Mike zabił Paula, więc zobowiązał się zabić Mike’a.

Sezon 2[edytuj | edytuj kod]

Mike wrócił do domu. Po krótkiej szarpaninie, Susan przejęła broń i Zach uciekł. Mike powiedział funkcjonariuszowi Romslo, że nie wniesie oskarżenia na Zacha i przyznał się jej, że musi być jego biologicznym ojcem. Mając na uwadze historię z Zachem i jego rodziną, Susan powiedziała swemu chłopakowi, że jeśli będzie chciał szukać syna, nie będą mogli się spotykać. Wkrótce jednak Susan znalazła Zacha w pobliskim parku. Namawiała go do powrotu do domu. Gdy ten wspomniał jednak o swej nadziei na odnowienie relacji z Julie, dała mu pieniądze na poszukiwanie Paula w stanie Utah. Susan, zastraszona przez sąsiada, wkrótce wyznała Paulowi co zrobiła a ten przekazał to Mike’owi. Delfino poczuł się zdradzony i dlatego sam zakończył związek z Susan.

Teraz Susan postanowiła napisać swoją autobiografię. Podczas przeprowadzenia badań na temat jej ojca, dowiedziała się, że nigdy nie było bitwy pod Hanoi, w której to jej ojciec miał zginąć. Zmusiło to matkę Susan do wyjawienia prawdy o ojcu, który, jak się okazało, żył i mieszkał po drugiej stronie miasta. Próbowała ustabilizować relacje z niechętnym jej Addisonem Prudym. Jej starania okazały się jednak nieskuteczne.

Tymczasem Susan była zdenerwowana tym, że jej były mąż zamieszkał z Edie Britt. Po tym jak Mike zerwał z Susan a Karl z Edie się pokłócili, Karl i Susan przespali się ze sobą. Następnego ranka Susan oświadczyła eks mężowi, że nigdy już nie będzie szansy by znowu byli razem i Karl wrócił do Edie.

Później, Susan zaczęła umawiać się z doktorem Ronem McCready. Poinformował on ją przy tym o jej wędrującej śledzionie i konieczności splenektomii. Kiedy Susan dowiedziała się, że przez Lonny Moona, jej ubezpieczenie wygasło, Edie zasugerowała jej by pobrała się z jakimś mężczyzną z dobrym ubezpieczeniem. Plan nie do końca wypalił ponieważ jej wybranek (Carlos Jacott) wycofał się i gdy już miała ze wszystkiego zrezygnować, Karl Mayer zaoferował jej ślub. Zgodzili się pod warunkiem tajemnicy przed Edie i Ronem.

Podczas znieczulenia, na stole operacyjnym, Susan wyznała, że kocha Mike’a. Ten wkrótce go poznał i zerwał z Susan. Wkrótce po tym jak Karl odszedł od Edie, jego pożądanie do byłej żony dało o sobie znać. Edie zatrudniła Olivera Westona by wyśledził Karla i okrężną drogą dowiedziała się z kim konkretnie jej były narzeczony ją zdradził. W odpowiedzi spaliła dom Susan. W tym czasie zarówno Mike, jak i Karl, na złość sobie, próbowali zdobyć serce Susan. Mayer postanowiła wskrzesić swój związek z Mikiem i nakłoniła Karla do podpisania dokumentów rozwodowych. Susan i Mike mieli się spotkać nad jeziorem Torch, gdzie Mike miał się oświadczyć.

Sezon 3[edytuj | edytuj kod]

Susan dowiedziała się jednak, że został potrącony przez samochód. Mike zapadł w śpiączkę. Susan odbudowała w trakcie 6 miesięcy swój dom i czekała aż jej hydraulik się obudzi. Zaczęła się też spotykać z przystojnym Brytyjczykiem, Ianem Hainsworthem. Jego żona Jane Hainsworth od trzech lat również była w śpiączce po upadku z konia.

Mike wreszcie obudził się w obecności Edie, gdy Susan i Ian wyjechali razem do domku w górach. Edie dowiedziała się od doktora Lee Craiga, że Mike nie pamięta nic od 2004 roku. Wykorzystując nieobecność Susan i amnezję Mike’a, Edie okłamała Delfino, że Susan traktowała go okropnie kiedy się ze sobą umawiali i tak naprawdę nie kochała go. Mike uwierzył w to i był chłodny gdy Susan przyszła go odwiedzić.

Po utracie nadziei na odzyskanie hydraulika, Susan zaangażowała się w związek z Ianem. W międzyczasie, podejrzewała Orsona za zamordowanie swej pierwszej żony Almy Hodge. Było to jednak o tyle trudne, że Bree wyszła za mąż za niego. Mike został wkrótce aresztowany za domniemane zamordowanie Monique Polier, byłej kochanki Orsona. Edie zerwała z Delfino, nie próbując wpłacić nawet kaucji. Susan nie zostawiła byłego ukochanego samego. Wiedziała, że nigdy nie zabił by Monique. Ian postawił jednak twarde ultimatum w tej sprawie. W zamian za wpłacenie kaucji za mężczyznę, Susan miała zerwać z nim wszelkie kontakty. Kiedy Jane zmarła, Susan zdała sobie sprawę, że musi być całkowicie szczera z Ianem. Dlatego odsunęła się od Mike’a, który został uniewinniony w międzyczasie. By potwierdzić swoje stanowisko, przyjęła propozycję małżeństwa Hainswortha.

Delfino zaczął chodzić na terapię do Maggie Berman. Wezwał Iana do pokera o Susan, ale Ian wygrał całą rozgrywkę. Gdy Susan dowiedziała się o tym, odwołała całe wesele i zadeklarowała, że nie chce widzieć żadnego z nich. Krótko potem zdała sobie sprawę było by to życiową pomyłką. Przyjęła Iana z powrotem. Ten wkrótce orzekł jej, że nie chce spędzić życia zastanawiając się, czy ona wciąż kocha Mike’a, po czym wyjechał do Londynu. Mike udał się tymczasem do lasu, ale Susan odzyskała go i zaręczyła się z mężczyzną. Ich ślub odbył się w miejscowym lesie, przystrojonym ołtarzem, lampami i kwiatami z Julie jako jedynym gościem oraz świadkiem.

Sezon 4[edytuj | edytuj kod]

Miesiąc później Susan dowiedziała się, że jest w ciąży od ginekologa Adama Mayfaira. Dlatego też, mając na uwadze wspólną historię medyczną rodzin, Mike został zmuszony do powiedzenia żonie prawdy. Jego ojciec, Nick Delfino żył, ale był zamknięty w więzieniu. Teść ostrzegł ją, że Mike może nadal być zaniepokojony demonami z przeszłości.

Tymczasem sam przyszły ojciec, ze względu na dziecko w drodze, zaczął się przepracowywać. To wywołało ból w ramieniu, mający swe źródło w potrąceniu sprzed 18 miesięcy. Uzależnił się przy tym od środków przeciwbólowych. W końcu Susan znalazła pastylki w samochodzie męża. Zagroziła mu, że jeśli nie pójdzie na rehabilitację to go opuści.

Po niszczycielskim tornado na Wisteria Lane, Bree z Orsonem i Benjaminem Hodge zamieszkali chwilowo u Susan na czas odbudowy ich własnego domu. Okazało się, że Orson lunatykował w nocy i nieświadomie przyznał się Julie, która powiedziała o tym ojczymowi, że przejechał Mike’a prawie dwa lata wcześniej.

Susan poczuła się głęboko zdradzona a Bree, nie mogąc wybaczyć Orsonowi, kazała małżonkowi się wyprowadzić. Po krótkiej wizycie kuzyna Tima, Susan dowiedziała się też, że jej były mąż ponownie się ożenił z Marissą. Macocha Julie była w równie zaawansowanej ciąży co Susan.

Pod koniec krótkiej wizyty swej teściowej, Adele, Susan stanęła solidarnie po stronie Bree i zaczęły ignorować szantażującą Edie. To doprowadziło do opuszczenia uliczki przez agentkę nieruchomości. Susan wydała na świat synka, którego rodzice, po krótkiej scysji o imię, nazwali Maynard James, po dziadkach Mike’a. Krótko potem Julie wyjechała do Princeton University. Mike podarował pasierbicy spadek po dziadku Maynardzie a Susan, telefon komórkowy by była z nią w kontakcie.

Pięcioletni przeskok

Trzy lata po odkryciu sekretu Katherine, Susan i Mike pojechali świętować swą czwartą rocznicę ślubu. W tym samym czasie Lila i Paige Dash także wyjechały z domu kupić lody. Dzięki przewróconemu znakowi stop, oba samochody zderzyły się. Lila i Paige zginęły[32]. Susan prowadziła auto i po wypadku nie mogła znaleźć prawa jazdy, dlatego Mike wziął winę na siebie[33].

Małżeństwo Delfino z czasem coraz gwałtowniej zaczęło się kłócić o to czy byli winni ich śmierci, czy nie. Mike nie mógł wytrzymać tego napięcia i wyprowadził się od Susan[32]. Eli Scruggs pocieszył dobrym słowem zrozpaczoną Susan[29]. Sąd ogłosił separację a znacznie później, Mike zakończył rozwodem swoje małżeństwo, podpisując odpowiednie dokumenty jako pierwszy. Zostawił też syna pod opieką swojej byłej żony[16]. Rezygnując całkowicie z miłości, Susan postanowiła uprawiać tylko seks z malarzem swojego domu, Jacksonem Braddockiem[34].

Sezon 5[edytuj | edytuj kod]

Na Wisteria Lane wróciła Edie z 5-letniego wygnania, wraz z nowym mężem Davidem Williamsem.

Tymczasem Susan od czterech miesięcy usiłowała ukryć związek z Jacksonem przed synem i przyjaciółkami. Malarz chciał jednak głębszego związku ze swoją chlebodawczynią. Wkrótce potem Mike i M.J dowiedzieli się o ich relacji. Jackson ogłosił Susan, że przeniesie się do Riverton w poszukiwaniu pracy i prosił by Susan do niego dołączyła. Po dłuższej analizie udzielonej przez Edie, Susan odrzuciła ofertę.

