Sykstus II – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sykstus II
Xystus Secundus
Papież
Biskup Rzymu
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

brak danych
Grecja

Data i miejsce śmierci

6 sierpnia 258
Rzym

Papież
Okres sprawowania

257–258

Wyznanie

chrześcijaństwo

Kościół

rzymskokatolicki

Pontyfikat

30 sierpnia 257

Święty
Sykstus II
męczennik
Ilustracja
Czczony przez

Kościół katolicki

Wspomnienie

7 sierpnia

Sykstus II (ur. w Grecji, zm. 6 sierpnia 258 w Rzymie) – męczennik i święty Kościoła katolickiego, 24. papież w okresie od 30 sierpnia 257 do 6 sierpnia 258[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był z pochodzenia Grekiem, na co wskazywać może jego imię, Sykstus (bardziej poprawnie Xystus)[2].

Starał się wzmocnić więzi z biskupami z Afryki Północnej oraz Azji Mniejszej, osłabione stanowczym stanowiskiem swego poprzednika Stefana I w sprawie chrztu apostatów[2]. Położył kres sporom wszczynanym przez poprzedników i uznał taki chrzest ważnym[2]. Z tamtych czasów zachował się fragment listu Sykstusa do Dionizego z Aleksandrii ws. chrztów[2]. Błędnie przypisuje mu się autorstwo traktatu przeciw antypapieżowi Nowacjanowi i "Sentencji Sekstusa"[2].

Zginął śmiercią męczeńską w czasie prześladowań za cesarza Waleriana I[1]. Cesarz wydał dwa dekrety: pierwszy zakazywał chrześcijanom wszelkich czynności liturgicznych oraz gromadzenia się, a drugi nakładał wysokie kary na wyznawców Chrystusa należących do dworu cesarza. 6 sierpnia 258, podczas odprawiania Mszy św. papież wraz z czterema diakonami zostali pochwyceni i ścięci[1]. W fali prześladowań stracony został też jego uczeń Święty Wawrzyniec[1].

O jego śmierci świadczy m.in. Breviarium Syriacum.

Jest jednym z najbardziej czczonych męczenników wczesnochrześcijańskich. Jego święto jest obchodzone 7 sierpnia[2].

W tym samym czasie antypapieżem był Nowacjan.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Rudolf Fischer-Wollpert: Leksykon papieży. Kraków: Znak, 1996, s. 20-21. ISBN 83-7006-437-X.
  2. a b c d e f John N. D. Kelly: Encyklopedia papieży. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1997, s. 37-38. ISBN 83-06-02633-0.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]