French
DeutschSzczęście (film 1965) – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Gatunek | |
|---|---|
| Rok produkcji | 1965 |
| Data premiery | 2 stycznia 1965 |
| Kraj produkcji | |
| Język | |
| Czas trwania | 80 min |
| Reżyseria | |
| Scenariusz | Agnès Varda |
| Główne role | Jean-Claude Druout |
| Muzyka | |
| Zdjęcia | Claude Beausoleil |
| Montaż | Janine Verneau |
Szczęście (fr. Le bonheur) – francuski dramat psychologiczny z 1965 roku w reżyserii Agnès Vardy, nakręcony na podstawie jej autorskiego scenariusza. Zdjęcia kręcono w Paryżu oraz w departamentach Hauts-de-Seine (Fontenay-aux-Roses) i Dolina Marny (Créteil, Vincennes).
Opis fabuły[edytuj | edytuj kod]
Głównym bohaterem filmu jest François (Jean-Claude Druout), stolarz wiodący szczęśliwe życie u boku swej żony Thérèse (Claire Druout), z którą ma dwoje dzieci. Gdy jednak François wdaje się w romans z poznaną podczas wyjazdu służbowego Émilie i zwierza się żonie ze zdrady małżeńskiej, ta popełnia samobójstwo.
Recepcja[edytuj | edytuj kod]
Szczęście było filmem swego czasu gorąco dyskutowanym, wykpionym przez „janczarów” z czasopisma „Cahiers du cinéma”[1] i niezrozumianym przez feministki drugiej fali, które w momencie premiery oskarżały Vardę o utrwalanie patriarchalnej dominacji nad kobietami[2]. Dopiero po latach dostrzeżono „wizualną ironię” dzieła[3]. Podkreślała ją dodatkowo muzyka Mozarta, wzmacniająca tragizm dalszych losów rodziny[4].
Jonathan Rosenbaum z pisma „Chicago Reader” określił Szczęście mianem filmu „pięknego i odrażającego”, a zarazem „jednej z najlepszych i najbardziej interesujących fabuł” reżyserki[5]. Dzieło Vardy otrzymało Srebrnego Niedźwiedzia – Nagrodę Specjalną Jury na 15. MFF w Berlinie oraz Nagrodę im. Louis Delluca[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ DeRoo 2008 ↓, s. 207.
- ↑ Lubelski 2015 ↓, s. 110.
- ↑ DeRoo 2008 ↓, s. 208.
- ↑ Taubin 2008 ↓.
- ↑ Rosenbaum ↓.
- ↑ Le bonheur [online], MUBI [dostęp 2019-09-14] (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Rebecca J. DeRoo, Unhappily ever after: visual irony and feminist strategy in Agnès Varda’s Le Bonheur, „Studies in French Cinema”, 3, 8, 2008, s. 189–209, DOI: 10.1386/sfc.8.3.189_1.
- Tadeusz Lubelski, W cieniu Nouvelle Vague. Kino francuskie 1959–1968, [w:] Tadeusz Lubelski, Iwona Sowińska, Rafał Syska (red.), Kino epoki nowofalowej. T. 3, „Universitas”, 2015 (Historia kina), s. 65–144.
- Jonathan Rosenbaum, Le Bonheur [online], Chicago Reader [dostęp 2019-09-14] (ang.).
- Amy Taubin, Le bonheur: Splendor in the Grass [online], The Criterion Collection, 22 stycznia 2008 [dostęp 2019-06-15] (ang.).