Śmierć Eli Scruggsa przyniosła Susan refleksję jak wpłynął na jej życie.

Dodatkowo Mike wprowadził się do domu przy 4352 Wisteria Lane i zaczął umawiać z jej przyjaciółką, Katherine Mayfair. Zdając sobie sprawę z całej sytuacji, Susan dała im swoje błogosławieństwo, mimo że sama czuła się niekomfortowo. Susan i Mike zdecydowali, że ich syn pójdzie do prywatnej szkoły, Oak Ridge. Susan zatrudniła się tam jako asystentka nauczyciela plastyki, by pomóc uzyskać obniżkę na wysokie czesne. Rodzice zajęci pracą nie mogli się zająć Maynardem, co spowodowało, że chłopczyk zaczął spędzać więcej czasu z Katherine. To wywołało niepokój u Susan. Wkrótce sama Katherine zgodziła się, by Mike z nią zamieszkał.

Śmierć Edie, która jak się okazało, starała się być przyjaciółką Susan i jako pierwsza ostrzegła ją przed groźbą romansu Karla z Brandi, zmusiła Susan do udania się do jej syna Traversa. Ten nie przyjął prochów matki, dlatego wskutek pomysłu Karen, Susan rozsypała swoją część prochów sąsiadki pod płotem, przy ścieżce do domu.

Susan starała się pocieszyć wdowca po Edie, Dave’a Williamsa. Wyjaśniła mu, szczegóły swojego wypadku sprzed lat. Prosiła go by nie obwiniał się o śmierć Edie.

W międzyczasie Jackson powrócił i oświadczył się Susan. Ta zrozumiała, że jej nowe małżeństwo odetnie ją od alimentów Mike’a, zaręczonego z Katherine. Dlatego wyjaśniła narzeczonej byłego męża prawdziwe pobudki tego ślubu. Ten został odwołany, gdyż Jackson został deportowany.

Czując już się w miarę bezpiecznie, Dave zaprosił Susan i M.J – a na połów ryb. W trakcie jazdy autem Susan dowiedziała się od Mike’a kim jest Dave i co mu zrobili. Bezskutecznie próbowała ratować syna, który miał zginąć na jej oczach. Słaba psychika Dave’a i ratunek Mike’a ocalił Maynarda Jamesa od śmierci. Na miejscu, gdzie kiedyś zginęły pierwsza żona i córka Dave’a, Susan i Mike pocałowali się. Dave’a wysłano do Bostonu, do szpitala psychiatrycznego a dwa miesiące później, Mike ożenił się z niezidentyfikowaną kobietą.

Sezon 6[edytuj | edytuj kod]

Wybranką Mike’a była Susan. Jednakże na osiem tygodni przed ślubem, unikała ona jakiegokolwiek kontaktu z Katherine. Nie przeprosiła jej, co zaowocowało intensyfikacją gniewu Katherine wobec Susan.

W wieczór po ślubie, Julie, która przyjechała do matki, została prawie, że uduszona przy domu. Atak spowodował, że zapadła w śpiączkę. Lynette powiedziała, że Julie może być w ciąży, ale badania wykluczyły to. Gdy Susan czekała aż się obudzi, dowiedziała się od Andrew, że jej córka rzuciła studia medyczne oraz zaangażowała się w związek z żonatym mężczyzną i podejrzewała ciążę. Nie mniej jednak, po swoim obudzeniu, Julie odmówiła wskazania mężczyzny z którym miała romans.

Eddie Orlofsky był u Susan i uczył się u niej szkicowania. Była ona tak dla niego miła, że zauroczył się w niej. Po tym jak odkrył, że ponownie wyjdzie za mąż za Mike’a i sama nie uważała chłopaka za partnera, Eddie zaatakował Julie, myląc ją z jej matką.

Były mąż Susan, Karl Mayer zmarł w szpitalu, wskutek obrażeń od uderzenia awionetki w Wisteria Lane. Wcześniej jednak. Katherine próbowała znowu usidlić Mike’a, ponieważ myślała, że był w niej zakochany. Stała się zbyt bliska M.J – owi, mówiąc mu, że jego matka jest złą kobietą. Mike zmierzył się z Katherine a gdy od niej wyszedł, karetka zabrała ją z raną w brzuchu zadaną od noża kuchennego. Katherine oskarżyła Mike’a o ten atak. Susan uświadomiła sobie, że jej sąsiadka przechodzi właśnie całkowite załamanie nerwowe. Zadzwoniła do jej córki, Dylan. Dziewczyna przyjechała do miasta i zdecydowała się oddać matkę do szpitala na terapię, po tym co sama zobaczyła w szpitalu.

Susan po tym, jak wyleczono Katherine z załamania, wybaczyła jej. Przyjęła także pod swój dach Robin Gallagher, która później stała się dziewczyną Katherine.

Po problemach małżeństwa z M.J-em i jego poziomem edukacji szkolnej oraz rywalizacją chłopca z Juanitą Solis, para Delfino wpadła w kłopoty finansowe. Mike zaciągnął dług o którym musiał powiedzieć żonie. Nie mogąc spłacić znacznej części zadłużenia, zdecydowali wynająć tymczasowo swój dom na Wisteria Lane. Najemcą okazał się być Paul Young.

Sezon 7[edytuj | edytuj kod]

Susan, Mike i MJ przenieśli się do kompleksu mieszkań którego właścicielką była Maxine Rosen. Dowiedziała się od przyjaciółek, komu wynajęła dom. Mike nadal pracował jako hydraulik by spłacić swoje długi. Gdy usłyszała, że możne wyjechać na Alaskę by więcej zarobić, zgodziła się o fertę Maxine by erotycznie sprzątać dla jej serwisu „Va Va Va Broom Ladies”, którą to początkowo odrzuciła.

Z czasem zaczęła być coraz lepsza, wygrywając nawet ze Stacy Strauss. Niestety, jej kariera skończyła się w momencie, gdy serwis podpisał umowę z ważnymi ludźmi i mógł jeszcze bardziej się rozwinąć. Susan zależało właśnie na dyskrecji. Paul Young dowiedział się jak Susan dorabia i postanowił ją zaszantażować. Gdy to się nie udało, bo sama powiedziała o wszystkim Mike’owi, Paul powiedział jednej z matek (Carly Thomas Smith) w szkole, gdzie Susan dorywczo pracowała. Żona Mike’a została zwolniona. Kobieta próbowała jeszcze zrobić krzywdę Paulowi w noc Halloween z dzikiej bezsilności, ale Beth Young powstrzymała ją z rewolwerem w ręku.

Mąż Susan zdecydował, że wyjedzie na Alaskę by tam zarobić pieniądze. Renee Perry zadzwoniła do Susan, ponieważ ona z Lynette założyły firmę dekorującą wnętrza. Tak Susan, chociaż niechętnie, stała się nianią najmłodszej córki Lynette, Paige Scavo. Susan zabrała wkrótce Renee na kolację po tym, jak usłyszała, że płacze w salonie. Polubiły się i upiły, przez co Susan usłyszała, że ukochany nowej sąsiadki to Tom Scavo.

Paul wykupował domy na jednej ulicy poprzez pośrednika w handlu nieruchomościami, Lee. Gdy osiągnął już większość w związku właścicieli Wisteria Lane, postanowił otworzyć dom dla eks kryminalistów. Akurat tam, gdzie kiedyś sam mieszkał z Mary Alice. Przeciwnicy tego projektu, także z innych osiedli, zebrali się pod domem w liczbie około 300 osób. Susan uczestniczyła w proteście i zdążyła się pokłócić z Renee na temat jej wyjazdu z uliczki. Zgromadzenie przerodziło się wkrótce w zamieszki i Susan straciła nerkę podczas awantury na uliczce. Renee i Tom zabrali ją do szpitala, gdzie odwiedziły ją Julie Mayer, matka Sophie i jej siostra Claire Bremmer.

Po ich wyjeździe, Susan poszła na dializy, pomimo wcześniejszych obaw, które zmusiły ją do poproszenia przyjaciółek by zaopiekowały się jej synem, gdyby coś się jej stało. Tam poznała Dicka Barrowsa (Gregory Itzin), z którym chciała się zaprzyjaźnić. Ten wyjaśnił jej, że czekając tu, wypatrują tylko czyjąś śmierć i zgody na przeszczep, bo tylko tak dostaną nerkę. Sam tak czekał 4 lata. Gdy wreszcie nadarzyła się okazja by Susan otrzymała nerkę, zrezygnowała z niej. Wiedziała, że w przeciwnym przypadku, Monroe Carter (Dave Foley) prześladował by ją do końca życia.

Kobieta otrzymała polecenie od lekarzy by zrobiła teraz to co planowała bo szanse na nerkę nie są duże. Postanowiła przyspieszyć z Mikiem świętowanie ósmej rocznicy ich pierwszego ślubu, gdy Beth Young, zdecydowała oddać swoją nerkę Susan i zastrzeliła się. Podczas gdy żonę Paula podtrzymywano przy życiu, sam Paul nie zgodził się na przeszczep. Dopiero po wizycie w więzieniu u swej byłej teściowej, Felicii Tilman, zmienił zdanie. Felicię zdecydowano się także wypuścić z więzienia.

Susan, wierząc, że jest na zwycięskiej passie, wygrała kilka tysięcy dolarów w kasynie. Poszła tam, ponieważ Dick prosił ją by z nim tam się udała, lecz niestety sam zmarł. Wkrótce żona Mike’a postanowiła pomóc Paulowi i zaczęła się o niego troszczyć. W końcu obydwie małżonki mężczyzny zabiły się. Niestety Felicia wkroczyła też na tę ścieżkę i razem z Susan gotowały Paulowi. Felicia dodawała rozmrażacz do auta w płynie do dań Paula by go uśmiercić, co wkrótce on sam zauważył. Z pomocą policji aresztował Susan, ale Mike pomógł oczyścić ją z zarzutów. Powiedział Paulowi, kto go podtruwał.

