Symultana – Wikipedia, wolna encyklopedia

Symultana (symultanka, seans gry jednoczesnej, od łac. simultaneus 'jednoczesny') – mecz szachowy, w którym szachista gra jednocześnie z wieloma przeciwnikami, z których każdy rozgrywa partię na swojej szachownicy. Jest to bardzo popularna forma propagowania szachów, która umożliwia rozegranie partii przez amatorów lub słabszych zawodników z mistrzem szachowym. Symultana jest najczęściej rozgrywana tak, że symultanista gra wszystkie partie białym kolorem.

Niektórzy arcymistrzowie potrafią po spotkaniu odtworzyć każdą zagraną partię, nawet z setki szachownic. W spotkaniach tego typu zdarza się nierzadko, iż znacznie słabszy przeciwnik wygrywa partię ze względu na 30, 50 czy 100-krotnie dłuższy czas do namysłu, niż jego przeciwnik.

Rekordy symultaniczne[edytuj | edytuj kod]

24 grudnia 2010 w Indiach ustanowiono rekord świata pod względem liczby partii symultanicznych, w których 1024 mistrzów rywalizowało z 20 480 przeciwnikami, wśród których znajdowało się 480 VIP-ów (m.in. ministrów oraz aktorów filmowych i telewizyjnych), 12 000 uczniów, 3000 studentów i 5000 graczy klubowych^[1].

Data	Miasto	Rekordzista	Przeciwników	Wynik	Procent	Czas trwania
luty 1996^[2]	Sztokholm	Ulf Andersson	310	+268 =40 –2	93%	15 godz. 30 min.
21 lutego 2004^[3]	Crowthorne	Andrew Martin	321	+294 =26 –1	96%	16 godz. 48 min.
1 sierpnia 2005^[4]	Palm Beach	Zsuzsa Polgár	326	+309 =14 –3	97%	16 godz. 30 min.
21 lutego 2009^[5]	Sofia	Kirił Georgiew	360	+284 =70 –6	89%	14 godz. 14 min.
13/14 sierpnia 2009^[6]	Teheran	Morteza Mahjoob	500	+397 =90 –13	88%	18 godz. 12 min.
21/22 października 2010^[7]	Tel Awiw	Alik Gerszon	523	+454 =58 –11	86%	18 godz. 30 min.
8/9 lutego 2011^[8]	Teheran	Ehsan Ghaem Maghami	604	+580 =16 –8	97%	25 godz. 5 min.

Kontrowersje wokół rekordów symultanicznych[edytuj | edytuj kod]

Zdaniem gazety Jediot Achronot „niektórzy przeciwnicy Gershona nie znali reguł gry, a ci młodsi nie mieli pojęcia, jak poruszają się figury po szachownicy”. Po symultanie Gershona zapowiedziano zmianę dotychczasowych kryteriów ustanawiania rekordów szachowych, które mogą być wpisane do księgi rekordów Guinnessa^[9].