TCG Göksu – Wikipedia, wolna encyklopedia

TCG Göksu
Ilustracja
TCG „Göksu” po modernizacji (2015)
Klasa

fregata rakietowa

Typ

Gabya

Historia
Stocznia

Todd Pacific

Położenie stępki

2 kwietnia 1979

Wodowanie

3 listopada 1979

 US Navy
Nazwa

USS Estocin (FFG-15)

Wejście do służby

10 stycznia 1981

Wycofanie ze służby

3 kwietnia 2003

 Turecka Marynarka Wojenna
Nazwa

TCG Goksu (F-497)

Wejście do służby

4 kwietnia 2003

Los okrętu

w służbie

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

pełna: 4100 t

Długość

135,6 metra

Szerokość

13,7 metra

Zanurzenie

5,8 m (sam kadłub)
7,5 m (z opływnikiem sonaru)

Napęd
2 turbiny gazowe GE LM 2500 o mocy 40000 KM łącznie, napędzające 1 śrubę nastawną
napęd pomocniczy: 2 x elektryczne pędniki gondolowe ABB o łącznej mocy 720 KM dla manewrów oraz jako napęd awaryjny
Prędkość

+29 węzłów

Zasięg

4500 Mm przy 20 w.
5400 przy 16 w.

Sensory
radar 3D SMART-S,
radar AN/SPS-55 Surface Search
Uzbrojenie
przeciwokrętowe: 2 x RGM-84 Harpoon
przeciwlotnicze: 9 x RIM-66E SM-1MR Block VI
1 armata uniwersalna Mk 75 kalibru 76 mm,
CIWS: Phalanx 20 mm Block 15 Mod 0,
1 wyrzutnia pocisków rakietowych Mk 13 Mod 4 Block 6,
ośmiokomorwa wyrzutnia Mk 41 VLS
Wyrzutnie torpedowe

2 × III Mk 32 kalibru 324 mm (ZOP)

Wyposażenie
system GENESIS
Wyposażenie lotnicze
2 x śmigłowce S-70B-28
Załoga

181

TCG Göksu (F-497)turecka fregata rakietowa typu Gabya, ósma i jednocześnie ostatnia jednostka z serii. Dawny USS „Estocin” (FFG-15).

Służba w US Navy[edytuj | edytuj kod]

USS „Estocin” (FFG-15) w 1995 roku.

Fregatę zamówiono w stoczni Bath Iron Works 27 lutego 1976 roku jako jedną z fregat rakietowych typu Oliver Hazard Perry. Położenie stępki odbyło się 2 kwietnia 1979, zaś wodowanie 3 listopada 1979 roku. Okręt wcielono do służby w US Navy 10 stycznia 1981 jako USS „Estocin” (FFG-15). Okręt został wycofany ze służby 3 kwietnia 2003 roku i przekazany stronie tureckiej[1].

W czerwcu 1997 roku brał udział w manewrach BALTOPS na Bałtyku, podczas których zawinął do Gdyni[2].

Służba w Tureckiej Marynarce Wojennej[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Fregaty rakietowe typu Gabya.

Jednostka ta jest ostatnią z dwóch okrętów typu Oliver Hazard Perry które Türk Deniz Kuvvetleri zakupiła w 2002 roku. Tym samym okręt dołączył do trzech ex-amerykańskich jednostek, które przekazano Türk Deniz Kuvvetleri w sierpniu 1997 roku oraz w roku 1999 na zasadach programu EDA (Excess Defense Articles). Strona turecka musiała jedynie ponieść koszty związane z doprowadzeniem fregat do stanu użyteczności, zainstalowaniem uzbrojenia, przeszkoleniem załogi, dokumentacji technicznej, zapasu części zamiennych oraz amunicji. TCG „Göksu”, dawny USS „Estocin” (FFG-15), wcielony został do służby 4 kwietnia 2003[3][4].

Fregata przeszła program modernizacji, który obejmował doposażenie okrętu w turecki cyfrowy system zarządzania walką o nazwie GENESIS (Gemi Entegre Savaş İdare Sistemi). System został zaprojektowany i wdrożony wspólnie przez turecką marynarkę wojenną i HAVELSAN, turecką firmę produkującą sprzęt elektroniczny i oprogramowanie[5][6].

W czerwcu 2015 roku brał udział w manewrach BALTOPS na Bałtyku, podczas których po raz kolejny w swojej karierze zawinął do Gdyni[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. USS Estocin (FFG 15) [online], www.navysite.de [dostęp 2021-02-28].
  2. Robert Rochowicz, Andrzej Kiński. Międzynarodowe ćwiczenia morskie BALTOPS'97. „Nowa Technika Wojskowa”. Nr 7/97, s. 58-59, 1997. Magnum-X. ISSN 1230-1655. 
  3. TCG Goksu F-497 Gabya G-class Perry Frigate Turkish Navy [online], www.seaforces.org [dostęp 2021-02-27].
  4. GABYA CLASS (O. H. Perry) [online], 6 stycznia 2013 [dostęp 2021-02-27] (ang.).
  5. Gabya G-class Frigate Turkish Navy Türk Deniz Kuvvetleri [online], www.seaforces.org [dostęp 2021-02-27].
  6. Typ Oliver Hazard Perry (FFG) - OHP na świecie [online], okretynawodne.pl [dostęp 2021-02-27].
  7. Marcin Chała, Łukasz Pacholski. BALTOPS 2015. „Morze, Statki i Okręty”. Nr 7-8/2015. XIX (159), s. 8-11, lipiec-sierpień 2015. Warszawa: Magnum X.