Susan podziękowała Paulowi, że wycofał zarzuty i nakryła go jak pakował się. On oddał jej klucz, przez co wieczorem Susan uratowała go od śmierci z rąk Felicii. Paul podziękował jej i przyznał się jej, oraz policji, że zabił Marthę Huber. Paula aresztowano a rodzina Delfino wprowadziła się ponownie do domu przy 4353 Wisteria Lane. Jej przyjaciółki postanowiły urządzić przyjęcie w kilku domach. Wieczór zakończył się dość niespodziewanie. Bree, Susan, Lynette, Gabi i Carlos ukryli zwłoki Alejandra w skrzyni Solisów, co spoiło na nowo przyjaźń kobiet.

Sezon 8[edytuj | edytuj kod]

W noc pochowania Alejandra, Susan zaczęła panikować, gdy telefon mężczyzny zadzwonił w wykopanym dole. Pomimo to przyrzekła dziewczynom, że nic nie powie innym. Miesiąc, jaki oddzielił noc morderstwa Alejandra od wprowadzenia się Bena Faulknera do domu przy 4356 Wisteria Lane przyniósł znaczącą zmianę. Susan odseparowała się od przyjaciółek i męża. W szkole, do której wróciła jako nauczyciel zastępczy, miała chwilowy atak rozpaczy gdy pochowała „Babeczkę”, klasowego chomika. Gabi przyszła do niej i kazała jej się wziąć w garść, pomimo że jest to trudne. Na barbecue u Gabi, Susan pokłóciła się z dziewczynami i gdy chciała powiedzieć mężowi o tym co się stało, Gabi rzuciła się na przyjaciółkę. Wraz z Lynette, w trójkę wpadły do basenu wskutek szarpania. Po wyjściu z basenu, zdecydowała, że spróbuje żyć z tajemnicą.

Wpadła na pomysł by zostać ukaraną przez policję. Gdy wywiozła sodę ze sklepu, kazała ochronie zmusić ją publicznie do zapłaty. Porozmawiała też z sąsiadkami, ale wzięły ją za wariatkę i poradziły, żeby nie zwracała na siebie uwagi bo jest to niebezpieczne. Pomimo to, Susan kontynuowała swój „plan”. Wrzuciła kości indyka do kubła na makulaturę, ale śmieciarz (Darryl Alan Reed) się tym nie przejął, sugerowała, że chce zapalić w szpitalu, ale ochroniarz (Mark Berry) chciał jednego papierosa od niej i zjadła wszystkie ciastka z lokalu gastronomicznego, ale usłyszała od barmanki (Shavon Kirksey), że leżały na talerzu cały tydzień. Dopiero obraza córki policjanta Brovki (Scott Michael Morgan) i przewrócenie przez nią jego policyjnego motoru, doprowadziło do kilkugodzinnego aresztowania Susan. Po kilku godzinach została zwolniona i przeprosiła funkcjonariusza a mężczyzną po którego zadzwoniła był Carlos. Oboje udali się na długą rozmowę na temat swych odczuć do tego co zrobili.

Było to dosyć dziwne, bo pomimo tylu lat mieszkania na wspólnej uliczce, nie byli przyjaciółmi i nie mieli wiele do powiedzenia wobec siebie. Dlatego ich ożywioną relację zauważył Mike i zaczął być zazdrosny. Susan została skazana na pracę społeczną i Carlos jej pomógł. Oboje ukryli się przed Mikiem w ciężarowce a gdy wyszli, Carlos oberwał od Mike’a w głowę. Wieczorem, oboje wyznali hydraulikowi dlaczego tak nieoczekiwanie się zbliżyli.

Mike był wściekły, ale nazajutrz ochłonął i ulżyło mu, że nie było romansu. Dlatego Susan skupiła się na pracy jako studentka u malarza Andre Zellera. Osiągnęła sukces jako artystka, tracąc po drodze przyjaźń Bree i Gabrielle, które zataiły przed nią informację o śledztwie Chucka Vance odnośnie do śmierci Ramona Sancheza, faktycznie ojczyma Gabi i tym, że Bree otrzymała list z szantażem.

Chuck przesłuchał Susan, Gabi i Lynette na temat zaginięcia mężczyzny. Wszystkie skłamały, że go nie znają, ale Susan zaczęła mieć bezpodstawne obawy, że to ona wszystkich wyda a Chuck tylko na to czeka. Mike odciągał ją od pomysłu kilkutygodniowego wyjazdu, ale udała się do Felixa Bergmana (Leslie Jordan), właściciela galerii, po pieniądze za obrazy. Przyjechał do niej i zaproponował jej rozwinięcie skrzydeł malarskich w Nowym Jorku. Susan zgodziła się, wbrew stanowisku Mike’a.

W międzyczasie Chuck odkrył powiązanie między Gabi a Ramonem, a właściwie Alejandrem Perezem i miał rozpocząć oficjalne śledztwo. Tej samej nocy został jednak potrącony ze skutkiem śmiertelnym. Nazajutrz rano Susan miała wyjechać taksówką do metropolii na wschodnim brzegu kraju, ale mąż ją powstrzymał a sąsiadki powiedziały im o losie Chucka. Zaczęła podejrzewać, że został zamordowany. Susan zamartwiała się sytuacją, a na pogrzebie detektywa spotkała ciotkę Chucka, Doris (Lee Meriwether), która przypomniała Susan o rodzinie zmarłego.

Żona Mike’a spytała się Gabi jak Chuck nazwał Alejandra i pojechała do Oklahoma City, do Claudii i Marisy Sanchez. Susan udała się do nich, ale to sprowadziło kobiety chwilowo na Wisteria Lane. Nie mniej, to spowodowało, że Susan wróciła do normalnego zachowania.

Susan dowiedziała się od Lynette, że Bree znowu nadużywa alkoholu z powodu nieświadomej Renee. Próbowały interweniować, ale rudowłosa sąsiadka odrzuciła ich pomoc i była do niedawna tak zrozpaczona, że próbowała się zabić w motelu. Z tej otchłani uratował ją dopiero Orson Hodge.

Do małżeństwa Delfino przyjechała też Julie Mayer w szóstym miesiącu ciąży. Zaskoczyło to Susan, równie mocno co wiadomość, że wnuczka zostanie oddana do adopcji. Susan przeciwstawiła się tej decyzji. Po drodze do celu dowiedziała się, że ojcem dziecka jest Porter Scavo i przekazała to Lynette. Porter poparł decyzję Susan by zatrzymać dziecko. Julie była natomiast wściekła na matkę bo oddanie dziecka miało być tylko jej decyzją a ona wszystko zepsuła.

Pomimo to po wyjeździe córki zaczęła dekorować stary pokój Julie na parterze, na pokój zabaw wnuczki. Pokłóciła się z Lynette o imiona dla dziecka. Porter obiecał najpierw matce „Lynette”, ale później babcia Lynette widziała w pokoju przybite już do ściany imię „Sophie”. Dlatego zabrała wózek dziecięcy do siebie. Dopiero po interwencji Toma u Susan i Mike’a u Lynette, panie się pogodziły.

Bree, po odkryciu prawdziwego oblicza Orsona, szantażysty i mordercy Chucka, pogodziła się z przyjaciółkami a Mike zadarł z prawdopodobnym członkiem mafii, Donnim. Mąż Susan powiedział o tym żonie. Oboje udali się do Detektywa Harrisona po pomoc i ten obiecał im patrol dla ulicy. Starania te okazały się nadaremne, bo Mike został zastrzelony przez Donniego i zmarł.

Susan była załamana po śmierci męża. Wyprawiła mu pogrzeb na który wróciła jej córka. Skupiła się na synu i pomogła jemu przeboleć stratę. Odkryła też istnienie swej, obecnie już byłej, szwagierki Laury Delfino, co wpłynęło na decyzję Julie zachowania swej córki.

Maynard James miał też mieć wyścig minikarów. Była to jednak zabawa dla ojców i synów. Susan zbudowała mu auto, ale zostało zniszczone przez chłopca. Dlatego uznała, że lepiej zrobi jak drugiego minikara zbudują mu przyjaciele Mike’a, Lee McDermott, Bob Hunter, Ben Faulkner i Tom Scavo wraz z jego synem.

Susan, wraz z Julie, zaczęła uczęszczać do szkoły rodzenia. Wyręczała przy tym zapracowanego Portera. Julie miała złe przeczucia wobec ojca swego dziecka, ale Susan zapewniła ją, że nie powinna tego robić. Sama udała się do niego i po rozmowie z nim, powiedziała córce, że sprzeda dom i zamieszka z córką oraz zajmie się wnuczką. Wpływ na tę decyzję miało też to, że z domem wiązały się wspomnienia, które utrudniały jej życie.

W międzyczasie Bree została chwilowo aresztowana za zamordowanie Ramona Sancheza. Po jej wypuszczeniu, za radą Boba, znalazła adwokata Tripa Westona. Gdy rozpoczął się proces kobiety, przyjaciółki zeznały na jej korzyść w sądzie. Razem z Lynette, wpadła nawet na pomysł by przyznać się do wszystkiego. Dlatego była zła, gdy Renee złożyła swoje zeznania. Pomimo tych wydarzeń, Susan z Gabrielle, Lynette i Bree zaopiekowały się umierającą na raka płuc Karen by dożyła swych dni w domu. Staruszka odwdzięczyła się im, i fałszywie przyznała się do zamordowania mężczyzny. Bree i Karen, ze względu na chorobę tej drugiej, oczyszczono z zarzutów. Susan wraz z dziewczynami i Carlosem uczciły zwycięstwo a Lee przyszedł do niej z wiadomością oferty kupna jej domu.

Susan powiedziała wreszcie Gabi, Bree i Lynette o tym, że się przeprowadzi. Próbowała też zeswatać córkę z doktorem położnictwa (Wes Brown). Razem z córką pomogły Renee w przygotowaniach do ślubu z Benem Faulknerem. W limuzynie którą jechali, Julie odeszły wody płodowe i poplamiły suknię Renee. Ona i Gabi udały się do sklepu po nową kreację a Susan porwała limuzynę i zawiozła Julie do szpitala. Tuż przed udanym porodem, obiecała córce, że nie będzie sama bo zawsze będzie mogła się otulić wspomnieniami z życia na Wisteria Lane. Nie wykluczała też, że kiedyś jeszcze raz wyjdzie za mąż.

Po ostatnim wspólnym pokerze z sąsiadkami, Susan Delfino była pierwszą, która wyprowadziła się z Wisteria Lane. I tak to się skończyło. Przedstawiła się kobiecie, która wprowadzała się do jej domu. Miała na imię Jennifer i to ona, wraz z mężem Steve’em stała się oficjalną właścicielką jej domu. Podczas gdy Susan opuszczała swój podjazd, miała uczucie, jak gdyby ktoś ją obserwował. Nie myliła się. Duchy z przeszłości Wisteria Lane (Mike’a Delfino z jej byłego podjazdu, Karen McCluskey ze swoim synem, Mony Clark, George’a Williams i Juanity „Mamy” Solis pod domem Renee, Karla Mayer, Ellie Leonard oraz Nory Huntington na Ślepym Zaułku, Rexa Van De Kamp, Beth Young, Lilian Simms, a także Chucka Vance przed domem Bree, Almy Hodge, Marthy Huber wraz z Bradleyem Scott przed domem Gabrielle i Mary Alice Young) otaczały ją, podczas gdy odjeżdżała. Czuwały nad nią. Tak jak nad każdym. Zawsze mając nadzieję, że choć na chwilę żywi będą w stanie odłożyć na bok gniew i smutek, poczucie żalu i wyrzutów sumienia. Te duchy obserwują, chcąc aby ludzie pamiętali, że nawet najbardziej zdesperowane życie... jest takie cudowne.

Ciekawostki[edytuj | edytuj kod]

  • Susan miała mieć początkowo na nazwisko „Meyer”[35][36] i rozważano, że to właśnie ta postać zostanie uśmiercona w sezonie piątym[37].
  • Rola Susan została napisana przez Marca Cherry specjalnie dla Mary-Louise Parker, ale ona ją odrzuciła. Dopiero trzy prezentacje Teri Hatcher, które rozłożyły konkurencję, spowodowały, że ona otrzymała rolę[38].
  • Były mąż Susan, Karl, często nazywał ją „Susie Q”. Przezwisko to pochodzi prawdopodobnie od piosenki Dale’a Hawkinsa „Susie Q”[39].
  • Carlos Solis był nazywany przez postać przez pierwsze osiem lat znajomości per „Ricky Ricardo”[40].
  • Susan używała kilka samochodów:
  • Marc Cherry powiedział, że pierwotnie to Mike i Katherine mieli się pobrać na początku szóstego sezonu, a Susan będzie mieć załamanie nerwowe, jednakże fani produkcji zdecydowali, że lepiej będzie jak zastosuje sytuację odwrotną, czyli ślub byłych małżonków i załamanie Katherine[41].
  • Susan brała ślub cztery razy. Dwa razy z Karlem oraz dwa razy z Mikiem.
  • Susan uwielbia kiedy jej uszy są podgryzane podczas „gry wstępnej” do seksu[16]. Kobieta nie znosiła sportu, szczególnie biegania[30].
  • Jedyne operacje chirurgiczne jakie przeszła Susan to:
  • Jennifer łączy z Susan nie tylko podmiejski dom przy uliczce. Firma „Howells. Rent–A–Truck” została wynajęta zarówno przez Susan w 1992 roku, jak i Jennifer 25 lat później do przewiezienia ich rzeczy[26][44].
  • W sezonach jeden do pięć Susan kategorycznie nie umiała gotować. Jedynymi rzeczami, które umiała przyrządzić to zawsze nieudany makaron z serem oraz naleśniki. Później zaczęła jednak gotować gdy mieszkała w motelu, w sezonie siódmym, dla rodziny i Paula.
  • Susan miała alergię na orzechy[45].

Powiązane z postacią[edytuj | edytuj kod]

Addison Prudy[edytuj | edytuj kod]

Addison Prudy (Paul Dooley) to ojciec Susan.

Przeszłość
Urodził się w 1934 roku[46]. W 1966 roku pojął za żonę Carol a rok później zdradził ją z Sophie Bremmer, która pracowała u niego jako sekretarka. Gdy dowiedział się, że ta zaszła z nim w ciążę, zapłacił jej by milczała. Natomiast z Carol doczekał się przynajmniej dwójki dzieci[3]. Prowadzi sklep farmerski w Fairview.

Sezon 2

Susan udała się do jego sklepu i zamierzała się tam zatrudnić. Zamierzała się przyznać do pokrewieństwa dopiero jak wytworzy się między nimi więź. Addison sądził, że Susan została podesłana przez jego żonę, by sprawdzić jego wierność. Gdy Mayer powiedziała mu prawdę, ten doznał zawału na swym zapleczu. W szpitalu powiedział jej, że nie chce utrzymywać z nią kontaktów. Pragnął oszczędzić Carol, swojej żonie, świadomości, że rok po ślubie z nią, już ją zdradził. Susan nie zrezygnowała z kontaktu z ojcem. Addison przyszedł do Susan. Ta pokazała mu stare zdjęcia. Później zadzwonił do niej i musiała wpłacić kaucję za ojca, za nielegalne spotkanie z prostytutką. Odwiozła go do domu. Addison potwierdził też napis, wypisany przez jego żonę na garażu Susan. Dał do zrozumienia, że jak poukłada sprawy w swym małżeństwie, to wtedy nawiążą lepsze kontakty.

Sezon 4

Susan nawiązała pewien kontakt z tatą ponieważ wiedziała, że od tej strony rodziny występuje trzeci sutek. Informacja wspomniana przy mężu, Mike’u.

Andre Zeller[edytuj | edytuj kod]

Andre Zeller (Miguel Ferrer) to były nauczyciel Susan na kursie malowania. Miał wielki talent i był „jak Peyton Manning w swoim fachu”[47]. Z krótkiego małżeństwa z bogatą damą, doczekał się syna, Jaspera Zellera (Mason Cook). Małżeństwo rozpadło się, gdyż Andre uważał, że bycie artystą to dar lub przekleństwo. Pochłania człowieka i zabiera rodzinę, przyjaciół oraz wszystko inne[48].

Sezon 8

Susan, po tym jak wyznała Mike’owi prawdę o śmierci Alejandra, postanowiła zapisać się na kurs malarski Andre. Jego interesowały tylko pasja i gniew w sztuce. Gdy Susan okazała je na zajęciach, kazał jej zostać. Domyślił się, że coś ukrywa i chciał to z niej wydobyć. Susan opiekowała się też jego synem, który był zgorzkniały ze względu na brak ojca. Susan dowiedziała się o dalszym losie zwłok Alejandra oraz liście z szantażem do Bree. W akcie furii namalowała obraz czterech kobiet nad płonącym, unoszącym się delikatnie nad ziemią szkieletem. Odwzorowała sytuację sprzed 2 miesięcy. Dzieło bardzo spodobało się nieświadomemu niczego Andre. Felix Bergman (Leslie Jordan) – właściciel galerii sztuki – wystawił dzieło w swym lokalu ku utrapieniu Susan. Ta próbowała zakryć i zniszczyć dzieło. W końcu sprowadziła Bree i Gabi, które natychmiast wykupiły je za 20 000 dolarów. Zdążył je dostrzec także Chuck Vance. Susan odpowiedziała, że nie chciała by ktokolwiek zobaczył te obrazy i czuła się żałośnie. Andre pogratulował jej, bo właśnie została artystką.

Brandi[edytuj | edytuj kod]

Brandi (Anne Dudek) to była kochanka Karla. Pracowała dla niego jako sekretarka[22]. Dla niej zostawił on żonę i córkę w roku 2003. Susan dowiedziała się o niej od Edie Britt i została ostrzeżona przez nią, że ona rozbije jej małżeństwo[30].

Sezon 1

Mayer zdołała wybaczyć Brandi, dopiero rok po rozwodzie. Kilka miesięcy później Karl zerwał z Brandi, bo nakrył ją w łóżku z innym.

Carol Prudy[edytuj | edytuj kod]

Carol Prudy (Joyce Van Patten) to macocha Susan i zazdrosna żona Addisona, od 1966 roku. Z mężem doczekali się przynajmniej dwójki dzieci.

Sezon 2

Spotkała Susan w szpitalu, tuż po tym jak jej mąż dostał zawału mięśnia sercowego. Skłamała jej, że była jego „aniołem stróżem”, gdyż to ona wezwała pomoc. Carol widziała później jak Susan odwiozła Addisona do domu i podejrzewała, że jest to kolejna kochanka męża. Wyśledziła ją po tablicy rejestracyjnej pojazdu i napisała czerwoną farbą na jej białych drzwiach od garażu słowo „DZIWKA”. Carol zrobiła aferę Susan w supermarkecie a ta wykrzyczała jej prawdę. Susan miała 38 lat a Addison zdradził Carol już rok po ich własnym ślubie. Carol ostrzegła swą pasierbicę, że Addison złamie jej serce.

Claire Bremmer[edytuj | edytuj kod]

Claire Bremmer (Valerie Harper) to siostra matki Susan.

Sezon 7

Ciocia Susan odwiedziła ją gdy siostrzenica przebywała w szpitalu z powodu wycięcia nerki, uszkodzonej podczas zamieszek. Sophie nie chciała oddać własnej nerki córce i powstrzymała Claire przed wyjaśnieniem Susan dlaczego tak postanowiła. Sama skłamała, że wyjedzie z Mortym na rejs. Claire nie dała za wygraną i przyjechała do Susan. Wyjawiła wykrycie u Sophie wczesnej fazy raka piersi i nie chciała ona obarczać tym córki. Susan przyrzekła ciotce, że nie powie matce o jej chorobie.

Craig Lynwood[edytuj | edytuj kod]

Craig Lynwood (Aaron Lustig) to koordynator transplantologii w szpitalu Fairview Memorial.

Sezon 7

Wręczył Susan pager dzięki któremu wiedziałaby kiedy otrzyma nerkę. Czas oczekiwania trwał od 3 do 5 lat. Jego opinia, czyli brak granicy wieku dla dawcy oraz brak blizn po operacji laparoskopowej miały przekonać mieszkańców Wisteria Lane, zgromadzonych przez Bree, do oddania swej nerki Susan. Kobieta otrzymała organ od Beth Young. Paul początkowo nie zgodził się na przeszczep o czym Lynwood poinformował państwo Delfino. Po tym jak Young porozmawiał ze swą teściową, wycofał się ze swej decyzji i pożegnał drugą żonę.

Eleonora Butters[edytuj | edytuj kod]

Eleonora Butters (Mary Pat Gleason) to nauczycielka w miejscowej szkole. Najpierw uczyła 6-letnich Prestona i Portera Scavo, a 9 lat później, także 5-letniego Maynarda Jamesa Delfino.

Sezon 1

Eleonora jako jedyna mogła dać radę bliźniakom Scavo. Gdy wymalowali na niebiesko Tiffany Axelrode kazała Lynette rozdzielić ich do innych klas.

Sezon 5

Co roku pani Eleonora Butters prosiła dzieci by narysowali rodziców by ci mogli spojrzeć na siebie oczami dzieci. M.J. sportretował małego Mike’a i dużego Jacksona Braddocka, co zdradziło, że Mike odgrywa w życiu syna małą rolę.

Sezon 8

Po śmierci ojca M.J. okazał agresję wobec swej nauczycielki. Susan też straciła nad sobą kontrolę przy niej, gdyż broniła syna. Kobieta zasugerowała jej, że powinna łagodzić, lecz rozładować ból.

Evan Mayer[edytuj | edytuj kod]

Evan Mayer (Sawyer Church) to syn Karla i Marissy.

Sezon 5

Marissa odeszła od nich, gdyż macierzyństwo ja przerosło. Evan był na nią wściekły i przelewał emocje na rysunki przedstawiające zakrwawioną lub ranną matkę. Karl umyślnie zapisał go do szkoły, w której Susan pracowała jako asystentka nauczycielki sztuki. Kiedy ona poprosiła by dzieci narysowały coś co je uszczęśliwia, Evan narysował to co zawsze. Później Karl wyjawił Susan ich sytuację. Evan tyranizował inne dzieci w klasie, także M.J – a. Był zły, gdy nie został zaproszony na przyjęcie syna Mike’a. Karl nakłonił Bree, w zamian za podjęcie jej sprawy rozwodowej, by ta przekonała małego Delfino do zaproszenia Evana. Później chłopcy stali się przyjaciółmi.

Ian Hainsworth[edytuj | edytuj kod]

Ian Hainsworth (Dougray Scott) to były i bogaty narzeczony Susan.

Przeszłość
Brytyjczyk i drugi syn – po Nigelu – Grahama (Paxton Whitehead) i Dahilii (Lynn Redgrave) Hainsworth[23]. Pojął za żonę Jane. Ta zdradziła Iana w 2002 roku, dlatego że męża często nie było w domu z powodu jego wyjazdów biznesowych. Wybaczył jej, ale od tamtego momentu był silnie uczulony na wierność[49]. Popadł w depresję po tym, jak Jane spadła z konia 2004 roku i zapadła w śpiączkę, 6 miesięcy przed samobójstwem Mary Alice na Wisteria Lane[50].

Sezon 3

Ian Hainsworth był załamany. Zerwał wszystkie kontakty towarzyskie i chciał być sam ze swym bólem. Trzy lata po wypadku Jane poznał Susan Mayer, która też dopiero co zaczęła przeżywać dramat śpiączki Mike’a i była równie nieszczęśliwa jak on. Powoli narodziła się przyjaźń. Nieszczęście zbliżyło ludzi. Ian coraz bardziej potrzebował bliskości tej nieszczęśliwej kobiety. Nachodził Susan mimo obaw kobiety przed porzuceniem Mike’a. W końcu oboje wyjechali w góry, gdy Mike obudził się ze śpiączki. Stwierdzono u niego wsteczną, dwuletnią amnezję. Nie pamiętał czasu spędzonego na Wisteria Lane. Dlatego odrzucił usiłowania Mayer by odnowić tę relację. Susan zwróciła się ponownie do Iana. Mike’a oskarżono o zabójstwo Monique Polier a Susan wierzyła, że jest niewinny. Sfrustrowany Ian jej przywiązaniem do byłego chłopaka, zaproponował opłacenie adwokata (Paul Jeffrey Byrne) dla hydraulika pod warunkiem, że sama już się z nim nie spotka. Ten kazał mu się przyznać do winy, co nie spotkało się z zadowoleniem Susan. Mike został wypuszczony z więzienia za kaucją z pieniędzy Zacha Young. Ian, po śmierci Jane, zaręczył się wstępnie z matką Julie. Gdy odkrył w rzeczach po żonie pierścionek Mike’a dla Susan, zrobił to oficjalnie w Pizzerii Scavo. Zagrał z Mikiem o nią i wygrał w pokera. Tym, kupił sobie jego milczenie. Przedstawił Mayer swym rodzicom, ale nie zgodził się by podpisała intercyzę. Tymczasem hydraulik zaczął przypominać sobie szczegóły czasu spędzonego z Susan. Kobieta dowiedziała się o grze w pokera podczas próby swatania Mike’a z organizatorką wesel (Peri Gilpin). Zakazała obydwu kontaktów z nią. W końcu zdecydowała się wybaczyć Ianowi i odnowiła zaręczyny z nim. Ian zrozumiał jednak, że jego narzeczona nigdy nie przestanie kochać Mike’a, dlatego zerwał z nią i przeprowadził się do Anglii.

Jackson Braddock[edytuj | edytuj kod]

Jackson Braddock (Gale Harold) to były malarz domu Susan i jej były narzeczony.

Przeszłość
Kanadyjczyk i obywatel tego państwa[51], który studiował malarstwo w Paryżu. Stracił wenę rok wcześniej[2]. W 2008 roku wygasła jego wiza studencka[51]. W 2012 roku Mike i Susan zdecydowali się na separację, która trwała rok. Mimo ostatnich starań Susan, zakończyła się rozwodem. Zanim ten dzień nadszedł, Susan wpuściła do swojego domu Jacksona, by przemalował jej dom. Kilka godzin po podpisaniu rozwodu przez Mike’a, Susan zaciągnęła Jacksona do łóżka. Jackson wyznał jej, że nie szukał związku i Susan na to przystała[34].

Sezon 4

Po raz pierwszy wprowadzono go 5 lat po narodzinach Maynarda Jamesa.

Sezon 5

Susan naciskała by utrzymać ich związek w tajemnicy. Nie udało się to, gdyż Mike i ich syn odkryli sekret, ale okazali im wsparcie. Jackson nauczył nawet syna Susan jazdy na rowerze. Sam otrzymał poważne obrażenia po podpaleniu klubu „biały koń” podpalonego przez Davida Williamsa, gdy został zatrzaśnięty w męskiej toalecie. Po wyleczeniu się, nalegał na Susan by wyprowadziła się z nim do Riverton by tam mógł rozwinąć swą karierę malarską i udać się do college’u. Susan zrezygnowała z tej opcji. Później wrócił na Wisteria Lane i poprosił matkę Julie o rękę, gdyż 6 lat wcześniej wygasła jego wiza studencka. Musiałby wziąć ślub z amerykańską obywatelką by uniknąć deportacji do Kanady. Dave obawiał się, że ten poinformuje policję o jego udziale w tragedii. Dowiedział się, przypadkiem, przez telefon do Katherine o sytuacji Jacksona. Natychmiast zgłosił go do urzędu imigracyjnego, przez co malarz został deportowany. Jackson zdążył wspomnieć detektywom Lyons i Collins (David M. Fabrizio) o tym, że widział Dave’a na zapleczu spalonego baru, przez co rozpoczęli za nim pościg.

Jane Hainsworth[edytuj | edytuj kod]

Jane Hainsworth (Cecily Gambrell) to nieżyjąca żona Iana. Córka Jeffa (Peter Jason) i Renee (Mary Margaret Lewis)[52][53]. W roku 2002 Jane zdradziła Iana z Tedem, dlatego że często nie było go w domu z powodu jego wyjazdów biznesowych. Wybaczył jej, ale od tamtego momentu był silnie uczulony na wierność kobiety, którą obdarzył uczuciem[49]. Jane była jego pierwszą miłością[54]. Dwa lata później, w 2004 roku, Jane zapadła w śpiączkę, po tym jak spadła z konia[50].

Sezon 3

Leżała na oddziale śpiączek przez trzy lata, gdzie odwiedzała ją Susan i przyjaciółka Erika Gold (Amy Aquino). Ona powiadomiła rodziców Jane o jej śmierci. Susan podłożyła telefon komórkowy pod uszy umierającej od gorączki Jane by mąż – wracający samolotem ze służbowego spotkania – mógł się z nią pożegnać. Jej ciało skremowano i pochowano w urnie.

Jennifer[edytuj | edytuj kod]

Jennifer (Lindsey Kraft) to nowa lokatorka i właścicielka domu przy 4353 Wisteria Lane od roku 2017.

Sezon 8

Jest żoną Steve’a, który był podekscytowany pomysłem zamieszkania na przedmieściach. Susan powitała ją w momencie, gdy sama miała odjechać z córką, synem i wnuczką spod swojego byłego domu. Susan zapewniła ją, że nie będzie się tutaj nudzić. Po odjeździe poprzedniej właścicielki, Jennifer wzięła karton który ze sobą przywiozła i wyjęła z niego pudełko na biżuterię. Otworzyła je, popatrzyła przez chwilę z milczącym przerażeniem na zawartość, po czym je zamknęła i schowała do szafy w garażu, zamykanej na kłódkę.

Ciekawostka

Jennifer łączy z Susan nie tylko podmiejski dom przy uliczce. Firma „Howells. Rent–A–Truck” została wynajęta zarówno przez Susan w 1992 roku, jak i Jennifer 25 lat później do przewiezienia ich rzeczy na nowe miejsce zamieszkania.

Jessie[edytuj | edytuj kod]

Jessie (Swoosie Kurtz) to homoseksualna nauczycielka plastyki w szkole Oakridge, do której uczęszcza M.J. Delfino[55].

Sezon 5

Jessie sądziła, że Susan jest dla niej miła bo odkryła, że jest lesbijką i dlatego się rozwiodła. Pocałowała ją, ale wyjaśniły sobie nieporozumienia. Susan chodziło o przymilanie się, by pozostać na stanowisku pracy jako pomoc nauczycielki plastyki. Zaproponowała jednak jej spotkania z jej przyjaciółkami, by nie czuła się sama.

Karl Mayer[edytuj | edytuj kod]

Karl Mayer (Richard Burgi) to nieżyjący były mąż Susan.

Przeszłość
Z zawodu adwokat, w 1989 roku pojął za żonę Susan Bremmer a rok później urodziła im się córka, Julie. W 1992 roku sprowadził się z żoną i córką do Fairview, 4353 Wisteria Lane[56]. Jedenaście lat później Karl zdradził Susan z Edie Britt[57] oraz sekretarką Brandi. Edie przekazała informacje o tym drugim romansie do Susan[30]. Następnie sama Susan widziała ślad po szmince na koszuli męża[58][59]. Matka Julie spaliła wszystkie mosty jakie łączyły ją z małżonkiem: nagrody sportowe, kije do golfa czy buty. Pierścionek zaręczynowy po jego babci wyrzuciła na jednej ze stanowych dróg[58]. Jego żona złożyła wniosek o rozwód do sądu i wyrzuciła go z domu, przy czym zmieniła zamki[29].

Sezon 1

Rok po rozwodzie Karl wciąż był z Brandi. Zerwał z nią, gdy nakrył ją z innym mężczyzną w łóżku. Poprosił Susan o drugą szansę, ale ta – wierna Mike’owi – odrzuciła go. Karl zaprosił więc Edie na urodziny Julie, a po nich zaczął się z nią spotykać regularnie.

Sezon 2

Susan odkryła, że Karl sypia z Edie w jej nowym domu. Była zazdrosna o nich, bo miała być szczęśliwa jako pierwsza i przez przypadek potrąciła Edie. Karl wciąż kochał byłą żonę i sondował czy może do niej wrócić. Ponownie odrzuciła jego zaloty. Bree Van De Kamp udała się do niego po poradę odnośnie do samobójstwa George’a Williamsa. Karl wyjaśnił Andrew, że nie musiała mu pomagać, lecz chłopak zagroził matce, że zniszczy jej reputację wśród sąsiadów. Karl poprosił Bree by poszła do kuchni po herbatę i przyparł jej syna do ściany. Zaznaczył, że był on dobrym przyjacielem jego zmarłego ojca. Zastraszył też, że go „uszkodzi”, jeśli nie będzie szanował matki. Gdy Susan odkryła, że nie ma ubezpieczenia, Edie wpadła na pomysł fikcyjnego małżeństwa. Gdy pomysł nie udał się, Karl w tajemnicy przed Edie, oświadczył się Susan. Przygotował intercyzę, zmusił Susan do odnalezienia starego pierścionka który sama wyrzuciła. Edie znalazła dokumenty, ale była wściekła gdy do zaręczyn z nią nie doszło. Karl i tak obiecał Susan wypełnienie ich umowy. Wzięli cichy ślub w urzędzie stanu cywilnego. Gdy Susan miała mieć wyciętą „wędrującą” śledzionę, powiedział pielęgniarce Ruth Ann Heisel, żeby opiekowała się jego żoną. Ta sprawdziła jej stan cywilny i przekazała informację do doktora Rona McCready. Mayer powiedział też o bukiecie i liściku doktora Mike’owi. Susan potwierdziła Ronowi wszystko, oprócz wątku z Mikiem. Karl zaaranżował „przypadkowe” spotkanie doktora i hydraulika, przez co ci pobili się na środku ulicy. Susan ostrzegła Karla przed oświadczynami z zaskoczenia, zaaranżowanymi przez Edie. Britt dowiedziała się o oszustwie ubezpieczeniowym od doktora Rona. Susan miała być barmanką na wystawnym przyjęciu zaręczynowym, opłaconym przez Karla. Ten przyznał się Susan, że wciąż ją kocha, ale nadal ukrywał to przed Edie. Adwokat skłamał Susan, że zerwał z Edie, po czym oboje poszli do łóżka. Gdy matka Julie dowiedziała się o jego uczynku, wyrzuciła go za drzwi. W przeciwieństwie do poprzednich zerwań z kobietami, tym razem Karl nie uciekł od Edie bez szwanku. Jego samochód został zniszczony przez śmieciarkę. Oliver Weston podsłuchał Karla jak namawia Susan do powrotu, ale Mike mu zapłacił. Edie i tak dowiedziała się prawdy, po czym podpaliła dom swej sąsiadki. Natomiast Karl nakrył Mike’a u jubilera, gdy nabył pierścionek zaręczynowy. Sam kupił Susan i Julie nowy dom a Mike z Karlem pobili się. Susan chciała być z Mikiem i wymusiła na Karlu podpisanie po raz wtóry dokumentów rozwodowych oraz zrezygnowała z jego domu.

Sezon 3

Karl pojawił się ponownie w życiu Susan w roli „złego policjanta” dla związku ich córki z Austinem McCannem. Miał przemówić do rozsądku siostrzeńcowi Edie. Ten powiedział mu jednak o romansie Susan z żonatym Ianem Hainsworthem, przez co Karl miał pretensje do Susan i wyszedł.

Sezon 4

Ożenił się z Marissą, która zaszła z nim w ciążę. Nieco ponad rok później spotkali się z Susan i Mikiem. Hydraulik powiedział mu o swym uzależnieniu od tabletek przeciwbólowych co irytowało także ciężarną Susan. Karl przyznał Susan, że Mike to dobry mężczyzna skoro jest szczery i będzie wspierał ją tak, jak sam nie mógł.

Sezon 5

5 lat później Susan wciąż miała z nim kontakt. Naśmiewał się z niej, że spotyka się z malarzem (Jackson) i gdyby on był dekarzem, może nadal byliby razem. Kilkanaście tygodni później Marissa porzuciła męża i syna Evana. Zapisał go do szkoły gdzie uczyła Susan i ta zaniepokoiła się obrazkami Evana pełnymi przemocy. Karl wyjawił jej czemu jego syn tak maluje. Był załamany i poczuł to co Susan, gdy od niej odszedł. Gdy Bree rozpoczęła procedurę rozwodową z Orsonem nie chciała by były dentysta otrzymał połowę jej firmy kateringowej przy podziale majątku. Usłyszała, że Karl to prawdziwy rekin pośród adwokatów i ten zgodził się na poprowadzenie jej sprawy, gdy nakłoniła młodego Delfino do polubienia Evana. Karl okradł dom Bree za zgodą i przy współudziale żony Orsona, po czym schowali zdobycze w magazynie. Orson odkrył jednak podstęp i zaszantażował Bree. Karl w odpowiedzi rozpoczął z nią romans.

Sezon 6

Skonsumowali związek dopiero po dwóch miesiącach. Ukrywali go przed Susan i Orsonem a Bree wmawiała sobie, że nic nie czuje do Karla do czasu gdy ten sprowokował ją spotkaniem z atrakcyjną Candace (Brooke Lyons). Bree Hodge miała problem. Nie chciała zakochać się w Karlu Mayerze. Odrzucało ją jego zachowanie przy stole. Jego nieetyczne odruchy, a także jego błądzący wzrok. Bree naprawdę nie chciała pokochać Karla Mayera, ale w głębi serca czuła, że właśnie zaczyna. Dlatego wiedziała, że nadszedł czas by odejść. Zażądała by wreszcie wymyślił sposób na rozwiedzenie jej. Karl wpadł na pomysł by zaaranżować spotkanie Orsona z jednym z jego byłych więźniów. Wystarczyła fotografia, która trafiła by do kuratora. Poszli do łóżka, ale Angie Bolen zdołała zatuszować ich spotkanie zanim były dentysta ich nakrył. Nagi Karl musiał uciec przez balkon Bree z jej sypialni. W międzyczasie, ten sam mężczyzna co dusił Julie, uśmiercił Emily Portsmith. Karl, w trosce o bezpieczeństwo córki, zamienił się z nią samochodami. Dzięki temu Susan odkryła romans Karla z Bree. Żona Mike’a była wściekła, ale zaprosiła oboje do siebie i przedstawiła Bree czarną stronę charakteru Karla. Gdy sama usłyszała, że Bree kocha Karla, pobłogosławiła ich związkowi. Bree poszła niedługo potem do Lamara Benjamina i z jego pomocą zrealizowała wcześniejszy plan Karla. Adwokat wynajął firmę Bicksów. Dzięki wściekłej Bree, wyjawił Orsonowi, że to on jest kochankiem pani Hodge. Obaj zaczęli się bić i Bree musiała interweniować. Niestety w domek, gdzie byli zgromadzeni, uderzyła awionetka raniąc wszystkich wewnątrz. Karl zmarł na stole operacyjnym a Orson został sparaliżowany od pasa w dół. Bree wyszła z tragedii tylko z zadrapaniem. Na pogrzebie ojca Julie zastanawiała się jakie było by jej małżeństwo z Karlem. Uznała, że ten i tak by ją zdradził, przez co by się rozwiedli a Orson zmarł by samotnie z powodu złamanego serca. Miesiąc po śmierci Karla odczytano jego testament. Mężczyzna był współwłaścicielem klubu ze striptizem. Był to bardzo dochodowy interes. Zapisał więc swe udziały w nim swojej byłej żonie, Susan

Sezon 8

Postać pojawiła się milcząco jeszcze raz na Wisteria Lane, ubrana w biel. Była jednym z duchów obserwujących Susan Delfino, gdy opuszczała swój dawny dom wraz z dziećmi i wnuczką, by rozpocząć nowy rozdział w życiu poza uliczką.

Lonny Moon[edytuj | edytuj kod]

Lonny Moon (Wallace Shawn) to agent Susan od jej książek.

Sezon 2

Wierny towarzysz, zaufanej powiernik, lojalny przyjaciel. Dla Susan Mayer takim kimś był jej agent Lonny Moon. To on pomógł jej wypromować pierwszą książkę dla dzieci. To on zawiózł ją do szpitala, kiedy miała urodzić Julie. To Lonny próbował odciągnąć jej myśli od bolesnego rozwodu zabierając ją na wesołe wakacje. Lonny był skałą. Na nieszczęście dla Susan jej skała zaczęła się kruszyć. Wskutek jego malwersacji finansowych, Susan zerwała z nim współpracę i mężczyzna trafił do więzienia. Żona Jeannie i dzieci wyjechały do jego teściowej, do Minnesoty.

Marissa Mayer[edytuj | edytuj kod]

Marissa Mayer (Sunny Mabrey) to druga była żona Karla oraz była macocha Julie.

Sezon 4

Jest magistrem prawa. Była w trzecim trymestrze ciąży, w tej samej szkole rodzenia co Susan.

Sezon 5

Urodziła ona syna, Evana Mayera. Opuściła męża pięć i pół roku po jej spotkaniu z Susan, oświadczając mężowi, że macierzyństwo ją przerosło.

Maxine Rosen[edytuj | edytuj kod]

Maxine Rosen (Lainie Kazan) to wdowa po Sidneyu Rosen i właścicielka budynku, gdzie Mike i Susan wynajęli mały apartament, po tym jak własny dom musieli wynająć by spłacić długi.

Sezon 7

Kobieta stworzyła erotyczną stronę internetową „Va Va Va Broom Ladies”. Klienci z Azji i Europy mogli tam oglądać panie w bieliźnie – w tym własną córkę – sprzątające swój dom w wyzywający sposób. Zaproponowała Susan pracę i przyuczyła ją do zajęcia. Gdy ta osiągnęła niezwykłą popularność w sieci, otrzymała ona od Maxine bonus w postaci czeku z pieniędzmi za największą miesięczna oglądalność. To skonfliktowało żonę Mike’a ze Stacy Strauss. Maxine włączyła do biznesu wspólników, którzy chcieli transmisji ogólnokrajowej. Zanim wszystko by ruszyło, Susan wycofała by się z biznesu. Musiała jednak zwrócić Maxine 9000 dolarów za wycofanie olbrzymich plakatów z jej wizerunkiem. Maxine zaproponowała jej szybkie odrobienie pieniędzy w formie prywatnych, pikantnych sesji z indywidualnymi klientami. Była wściekłą, gdy zatrzasnęła laptop podczas takowej sesji klientowi (James DuMont) z ratusza miejskiego. Maxine odebrała telefon od drugiego klienta, który był bardzo natarczywy. Był nim Paul Young, który odkrył sekret Susan.

Morty Flickman[edytuj | edytuj kod]

Morty Flickman (Bob Newhart) to czwarty ojczym Susan z piątego małżeństwa Sophie. Jego pierwsza żona – Dolores – zmarła[6]. Był też w poważnym związku zanim poznał Sophie. Morty utrzymywał się z założonej przez siebie naleśnikarni, która dopiero ostatnio zaczęła przynosić większe dochody. Pokłócili się i zerwali ze sobą o jego miejsce pracy i zatrudniane tam kelnerki[13].

Sezon 1

Susan przyjechała do niego ze swoją matką i żądaniem przeproszenia jej. Inaczej Sophie zamieszkała by z nią i wyssała by całą energię z córki. Sopbie pobiła go na parkingu/ Po krótkim czasie, przyjechał do Susan i oświadczył się Sophie. Wręczył pierścionek po swej zmarłej żonie, a ta kazała sobie kupić nowy. Zabrał narzeczoną i przekonał przyszłą pasierbicę, żeby nie rezygnowała z miłości do Mike’a.

Sezon 2

Na nieudanej próbie ślubu Susan i Sophie pokłóciły się o to, że nikt w wojsku nie znał Harrisona Rossa, domniemanego ojca Susan. Morty wytłumaczył matce Julie, że była „owocem jednorazowego wyskoku”. Susan wybaczyła matce, ale na weselu usłyszała od niej prawdę o tym, że on żyje w Fairview. Morty chciał tylko wiedzieć czy się z nim spotyka.

Ron McCready[edytuj | edytuj kod]

Ron McCready (Jay Harrington) to były chłopak Susan i młody chirurg w szpitalu Sacred Heart, w Fairview.

Sezon 2

Gdy randka Susan, Jim Halverson (Greg Germann) uderzył się w głowę, kobieta zauroczyła się młodym lekarzem. Odwiedziła go w szpitalu, gdzie odkrył jej wędrująca śledzionę, którą trzeba było wyciąć. Była to jego pierwsza operacja, wedle słów siostry Ruth Ann Heisel. By przeprowadzić operację, Karl ożenił się z Susan tylko by objąć ją swoim ubezpieczeniem. Karl powiedział przez przypadek siostrze Heisel, żeby zaopiekowała się jego „żoną”. Ta sprawdziła jej ubezpieczenie. Na stole operacyjnym, Mayer, będąc pod wpływem znieczulenia, na oświadczenie Rona, że ją kocha, wyznała, że kocha Mike’a Delfino. Siostra Heisel wykrzyczała, że jej mąż ma na imię Karl. Susan zaprzeczyła doktorowi jakoby znała jakiegoś Mike’a, ale zaprosiła Karla na wspólną kolację by pokazać lekarzowi, że nic ją nie łączy emocjonalnie z ojcem Julie. Karl zaaranżował jednak spotkanie Rona z hydraulikiem, przez co oboje się pobili. Przyjechał też do Edie i powiedział jej o „fikcyjnym małżeństwie” jej Karla z sąsiadką.

Sophie Bremmer-Flickman[edytuj | edytuj kod]

Sophie Bremmer – Flickman lub Sophie Flickman zd. Bremmer (Lesley Ann Warren) to matka Susan.

Przeszłość
Jej własna matka nie żyje[1]. Sophie zaszła w ciążę jako nastolatka[13], w 1967 roku. Addison Prudy – ojciec dziecka – zapłacił jej by nie wspominała dziecku o jego istnieniu[10]. Dlatego wymyśliła historię o żołnierzu Harrisonie Ross, który zginął pod Hanoi[46]. Później wyszła za mąż cztery razy. Pierwszy raz, za hazardzistę. Drugi raz za alkoholika. Trzeci raz za mężczyznę, który wolał mężczyzn. Czwartym mężem został ponownie jej drugi mąż[6]. Po czwartym rozwodzie spotkała na swej drodze owdowiałego Morty’ego Flickmana, który prowadził naleśnikarnię. Związała się z nim, ale z czasem zauważyła, że za dużo czasu spędza w pracy. Oboje pokłócili się o to a ona podejrzewała nawet romans z innymi kobietami. Dlatego też udała się do córki, na Wisteria Lane[13].

Sezon 1

Sophie przyjechała do Susan po rozstaniu z Mortym. Zamierzała zamieszkać z córką, lecz ta uznała, że musi pogodzić ją i jej chłopaka. Flirtowała też z innymi mężczyznami co doprowadzało jej córkę do furii bo sama wciąż rozpaczała po rozstaniu z Mikiem, tym jedynym. Nazajutrz Sophie poszła do Mike’a i powiedziała mu, że jej córka go wciąż kocha a krótko potem Morty oświadczył się Sophie. Przekazała też córce informację, że była u hydraulika.

Sezon 2

Kilka miesięcy później, Susan dopasowywała suknię ślubną do figury matki. Gdy zaproponowała by Susan ją ubrała, Sophie przez przypadek dowiedziała się, że Mike planuje się oświadczyć i kupi Susan jej własną suknię. Później była świadkiem tego jak Mike ponownie zerwał z Susan, z powodu jej spotkania z Zachem Youngiem. Zmuszona też przez córkę, wyjawiła jej prawdę o ojcu podczas swojego wesela z Mortym.

Sezon 4

Lee McDermott wspomniał, że Susan prowadzi wielogodzinne rozmowy z matką przez telefon.

Sezon 7

Dziesięć lat później Sophie przyjechała do Fairview, do swej córki. Susan straciła jedną z dwóch nerek. Claire Bremmer w tajemnicy przed siostrą, powiedziała siostrzenicy Susan, że u Sophie wykryto wczesne stadium raka piersi i zacznie chemioterapię. Dlatego nie mogła oddać nerki.

Stacy Strauss[edytuj | edytuj kod]

Stacy Strauss (Rebecca Creskoff) to koleżanka z pracy Susan u Maxine[60].

Sezon 7

Susan otrzymała nagrodę za najwyższą oglądalność, ale Stacy oskarżyła Susan o kradzież jednego z jej tricków. Sama zrobiła to samo, dlatego Susan ośmieszyła jej występ. Zaczęły się szarpać na wizji co potroiło oglądalność ku uciesze Maxine. Stacy zamierzała wrócić do domu do Wirginii, ale przez 6 lat takowej pracy wydawała po drodze do celu na zbyteczne przedmioty. Susan zrozumiała, że nie prędko wróci na Wisteria Lane jeśli będzie robić tak samo.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Sezon 2 odcinek 22, „No One Is Alone”, reżyseria: David Grossman, scenariusz: Kevin Murphy & Chris Black, [premiera:] 14 maja 2006.
  2. a b Sezon 5 odcinek 7, „What More Do I Need?”, reżyseria: Larry Shaw, scenariusz: Matt Berry, [premiera:] 9 listopada 2008.
  3. a b Sezon 2 odcinek 9, „That’s Good, That’s Bad”, reżyseria: Larry Shaw, scenariusz: Kevin Murphy, [premiera:] 27 listopada 2005.
  4. Sezon 4 odcinek 4, „If There’s Anything I Can’t Stand”, reżyseria: Larry Shaw, scenariusz: Alexandra Cunningham & Lori Kirkland Baker, [premiera:] 21 października 2007.
  5. Sezon 6 odcinek 21, „A Little Night Music”, reżyseria: David Warren, scenariusz: Matt Berry, [premiera:] 2 maja 2010.
  6. a b c Sezon 1 odcinek 21, „Sunday In The Park With George”, reżyseria: Larry Shaw, scenariusz: Katie Ford, [premiera:] 8 maja 2005.
  7. a b Sezon 4 odcinek 6, „Now I Know, Don’t Be Scared”, reżyseria: Larry Shaw, scenariusz: Susan Nirah Jaffee & Dahvi Waller, [premiera:] 4 listopada 2007.
  8. Sezon 4 odcinek 14, „Opening Doors”, reżyseria: David Grossman, scenariusz: Dahvi Waller & Jordon Nardino, [premiera:] 4 maja 2008.
  9. a b c d Sezon 4 odcinek 16, „The Gun Song”, reżyseria: Bethany Rooney, scenariusz: Bob Daily & Matt Berry, [premiera:] 18 maja 2008.
  10. a b c Sezon 2 odcinek 10, „Coming Home”, reżyseria: Arlene Sanford, scenariusz: Chris Black, [premiera:] 4 grudnia 2005.
  11. Susan w supermarkecie powiedziała do żony swego ojca, że ma 38 lat. 2005 – 38 = 1967.
  12. Angielskie słowo odnoszące się do osoby, która jest właścicielem mieszkania, ale daje je pod wynajem komuś innemu.
  13. a b c d e Sezon 1 odcinek 18, „Children Will Listen”, reżyseria: Larry Shaw, scenariusz: Kevin Murphy, [premiera:] 10 kwietnia 2005.
  14. Sezon 6 odcinek 18, „My Two Young Men”, reżyseria: David Grossman, scenariusz: Bob Daily, [premiera:] 21 marca 2010.
  15. a b Sezon 1 odcinek 1, „Pilot”, reżyseria: Charles McDougall, scenariusz: Marc Cherry, [premiera:] 3 października 2004.
  16. a b c Sezon 5 odcinek 2, „We’re So Happy You’re So Happy”, reżyseria: David Grossman, scenariusz: Alexandra Cunningham, [premiera:] 5 października 2008.
  17. Sezon 4 odcinek 8, „Distant Past”, reżyseria: Jay Torres, scenariusz: Joe Keenan, [premiera:] 25 listopada 2007.
  18. Sezon 4 odcinek 9, „Something’s Coming”, reżyseria: David Grossman, scenariusz: Joey Murphy & John Pardee, [premiera:] 2 grudnia 2007.
  19. Sezon 4 odcinek 10, „Welcome to Kanagawa”, reżyseria: Larry Shaw, scenariusz: Jamie Gorenberg & Jordon Nardino, [premiera:] 6 stycznia 2008.
  20. Sezon 6 odcinek 2, „Being Alive”, reżyseria: David Grossman, scenariusz: Matt Berry, [premiera:] 4 października 2009.
  21. Sezon 5 odcinek 12, „Connect! Connect!”, reżyseria: Ken Whittingham, scenariusz: Jordon Nardino, [premiera:] 11 stycznia 2009.
  22. a b Sezon 7 odcinek 12, „Where Do I Belong?”, reżyseria: David Grossman, scenariusz: David Schladweiler, [premiera:] 9 stycznia 2011.
  23. a b Sezon 3 odcinek 17, „Dress Big”, reżyseria: Matthew Diamond, scenariusz: Kevin Etten & Susan Nirah Jaffee, [premiera:] 8 kwietnia 2007.
  24. Sezon 1 odcinek 12, „Every Day A Little Death”, reżyseria: David Grossman, scenariusz: Chris Black, [premiera:] 16 stycznia 2005.
  25. Sezon 4 odcinek 5, „Art Isn’t Easy”, reżyseria: David Grossman, scenariusz: Jason Ganzel, [premiera:] 28 października 2007.
  26. a b c d Sezon 2 odcinek 23, „Remember Part I”, reżyseria: Larry Shaw, scenariusz: Marc Cherry, Jenna Bans, Alexandra Cunningham & Tom Spezialy, [premiera:] 21 maja 2006.
  27. Sezon 4 odcinek 2, „Smiles of a Summer Night”, reżyseria: David Grossman, scenariusz: Bob Daily & Matt Berry, [premiera:] 7 października 2007.
  28. Sezon 4 odcinek 17, „Free”, reżyseria: David Grossman, scenariusz: Jeff Greenstein, [premiera:] 18 maja 2008.
  29. a b c d Sezon 5 odcinek 13, „The Best Thing That Ever Could Have Happened”, reżyseria: Larry Shaw, scenariusz: Marc Cherry & Bob Daily, [premiera:] 18 stycznia 2009.
  30. a b c d Sezon 5 odcinek 19, „Look Into Their Eyes and You See What They Know”, reżyseria: Larry Shaw, scenariusz: Matt Berry, [premiera:] 19 kwietnia 2009.
  31. Sezon 1 odcinek 2, „Ah, But Underneath, reżyseria: Larry Shaw, scenariusz: Marc Cherry, [premiera:] 10 października 2004.
  32. a b Sezon 5 odcinek 1, „You’re Gonna Love Tomorrow”, reżyseria: Larry Shaw, scenariusz: Marc Cherry, [premiera:] 28 września 2008.
  33. Sezon 5 odcinek 20, „Rose’s Turn”, reżyseria: David Warren, scenariusz: Dave Flebotte, [premiera:] 26 kwietnia 2009.
  34. a b Sezon 5 odcinek 5, „Mirror, Mirror”, reżyseria: David Grossman, scenariusz: Jeff Greenstein, [premiera:] 26 października 2008.
  35. Książka „Desperate Housewives: Behind Closed Doors”.
  36. DailyScript, 4 czerwca 2011.
  37. Behind the Scenes for Desperate Housewives’ Emotional Series Finale, TVguide, 30 kwietnia 2012.
  38. ASK Desperate Housewives Season 6, Part 12, YouTube, 4 maja 2010.
  39. DALE HAWKINS Susie-Q, YouTube, 26 lutego 2010.
  40. Sezon 8 odcinek 3, „Watch While I Revise the World”, reżyseria: David Warren, scenariusz: John Paul Bullock III, [premiera:] 9 października 2011.
  41. ASK Desperate Housewives Season 6, Part 6, YouTube, 11 stycznia 2010.
  42. Sezon 2 odcinek 16, „There Is No Other Way”, reżyseria: Randy Zisk, scenariusz: Bruce Zimmerman, [premiera:] 12 marca 2006.
  43. Sezon 7 odcinek 17, „Everything’s Different, Nothing’s Changed”, reżyseria: David Warren, scenariusz: Annie Weisman, [premiera:] 3 kwietnia 2011.
  44. Sezon 8 odcinek 23, „Finishing the Hat”, reżyseria: David Grossman, scenariusz: Marc Cherry, [premiera:] 13 maja 2012.
  45. Sezon 7 odcinek 20, „I’ll Swallow Poison on Sunday”, reżyseria: David Warren, scenariusz: Jason Ganzel, [premiera:] 1 maja 2011.
  46. a b Sezon 2 odcinek 8, „The Sun Won’t Set”, reżyseria: Stephen Cragg, scenariusz: Jenna Bans, [premiera:] 20 listopada 2005.
  47. Sezon 8 odcinek 4, „School of Hard Knocks”, reżyseria: David Grossman, scenariusz: Marco Pennette, [premiera:] 16 października 2011.
  48. Sezon 8 odcinek 6, „Witch’s Lament”, reżyseria: Tony Plana, scenariusz: Annie Weisman, [premiera:] 30 października 2011.
  49. a b Sezon 3 odcinek 13, „Come Play Wiz Me”, reżyseria: Larry Shaw, scenariusz: Valerie Ahern & Christian McLaughlin, [premiera:] 21 stycznia 2007.
  50. a b Sezon 3 odcinek 1, „Listen To The Rain On The Roof”, reżyseria: Larry Shaw, scenariusz: Marc Cherry & Jeff Greenstein, [premiera:] 24 września 2006.
  51. a b Sezon 5 odcinek 21, „Bargaining”, reżyseria: David Grossman, scenariusz: David Schladweiler, [premiera:] 3 maja 2009.
  52. Sezon 3 odcinek 2, „It Takes Two”, reżyseria: David Grossman, scenariusz: Kevin Murphy & Jenna Bans, [premiera:] 1 października 2006.
  53. Sezon 3 odcinek 14, „I Remember That”, reżyseria: David Warren, scenariusz: John Pardee & Joey Murphy, [premiera:] 11 lutego 2007.
  54. Sezon 3 odcinek 3, „A Weekend In The Country”, reżyseria: Wendey Stanzler, scenariusz: Bob Daily, [premiera:] 8 października 2006.
  55. Sezon 5 odcinek 17, „The Story of Lucy & Jessie”, reżyseria: Bethany Rooney, scenariusz: Jordon Nardino, [premiera:] 15 marca 2009.
  56. Sezon 2 odcinek 24, „Remember Part II”, reżyseria: Larry Shaw, scenariusz: Marc Cherry, Jenna Bans, Alexandra Cunningham & Tom Spezialy, [premiera:] 21 maja 2006.
  57. Sezon 1 odcinek 11, „Move On”, reżyseria: John David Coles, scenariusz: David Schulner, [premiera:] 9 stycznia 2005.
  58. a b Sezon 2 odcinek 15, „Thank You So Much”, reżyseria: David Grossman, scenariusz: Dahvi Waller, [premiera:] 19 lutego 2006.
  59. Sezon 6 odcinek 11, „If...”, reżyseria: Larry Shaw, scenariusz: Jamie Gorenberg, [premiera:] 3 stycznia 2010.
  60. Sezon 7 odcinek 3, „Truly Content”, reżyseria: Tara Nicole Weyr, scenariusz: Matt Berry, [premiera:] 10 października 2010.